نتایج پژوهش دانشکده پزشکی «بوتوکاتو» دانشگاه ایالتی «سائوپائولو» نشان داد، زنانی که در طول شیمی‌ درمانی دوز روزانه کمی از ویتامین D دریافت کردند، در مقایسه با افرادی که دارونما مصرف می‌کردند، احتمال بیشتری داشت که تومورهایشان از بین برود.

این کارآزمایی بالینی شامل ۸۰ زن بالای ۴۵ سال بود که قرار بود شیمی‌ درمانی را در بیمارستان دولتی در برزیل آغاز کنند. همه آنان شیمی‌ درمانی «نئوادجوانت»، نوعی درمان که قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور و آسان‌تر کردن برداشتن آن انجام می‌شود را دریافت کردند.

در این پژوهش، زنان به دو گروه تقسیم شدند که یک گروه، روزانه ۲۰۰۰ واحد بین‌المللی (IU) ویتامین D و گروه دیگر دارونما دریافت کردند. این دوز، به ویژه در مقایسه با دوزهایی که برای اصلاح کمبود ویتامین D استفاده می‌شود، نسبتا کم در نظر گرفته می‌شود. پس از ۶ ماه درمان، نتایج امیدوارکننده بود؛ در گروه ویتامین D به میزان ۴۳ درصد از زنان چیزی را تجربه کردند که پزشکان آن را «پاسخ پاتولوژیک کامل» می‌نامند به این معنی که سرطان آنان پس از شیمی‌ درمانی ناپدید شد.

در گروه دارونما، فقط ۲۴ درصد از زنان نتیجه مشابهی را مشاهده کردند و با وجود تعداد کم شرکت‌کنندگان، این تفاوت به اندازه کافی قابل‌توجه بود زیرا نشان داد که ویتامین D می‌تواند نقش مفیدی در مراقبت بیمار از سرطان داشته باشد.

دکتر ادواردو کاروالیو-پسوآ، یکی از پژوهشگران این پژوهش اظهار کرد که این دوز - ۲۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز - بسیار کمتر از ۵۰ هزار واحد بین‌المللی در هفته است که معمولا برای درمان کمبود ویتامین D استفاده می‌شود.

وی تاکید کرد که این مکمل می‌تواند گزینه‌ای کم‌هزینه و در دسترس‌تر برای بهبود نتایج درمان ارائه دهد، به‌ویژه در مقایسه با داروهای گران‌قیمتی که برای تقویت شیمی‌ درمانی طراحی شده‌اند و اغلب در دسترس سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی عمومی نیستند.

ویتامین D بیشتر به دلیل کمک به بدن در جذب کلسیم و فسفر که برای سلامت استخوان حیاتی هستند، شناخته شده است اما در سال‌های اخیر، دانشمندان نقش مهم آن را در حمایت از سیستم ایمنی نیز کشف کرده‌اند که شامل کمک به بدن در مبارزه با عفونت‌ها و به‌طور بالقوه، کند کردن رشد سلول‌های سرطانی می‌شود. بیشتر پژوهش‌هایی که ویتامین D و سرطان را به هم مرتبط می‌کنند، از دوزهای بالا استفاده کرده‌اند، اما نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که حتی دوزهای کم نیز ممکن است مفید باشند.

ویتامین D عمدتا زمانی تولید می‌شود که پوست در معرض نور خورشید قرار گیرد، اما می‌توان آن را از غذاهایی مانند ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات غنی‌شده نیز دریافت کرد. میزان مصرف توصیه‌شده روزانه برای بزرگسالان ۶۰۰ واحد بین‌المللی و برای بزرگسالان مسن‌تر ۸۰۰ واحد بین‌المللی است. به نوزادان توصیه می‌شود روزانه ۴۰۰ واحد بین‌المللی از این ویتامین دریافت کنند. با این حال، مصرف بیش از حد می‌تواند مضر باشد و ممکن است منجر به عوارض جانبی مانند حالت تهوع، درد استخوان یا سنگ کلیه شود.

بسیاری از زنان شرکت‌کننده در این پژوهش با سطح پایین ویتامین D شروع کردند که به‌عنوان کمتر از ۲۰ نانوگرم در هر میلی‌لیتر خون تعریف شد. طبق گفته انجمن روماتولوژی برزیل، سطح سالم باید بین ۴۰ تا ۷۰ نانوگرم در میلی‌لیتر باشد.

پژوهشگران دریافتند که سطح ویتامین D در طول دوره درمان در بین زنان گروه مکمل افزایش یافت و ممکن است به بهبود پاسخ آنان به شیمی‌ درمانی کمک کرده باشد. دکتر کاروالیو-پسوا تاکید کرد که ویتامین D هم ارزان و هم به‌طور گسترده در دسترس است در نتیجه آن را به یک کاندیدای جذاب برای تحقیقات بیشتر در زمینه مراقبت بیمار از سرطان، به ویژه در کشورهایی که دسترسی محدودی به داروهای گران‌قیمت دارند، تبدیل می‌کند. وی معتقد است که نتایج این پژوهش زمینه را برای آزمایش‌های بزرگتر فراهم می‌کند.

وی افزود: این نتایج دلگرم‌کننده‌ای هستند و دور جدیدی از پژوهش‌ها با شرکت‌کنندگان بیشتر را توجیه می‌کنند و به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از چگونگی پشتیبانی ویتامین D از شیمی‌ درمانی و بهبود شانس بهبودی سرطان سینه داشته باشیم.

سایت ساینس گزارش کرد، به‌طور خلاصه، این پژوهش کوچک اما مهم به این احتمال اشاره می‌کند که دوز کم روزانه ویتامین D می‌تواند به بیماران مبتلا به سرطان سینه کمک کند تا به شیمی‌ درمانی بهتر پاسخ دهند و امیدی برای یافتن راهی ساده و مقرون به صرفه برای حمایت از درمان سرطان ایجاد می‌کند.

یافته‌های این پژوهش در نشریه Nutrition and Cancer منتشر شده است.

انتهای پیام