به گزارش ایسنا، دادههای منتشر شده به بحران مداوم در ایمنی شغلی، به ویژه در صنایع با اشتغال غیررسمی و ناپایدار اشاره دارد. گزارش کنونی حاصل ترکیبی از دادهها است، به طوری که ۶۷ درصد این اطلاعات از طریق پوشش رسانههای ملی و ۳۳ درصد باقی مانده از طریق گزارشهای مستقیم از همکاران کارگران، خانوادهها، اتحادیهها، کارشناسان و رسانههای خبری محلی جمعآوری شده است.
طبق این آمار، حداقل ۱۶۴ کارگر فقط در ژوئن، جان خود را از دست دادهاند که به دنبال روند ماهانه مرگ و میر بالا از جمله، ۱۸۰ نفر در ژانویه، ۱۲۴ نفر در فوریه، ۱۵۹ نفر در مارس، ۱۵۶ نفر در آوریل و ۱۷۸ نفر در ماه مه است.
ساخت و ساز، کشاورزی و حمل و نقل؛ مرگبارترین بخشها
آمار ژوئن بار دیگر نشان میدهد که بیشترین تعداد مرگ و میر در بخشهای ساخت و ساز، کشاورزی و حمل و نقل رخ داده است، در مشاغلی که شرایط اغلب ناامن و استانداردهای ایمنی همچنان متناقض است. تفکیک بخشی برای ژوئن نشان داد که ۴۷ مورد مرگ در بخش صنعت، ۴۰ مورد در بخش ساخت و ساز، ۳۹ مورد در بخش مشاغل خدماتی و ۳۸ مورد در بخش کشاورزی رخ داده است.
از جمله علل اصلی مرگ و میر، سقوط از ارتفاع در بخش ساخت و ساز، تصادفات رانندگی مربوط به رانندگان و پیکهای موتورسیکلت و خطرات خاص این بخش مانند ریزش معدن، سوانح بخش فلزکاری و قرار گرفتن در معرض بیماریهای عفونی از جمله تب کریمه کنگو در بخش کشاورزی بود.
خسارات منطقهای و تاثیر بر کارگران آسیبپذیر
استانبول با ۱۴ مورد مرگ، بیشترین تعداد مرگ و میر در محل کار را در ژوئن ثبت کرد، پس از آن آنتالیا، مانیسا و ساکاریا قرار گرفتند که هر کدام هفت مورد مرگ را گزارش کردند.
این گزارش همچنین بر آسیبپذیری گروههای خاص تاکید کرد؛ حداقل چهار کودک کار در ژوئن جان باختند که سه نفر در بخش کشاورزی و یک نفر در بخش فلزکاری بود. در مجموع، ۱۵ نفر از کارگران فوت شده، زن بودند که در بخشهای مختلفی از جمله کشاورزی، فرآوری مواد غذایی، آموزش، مراقبتهای بهداشتی، مهمانداری و خدمات عمومی مشغول به کار بودند.
سایت ترکیه تودی گزارش کرد، علاوه بر این، مرگ و میر شامل چهار تبعه سوری و یک افغان بود که همگی در بخشهای پرخطر مانند کشاورزی، معدن، غذا و ساخت و ساز مشغول به کار بودند.
به گفته کارشناسان، این مرگها به چالشهای مداوم کارگران مهاجر در ترکیه اشاره دارد که اغلب در شرایط غیررسمی یا بدون نظارت استخدام میشوند.
انتهای پیام
نظرات