پارسا پازوکی در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر تقویت حفظ انسجام ملی، اظهار کرد: تحکیم انسجام ملی، امری دستوری نیست. نمی‌توان از بالا دکمه‌ای زد و گفت حالا همگی متحد شوید! انسجام ملی پایدار زمانی به‌ وجود می‌آید که اعتماد عمومی شکل گیرد و مردم احساس کنند تغییری در حال وقوع است.

وی با بیان اینکه در این بین، نقش جوانان محوری‌ اما مشروط به پذیرش واقعی آنان به‌ عنوان شریک در قدرت و سیاست است، افزود: نباید جوانان را صرفاً  به عنوان کارگزار فصلی در ایام انتخابات یا بحران‌ها ببینیم. جوان امروز، اهل روتوش و تعارف نیست. باهوش است، متصل به جهان و در عین حال، عمیقاً درگیر مسائل زیستی خودش در ایران است. اگر او حس کند که حرفش تأثیر ندارد، راهش را می‌کشد و می‌رود؛ چه از طریق مهاجرت، چه به با انزوا، چه با اعتراض.

عضو شورای مرکزی حزب مجمع ایثارگران خراسان رضوی با تاکید بر اینکه انسجام ملی بدون مشارکت آزاد جوانان یک رؤیاست، بیان کرد: اگر از جوانان فقط توقع اطاعت داشته باشیم، عملاً جامعه را به سکوت و انزوا دعوت کرده‌ایم. جوانان اگر نتوانند در تصمیمات اساسی دخیل باشند، جامعه و حاکمیت از درون زوال می‌یابد.

پازوکی با تاکید بر اینکه انسجام وقتی شکل می‌گیرد که جوان احساس کند منافعش با منافع عمومی و راهبردهای کلان نظام گره خورده است، عنوان کرد: اگر سیاست‌ورزی ما به گونه‌ای باشد که همه چیز تنها مطابق با خواست اصحاب قدرت پیش رود، انسجام یک شعار توخالی می‌شود.

وی اضافه کرد: ضمنا انسجام ملی از دل توسعه فراگیر می‌گذرد، نه از مسیر شعار. جوانان وقتی انگیزه پیدا می‌کنند که در ساخت آینده سهم واقعی داشته باشند. انسجام با ترس ساخته نمی‌شود، بلکه با  امید به وجود می‌آید. جوانانی که از آموزش، شغل و درآمد و حتی آینده ناامید هستند، چگونه انسجام ایجاد کنند؟ انسجام، محصول شفافیت، عدالت و حس اطمینان نسبت به آینده است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به ضرورت بازنگری در شیوه حکمرانی به منظور حفظ همبستگی ایجادشده، بیان کرد: مردم از سیاست‌ورزی پیر، بی‌تصمیم، دائما در تعلیق و ابهام و محافظه‌کار نسبت به اصلاح‌ ساختارها، از تکرار چهره‌های ناکارآمد و از انحصار در قدرت خسته‌اند. ما باید بپذیریم همه ایرانیان حق برابر در تعیین سرنوشت‌شان دارند. رفع محدودیت از احزاب و رسانه‌ها و پذیرش انتخابات آزاد و رقابتی باید در دستور کار فوری قرار گیرد.

پازوکی ادامه داد: باید از تکرار اشتباهات پرهیز کرد. گسست محصول نادیده‌گرفتن شکاف‌های اجتماعی و تحمیل سیاست‌های ناکارآمد است. حاکمیت باید گفت‌وگو را جایگزین کنترل و نهادهای میانجی بین دولت و مردم را بازسازی کند. گسست اجتماعی نتیجه‌ فقدان گفتمان مشترک ملی است. ما باید یک «پیمان اجتماعی جدید» بسازیم که در آن اعتماد، قانون‌گرایی و احترام به عقل جمعی و الگوی بومی توسعه نهادینه شود. بدون این پیمان، هر بحرانی شکاف‌ها را عمیق‌تر خواهد کرد.

وی تاکید کرد: تا وقتی بازیگران سیاسی مسئولیت‌پذیر نباشند و مردم حس نکنند در یک کشتی مشترک هستند، انسجام ملی تقویت نمی‌شود. تاکید می‌کنم بازنگری در شیوه حکمرانی، تمرکززدایی، بازسازی نهادها و به رسمیت شناختن «مسئله ایران» نه از منظر امنیت، بلکه از چشم‌انداز حکمرانی توسعه‌گرا راه پیشگیری از تکرار گسست است. 

عضو شورای مرکزی حزب مجمع ایثارگران خراسان رضوی با بیان اینکه مسئولین در سطح شعار عزمی برای استفاده از ظرفیت جوانان در پیش گرفته‌اند اما به لحاظ عملی هنوز شاهد اقدام خاصی نیستیم، گفت: برخی مواقع که جوانی صاحب اندیشه، منتقد و توانمند ظهور می‌کند، یا به حاشیه رانده می‌شود یا مجبور به خودسانسوری می‌گردد و همین باعث ایجاد کرختی و بی‌احساسی در جوانان شده است، اما این قشر هنوز امید دارد.

عضو شورای مرکزی حزب مجمع ایثارگران عنوان کرد: مسئولان اگر هوشمند باشند، این انرژی را به سرمایه تبدیل می‌کنند، نه تهدید. در مدیریت کشور، تکلیف با نسل جوان روشن نیست. از یک‌ سو، شعار جوان‌گرایی داده می‌شود، اما از سوی دیگر، مراکز تصمیم‌گیری کلان همچنان در دست حلقه‌های سنتی باقی مانده‌اند. مسئولان عمدتا تصور می‌کنند جوان یعنی کارآموز، نیروی انتخاباتی یا کمک اجرایی. درحالی که جوان امروز، «کنشگر اجتماعی با عقلانیت انتقادی و دارای حس فوریت و اضطرار» است، نه نیروی مطیع.

پازوکی با بیان اینکه اگر ساختارها برای میدان‌دادن به ایده‌های نو بازسازی نشود، ناامیدی جوانان افزایش می‌یابد، اظهار کرد: بدون اصلاح فرآیندهای حکمرانی، عزم شخصی هیچ مسئولی کافی نخواهد بود. جوانان اگر آزاد باشند، این کشور را نجات می‌دهند. در نگاه مسئولین، جوانان نباید به‌ عنوان نیروی مصرفی دیده شوند، بلکه شریک راهبردی محسوب شوند. این باعث می‌شود که نسل جدید احساس بی‌مصرف‌بودن نداشته باشد؛ ما نباید دچار زوال مشارکت جوانان شویم.

وی با بیان اینکه انگیزه مشارکت در امور سیاسی در نسل جوان امروز وجود دارد، تصریح کرد: اگر نسل امروز حس نکند اراده‌اش تعیین‌کننده است، پای کار نمی‌آید. اگر ما انگیزه اصلاح‌طلبانه داریم، موظفیم فضای مشارکت و تمرین‌های مدنی را هموار کنیم، نه اینکه فقط شعار دهیم. جوان ایرانی همچنان انگیزه دارد، اما منتقد، مطالبه‌گر و محتاط است. اگر حس کند فریب خواهد خورد، تمایل را از دست می‌دهد؛ چراکه بی‌اعتمادی مزمن مانع اصلی مشارکت است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب خاطرنشان کرد: نسل امروز بیشتر از اینکه به کنش سیاسی کلاسیک فکر کند، دنبال «خلق تغییرات پایدار» است و مشارکت در سیاست را تابع وجود معنا، کارآمدی و صداقت می‌داند. تا این‌ها را نبیند، وارد بازی نمی‌شود. بسیاری از جوانان نمی‌خواهند سیاسی شوند، چون سیاست را آلوده، ناکارآمد و پرریسک می‌دانند. اما اگر سیاست بتواند خودش را بازآفرینی کند و ابزار گفت‌وگو شود، جوانان هم بازمی‌گردند. نسل جدید، سیاست‌گریز نیست، «بی‌معناگریز» است.

پازوکی با بیان اینکه نسل جدید دیگر با مشارکت‌های تزئینی قانع نمی‌شود، عنوان کرد: جوان سیاست را تا زمانی جدی می‌گیرد که نتیجه و معنا داشته باشد. جوان امروز مطالبه‌گر، چندرسانه‌ای، چندلایه و ناآرام است. نه از سر شور بلکه از سر شعور. اگر پاسخ نگیرد، سرد می‌شود، اما به محض دیدن روزنه‌ای برای اثرگذاری، دوباره شعله‌ور می‌گردد.

وی ادامه داد: جوان به‌درستی می‌پرسد: «اگر رأی من هیچ اثری ندارد، چرا شرکت کنم؟ اگر نقد من شنیده نمی‌شود، چرا مشارکت کنم؟ اگر آینده برای من نیست، چرا برای حال شما هزینه دهم؟» اگر به این سؤالات پاسخ ندهیم و مسائل حل‌نشده‌ گذشته را حل نکنیم، نه‌تنها مشارکت او را از دست می‌دهیم، بلکه آینده‌ ایران را در قهقرا می‌بریم.

انتهای پیام