به گزارش ایسنا حمید ظهرابی مشکل اصلی برنامه‌های حمایت از گونه‌ها را فقدان آینده‌نگری برای تأمین منابع مالی پایدار دانست و اظهارکرد: در مورد برخی گونه‌ها مانند میش‌مرغ، گوزن زرد و خرس سیاه، طی یک سال اخیر اقدامات خوبی صورت گرفته است و کمیته‌های تخصصی برای تصمیم‌گیری‌های فنی تشکیل شده‌اند.
وی با اشاره به نقش دانشگاه‌ها و نهادهای علمی در این روند گفت: این کمیته‌ها با بهره‌گیری از نظر اساتید دانشگاهی و متخصصان، راهکارهای علمی برای نجات گونه‌های در معرض خطر ارائه و جلسات مدونی برای پیگیری اجرای این برنامه‌ها برگزار می‌کنند.
ظهرابی درباره برنامه‌های مربوط به گور ایرانی اظهارکرد: با همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان نقشه تاریخی زیستگاه‌های این گونه تهیه و زیستگاه‌های مستعد جدید شناسایی شده‌اند. این طرح در مرحله ابلاغ به استان‌ها برای اجرای برنامه‌های کلان حفاظتی قرار دارد.
وی همچنین از تشکیل کمیته تخصصی برای گوزن زرد ایرانی خبر داد و گفت: با مشارکت یک مؤسسه غیردولتی متخصص در زمینه گوزن زرد و همکاری دانشگاه صنعتی اصفهان، ساماندهی مراکز تکثیر این گونه و شناسایی زیستگاه‌های مستعد در حال پیگیری است.
به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط‌زیست، ظهرابی تأکید کرد: نگاه کلان ما به آینده حیات وحش کشور، با اتکا به توان علمی دانشگاه‌ها و کارشناسان متخصص می‌تواند راهگشای وضعیت بغرنج کنونی برخی گونه‌ها باشد. اگر امروز آینده‌نگری نکنیم، فردا ممکن است فرصت جبران از دست برود.
لزوم بازنگری در ارزیابی‌های محیط زیستی با رویکرد تنوع زیستی
ظهرابی همچنین در جلسه بررسی اصلاح و بازنگری شرح خدمات طرح‌های مشمول ارزیابی با حضور اساتید دانشگاه و متخصصان حوزه محیط زیست، بر ضرورت توجه جدی‌تر به ابعاد مختلف تنوع زیستی در فرایند ارزیابی پروژه‌ها تاکید کرد.
وی افزود: از آنجا که در ارزیابی اثرات محیط زیستی، موضوع تنوع زیستی به‌طور کامل و در تمامی ابعاد مدنظر قرار نمی‌گیرد، بازنگری در شرح خدمات و فرآیند ارزیابی طرح‌ها با هدف پررنگ‌تر ساختن جایگاه تنوع زیستی در دستور کار قرار گرفته است.
ظهرابی با اشاره به ماده ۱۴ کنوانسیون تنوع زیستی افزود: این ماده کشورها را موظف می‌سازد که ملاحظات مربوط به تنوع زیستی را در ارزیابی‌های محیط زیستی پروژه‌ها همچنین در ارزیابی‌های راهبردی طرح‌های کلان توسعه‌ای لحاظ کنند تا اثرات نامطلوب بر تنوع زیستی به حداقل برسد.
وی تأکید کرد: هرچند این موضوع در سرفصل‌های فعلی تا حدی دیده شده است اما نیاز به بازنگری و پرداختن دقیق‌تر به جزئیات وجود دارد.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان محیط زیست با اشاره به چارچوب جهانی تنوع زیستی کونمینگ–مونترال خاطرنشان کرد: آمایش سرزمین مبتنی بر تنوع زیستی، گنجاندن ملاحظات آن در ارزیابی‌های راهبردی و اثرات محیط زیستی همچنین تقویت نظام نظارت و پایش مستمر طرح‌ها و پروژه‌ها از الزامات دستیابی به اهداف حفاظت و استفاده پایدار از تنوع زیستی است.
ظهرابی در پایان تاکید کرد: بازنگری شرح خدمات گزارش‌های ارزیابی اثرات محیط زیستی و توجه ویژه به ارزیابی‌های راهبردی مبتنی بر تنوع زیستی، گامی مؤثر برای حرکت به سوی تحقق چشم‌انداز «زندگی همسو با طبیعت» خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات