به گزارش ایسنا، این مطالعه که توسط «گای هازوت» تهیه شده است، اکتبر ۲۰۲۳ را با جنگ اکتبر ۱۹۷۳ مقایسه می‌کند و نشان می‌دهد آنچه این مقایسه را دردناک‌تر می‌کند این است که آنچه در نوار غزه اتفاق افتاد، حمله‌ای از سوی یک قدرت بزرگ یا اتحاد منطقه‌ای نبود، بلکه ضربه‌ای از سوی یک نیروی مقاومت محاصره شده بود. اتفاقی عمق بحران ساختاری درون سیستم رژیم صهیونیستی را آشکار می‌کند.

این پژوهشگر افزود که رهبری رژیم صهیونیستی از توانایی مقاومت فلسطین در نفوذ به مرزهای مستحکم، از کار انداختن پایگاه‌های نظامی، اسیر کردن سربازان و ناتوان جلوه دادن ارتش، شگفت‌زده شد. او همچنین گفت که مقاومت توانست نقاط ضعف رژیم صهیونیستی را به نقاط ضعف استراتژیک مهلک تبدیل کند.

جامعه‌ای در بحران

این مطالعه نشان داد که جامعه صهیونیستی هنوز از این زلزله (طوفان الاقصی) بهبود نیافته است و رهبری رژیم از جنگ ۱۹۷۳ درس عبرت نگرفته است. براساس این مطالعه، اتکای بیش از حد به فناوری، از گنبد آهنین گرفته تا سیستم‌های حسگر و حصار هوشمند، حس امنیت کاذبی ایجاد کرده است که باعث شده رهبران سیاسی و نظامی ساده‌ترین هشدارها را نادیده بگیرند. وقتی فاجعه رخ داد، ارتش هیچ برنامه آماده یا فرماندهی واحدی نداشت و در هرج و مرج فرو رفت و شکنندگی کل نهاد امنیتی را آشکار کرد.

هازوت همچنین تأثیر جنگ ۱۹۷۳ و جنگ ۲۰۲۳ را بر جامعه صهیونیستی مقایسه کرد، زیرا آنها افسانه برتری امنیتی و اطلاعاتی دیرینه رژیم صهیونیستی را که مدت‌ها به آن افتخار می‌کردند، در هم شکستند. او معتقد است که جامعه صهیونیستی در سال ۱۹۷۳ با حس وحدت داخلی ظهور کرد، رهبران سیاسی جدید مانند «مناخیم بیگن» ظهور کردند و عرصه سیاسی شاهد انقلابی بود که به سلطه حزب کارگر پایان داد و راه را برای راست‌گرایان باز کرد. 

این مطالعه نشان داد پس از سال ۲۰۲۳، جامعه صهیونیستی شاهد اختلافات عمیقی است که جنگ غزه آن را تشدید کرده است. یک جناح معتقد است که ادامه جنگ تا رسیدن به «راه حل کامل» تنها راه برای بازگرداندن بازدارندگی است، در حالی که جناح دیگر خواستار مذاکره برای پایان دادن به خونریزی انسانی و اقتصادی است.

به گفته هازوت، این اختلافات دیگر صرفاً بحث‌های سیاسی نیستند؛ بلکه به یک بحران هویتی تبدیل شده‌اند که انسجام کل پروژه صهیونیستی را تهدید می‌کند.

بحران‌های پی در پی

هازوت همچنین خاطرنشان کرد که مقاومت فلسطین در بسیج همبستگی مردمی جهانی موفق بوده و رژیم صهیونیستی را در موقعیت انزوای اخلاقی قرار داده است. او خاطرنشان کرد که شکست اخلاقی رژیم در سال ۲۰۲۳ بسیار بزرگتر از شکست نظامی آن در سال ۱۹۷۳ است.

از سوی دیگر، نویسنده معتقد است که جنگ علیه غزه بحث در مورد محدودیت‌های قدرت رژیم صهیونیستی را دوباره مطرح کرده است. جنگ‌های اشغالگرانه قبلی با تثبیت تصویر رژیم به عنوان یک قدرت منطقه‌ای بزرگ به پایان رسیده بودند، در حالی که جنگ غزه نشان داد که رژیم صهیونیستی می‌تواند با وجود برتری خود، جنگ خود را ببازد و قدرت هوایی، زرهی و اطلاعاتی برای پیروزی در نبرد علیه دشمنی که اراده و دکترین جنگی دارد، کافی نیست.

یک فاجعه

این محقق در پایان مطالعه خود، زنگ خطر را برای رژیم صهیونیستی به صدا در می‌آورد و خاطرنشان می‌کند که رهبری سیاسی باید درک کند که اشغال مداوم، مقاومت بی‌پایانی را به همراه دارد و شرط‌بندی روی درهم شکستن اراده مردم، یک توهم مرگبار است.

او گفت با این حال، آنچه در عمل اتفاق می‌افتد کاملاً متفاوت است. کابینه به مسیر فعلی خود ادامه می‌دهد، جامعه در تفرقه فرو رفته و ارتش در حال دست و پنجه نرم کردن با شکست‌های پی در پی است. این بدان معناست که اگر رژیم صهیونیستی همچنان حقیقت را نادیده بگیرد، فاجعه پیش رو می‌تواند حتی ویرانگرتر باشد.

انتهای پیام