حبیب‌الله محمودیان در گفت و گو با ایسنا، در این خصوص اظهار کرد: قلعه تنگ شمشه در حاشیۀ غربی دره سرتنگ قرار دارد و ۱۱۰۹ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. به دلیل واقع شدن بر حاشیۀ رودخانه، قسمت عمده‌ای از آن تحت تأثیر فرسایش طبیعی تخریب شده است.

وی خاطرنشان کرد: بقایای معماری به‌جا مانده، بخشی از این اثر ارزشمند تاریخی است دسترسی به کوهستان، منابع آب و اقلیم معتدل این منطقه، از عوامل عمده سکونت در این مکان باستانی بوده است.

دانش‌آموخته باستان‌شناسی پیش از تاریخ توضیح داد: قلعۀ تاریخی تنگ شمشه شامل تعدادی اتاق، دیوار و سازه‌های مختلف است که در بخش شمالی دره و بر روی صخره‌های سنگی حاشیۀ غربی دره ایجاد شده است. این بنای استراتژیک در فاصلۀ ۳۰۰ متری ارتفاعات تنگ شمشه و ۵۰۰ متری روستای سرتنگ قرار دارد.

محمودیان افزود: سفالینه‌ها، تیغه‌های سنگی و ابزارهای ساخته شده از سنگ، از جمله شواهد فرهنگی این اثر تاریخی هستند، مصالح به‌کار رفته در بنای این قلعه، سنگ و گچ است.

وی گفت: با توجه به موقعیت مکانی آثار، به احتمال زیاد این سازه یک قلعۀ نظامی بوده است شواهد نشان می‌دهد که این اثر از دورۀ تاریخی تا قرون اولیۀ اسلامی مورد استفاده بوده است.

این باستان‌شناس افزود: سازه‌های صخرهای تنگ شمشه در حاشیۀ غربی درۀ سرتنگ قرار دارد و شامل تعدادی اتاقک، دیوار و سازه‌های مختلف است. این مجموعه در فضاهای محدود و موجود بر دیوارۀ صخره‌های سنگی حاشیۀ غربی دره ایجاد شده است.

وی گفت: این مجموعه شامل پنج مکان است مجموعه ابنیه بزرگ در فاصلۀ ۳۰۰ متری تنگ شمشه، سازه‌های صخرهای در ارتفاع ۲۰ متری، دیوار از سنگ شه در ارتفاع ۲۰ متری، اتاقک صخرهای با کاربرد احتمالی نگهبانی و سازه‌های نگهبانی حاشیۀ شمالی دره.

محمودیان افزود: مصالح به‌کار رفته در این بناها، سنگ و گچ است با توجه به موقعیت مکانی آثار، به احتمال زیاد این سازه بخشی از استحکامات قلعۀ تنگ شمشه بوده و کاربرد نظامی داشته است.

انتهای پیام