مجیدرضا حریری در گفتوگو با ایسنا، درباره تأثیر فعال شدن مکانیسم ماشه بر فعالیت بخش خصوصی در اقتصاد ایران اظهار کرد: در خصوص هر آنچه که به عنوان حقوق تجاری شناخته میشود، ما نباید هیچگونه اثری را از طریق قطعنامههایی که در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ (پنج قطعنامهای که شورای امنیت علیه ایران تصویب کرده است) متحمل شویم. تمامی این قطعنامهها متمرکز بر صنایع هستهای و بخشی از صنایع موشکی کشور هستند؛ یعنی صرفاً مباحث نظامی در آنها مطرح شده و آن هم نه در تمامی حوزههای نظامی، بلکه فقط در بخش صنایع هستهای و بخشی از صنایع موشکی که تحت تحریم قرار گرفتهاند.
رسانه در داخل کشور مرجعیت خود را از دست داده و گوش مردم به رسانههایی سپرده شده که اختیارشان در دست همان کسانی است که کشور را تحریم میکنند.وی ادامه داد: تحریمها در حوزه حملونقل، حوزه پولی ـ مالی و همچنین در حوزه فناوری به بخشهایی از صنایع نظامی ما مرتبط شده است. اما آنچه از منظر واقعیت موجود تأثیرگذار است، مسئلهای بود که در همین ۷ تا ۱۰ روز اخیر مشاهده شد؛ دلار در بازهای کوتاه مدت، از ۱۰۰ به ۱۱۰ هزار تومان افزایش قیمت پیدا کرد که این امر جامعه را متشنج ساخته و یک اثر روانی ایجاد کرده است. یکی از اهداف اصلی تحریمکنندگان نیز همین است؛ یعنی بیش از آنکه به دنبال مشاهده اثر واقعی تحریم باشند، به دنبال ایجاد اثرات روانی و آشفتگی در جامعه هستند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین با بیان اینکه در جامعه اقتصادی ما نیز چنین وضعیتی مشاهده میشود، توضیح داد: هم در میان فعالان اقتصادی و هم در بازار واقعی. علت این امر آن است که رسانه در داخل کشور مرجعیت خود را از دست داده و گوش مردم به رسانههایی سپرده شده که اختیارشان در دست همان کسانی است که کشور را تحریم میکنند. علاوه بر این، در داخل نیز گروهی ناراضی وجود دارند که به هر دلیلی تمایل دارند این نظام از نظر سیاسی آسیب ببیند و به همین دلیل در فضای روانی ناشی از تحریمهای سازمان ملل دامن میزنند.
او در پاسخ به این سوال که برای بهتر شدن وضعیت فعالیت بخش خصوصی در چنین شرایطی، به چه مواردی باید بیش از پیش توجه شود، اظهار کرد: طبق آنچه که مشخص است؛ از منظر حقوق تجاری، هیچ اتفاق تازه و بزرگتری نسبت به شرایطی که هماکنون در آن قرار داریم رخ نداده است. حملونقل ما اصولاً تحریم بوده، بانکها تحریم بودهاند، تجارت نفتی و غیرنفتی تحت فشار تحریمها قرار داشته است و اکنون نهایتاً ممکن است کشتیها را بیشتر مورد بررسی قرار دهند که پیش از این نیز آمریکا چنین اقدامی را در جاهایی که زورش میرسید انجام میداد. بنابراین، من تغییر و تحول جدیدی در حوزه اقتصادی برای تجار به ویژه تجار بخش خصوصی مشاهده نمیکنم.
آنچه واقعاً لطمه میزند، فساد گسترده اقتصادی است که در چنین شرایط روانی، مفسدان اقتصادی برنده میدان میشوند.حریری تاکید کرد: آنچه الان در کشور وجود دارد، یک وضعیت روانی ناپایدار است و به نظر من باید همه تلاش کنیم روی همین وضعیت ناپایدار روانی کار شود و به مردم اطمینان بدهیم که نباید انتظار رخداد جدیدی داشته باشند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان نقش بخش خصوصی را پر رنگتر کرد، توضیح داد: باید بدانیم که بیش از ۸۰ درصد تجارت خارجی ما توسط بخشهای حاکمیتی اعم از دولت یا سایر نهادها انجام میشود و کمتر از ۲۰ درصد توسط بخش خصوصی صورت میگیرد. در واقع، بخش خصوصی در این کشور هنوز بهطور کامل شکل نگرفته که اکنون بتوانیم بگوییم بخش خصوصی نگران است یا دولت کمتر یا بیشتر نگران است. موضوع اصلی اقتصاد ما نه تحریمها هستند و نه مکانیسم ماشه. هیچکدام از این موارد نیستند که به مردم، بهویژه کسبوکارهای کوچک و متوسط آسیب میزنند. آنچه واقعاً لطمه میزند، فساد گسترده اقتصادی است که در چنین شرایط روانی، مفسدان اقتصادی برنده میدان میشوند.
او تاکید کرد: به نظر من ضروری است حاکمیت با عزم جدی نشان دهد که برای پاکسازی فضای اقتصاد مصمم است. اگر این فضا سالم باشد، افراد سالم بیشتر وارد میدان میشوند، نقش آنها پررنگتر خواهد شد و کشور میتواند بحرانها را با سلامت پشت سر بگذارد.
حریری با اشاره به به موضوع فوق تصریح کرد: در آینده نیز میتوان شرایط را به سمتی سوق داد تا بخشی که تاکنون تضعیف شده و مورد اجحاف قرار گرفته، پررنگتر شود. البته با توجه به شرایط فعلی، متأسفانه در یکی دو روز آینده شاهد التهاب خواهیم بود، هرچند قاعدتاً در بازه سه تا چهار هفتهای بعد، شرایط آرامتر خواهد شد و امکان قضاوت منصفانهتر و با آرامش بیشتر فراهم میشود. در حال حاضر، بیش از هر چیز لازم است مدیریت صورت گیرد و اجازه داده نشود دامنه شایعات و اظهارنظرها گستردهتر شود. پس از آنکه جامعه به آرامش رسید، میتوان به سمت راهاندازی دوباره و ترمیم شرایط حرکت کرد.
انتهای پیام
نظرات