دکتر احمد تحملی رودسری، در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به کاهش استحکام استخوان در اثر کاهش تراکم استخوان، اظهار کرد: در این وضعیت، مواد معدنی و عالی استخوان به طور تقریباً یکسان کاهش مییابند و احتمال شکستگی افزایش مییابد.
وی با تأکید بر تفاوت «کاهش تراکم استخوان» و «پوکیاستخوان»، تصریح کرد: وقتی تراکم استخوان به حد پایینی برسد، بیمار دچار پوکیاستخوان شده و در معرض ریسک شکستگی قرار میگیرد. بین حالت نرمال و پوکیاستخوان یک مرحله میانی وجود دارد که به آن کاهش توده استخوانی گفته میشود.
فوقتخصص روماتولوژی و عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی همدان افزود: مهمترین نوع، پوکیاستخوان بعد از یائسگی است که ناشی از تغییرات هورمونی در چند سال اول بعد از یائسگی است، در آقایان نیز پوکیاستخوان وابسته به سن رخ میدهد و هر چه سن بالاتر رود، احتمال ابتلا افزایش مییابد.
تحملی رودسری عوامل دیگر را شامل داروها، بیماریهای التهابی و مزمن مانند بیماریهای روماتیسمی، نارسایی کلیه، دیابت و بیماریهای مزمن ریوی دانست و افزود: بیتحرکی و رژیم غذایی نامناسب نیز نقش مهمی در کاهش توده استخوانی دارند.
اهمیت دوران کودکی و نوجوانی
وی با بیان اینکه توده استخوان از بدو تولد تا حدود ۲۰ سالگی رشد میکند و به حداکثر میرسد، اظهارکرد: ژنتیک، عوامل محیطی، تغذیه مناسب، ورزش، نبود بیماریهای مزمن و شرایط اجتماعی و اقتصادی خوب، همه در افزایش توده استخوان مؤثرند. پیشگیری از پوکیاستخوان نباید محدود به سنین بالا باشد و از نوجوانی و جوانی باید سبک زندگی سالم رعایت شود.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی همدان یادآور شد: پوکیاستخوان بیماری علامتداری نیست و تا زمان شکستگی هیچ علائمی ندارد. شکستگیهای ناشی از پوکیاستخوان اغلب بدون ترومای شدید رخ میدهند، مثلاً بیمار ممکن است با یک زمینخوردن ساده دچار شکستگی شود.
دکتر تحملی رودسری گفت: تمام خانمهای بالای ۶۵ سال و آقایان بالای ۷۰ سال بدون ریز فاکتور باید غربالگری شوند، همچنین خانمهای بالای ۵۰ سال و آقایان بالای ۶۰ سال با ریز فاکتورهایی مانند سابقه خانوادگی شکستگی، وزن پایین یا استفاده از داروهای مؤثر بر استخوان نیز باید مورد غربالگری قرار گیرند. بیماران با بیماریهای زمینهای بدون توجه به سن نیز باید غربالگری شوند.
وی با بیان اینکه پوکیاستخوان اگر زود تشخیص داده شود کاملاً درمانپذیر است، اما روند درمان چندین سال طول میکشد، افزود: داروهای آنابولیک و بیولوژیک برای بیماران با پوکی شدید یا کسانی که به درمانهای معمول پاسخ نمیدهند، گزینههای مهم هستند. مکملهای کلسیم و ویتامین D درمان اصلی نیستند؛ اما همراه با داروهای اختصاصی مورد استفاده قرار میگیرند.
فوقتخصص روماتولوژی و عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی همدان یادآور شد: سبک زندگی سالم و فعالیت بدنی از دوران کودکی، تغذیه مناسب، ورزش همگانی و مصرف لبنیات و ویتامین D از عوامل پیشگیری از پوکیاستخوان هستند. بزرگسالان و سالمندان نیز باید پیادهروی و ورزشهای مناسب انجام دهند و از رژیم غذایی غنی از پروتئین، لبنیات و ویتامین D بهرهمند شوند.
انتهای پیام
نظرات