به گزارش ایسنا، ابراهیم بهشتی در یادداشتی با این عنوان در روزنامه ایران نوشت: انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی به عنوان معاون رئیس‌جمهور و رئیس «سازمان بهینه‌سازی و مدیریت راهبردی انرژی» با واکنش‌های انتقادی عمدتاً از سوی طرفداران دولت مواجه شده است. منتقدان، انتخاب یک مدیر دولت مرحوم سید ابراهیم رئیسی - که به لحاظ مشی سیاسی متفاوت با دولت چهاردهم بود- را برنتابیده‌اند. سیل انتقادات همزمان که نشان‌دهنده اهتمام طرفداران و حامیان دولت نسبت به تحولات جاری قوه مجریه و قابل تحسین است، این شائبه را دامن زده که مسعود پزشکیان از وعده داده‌شده یا خط‌مشی ترسیم‌شده برای انتخاب مدیران و همکاران خود عدول کرده است. آیا به‌راستی این انتخاب، نشانه یا مصداق روشن عدول پزشکیان از اصول است؟
رئیس‌جمهوری ۳۱ مرداد ماه سال گذشته و در اولین جلسه هیأت دولت بعد از کسب رأی اعتماد وزرا از مجلس شورای اسلامی، گفته بود: «افراد معرفی‌شده برای معاونت‌ها و مدیریت بخش‌های مختلف دستگاه‌های اجرایی فارغ از قومیت، جنسیت و مذهب، صرفاً بر اساس توانمندی، شایستگی و تعهد به اجرای اسناد کلان انتخاب و منصوب می‌شوند و انتخاب مدیران به هیچ وجه بر اساس رفاقت و انتساب افراد به گروه‌ها یا جناح‌ها انجام نخواهد شد.»
پزشکیان پیش‌تر برای انتخاب وزرا جهت معرفی به مجلس نیز در همین چهارچوب اقدام کرده بود، مضاف بر اینکه با تعیین کمیته‌های تخصصی ذیل شورای راهبری برای اولین بار دایره مشورت‌گیری‌ها و ارزیابی‌ها برای بررسی توانمندی گزینه‌ها را وسیع‌تر و کارشناسی‌تر کرده بود.
از همان روزهای ابتدایی بعد از انتخابات چهارچوب بنیادین رئیس‌جمهوری برای انتخاب همکاران در قوه مجریه، پدیده محرمانه یا پنهانی نبوده است. این چهارچوب مبتنی بر اصول مشخصی همچون تأکید بر شایستگی، تعهد به برنامه‌های کلان و بالادستی کشور و هماهنگی با سیاست‌های دولت بوده است.
وزرای دولت چهاردهم و مدیران ارشد این دولت از دل همین سازوکار انتخاب شده‌اند که اتفاقاً به عنوان یک حُسن در کارنامه دولت چهاردهم شمرده شد و مورد تمجید طرفداران هم قرار گرفت.
در همین کابینه، وزرایی از دولت سیزدهم حضور دارند اما انتخاب اولین استاندار عرب برای استان خوزستان، اولین استاندار کرد اهل سنت برای استان کردستان و اولین استاندار بلوچ اهل سنت برای سیستان و بلوچستان هم از همین رهگذر و البته آنگونه که پزشکیان روایت کرده با کمک و همراهی رهبری معظم انقلاب انجام شده است. بنابر این، این انتخاب‌ها و انتصاب‌ها در چهارچوب اعلام شده رئیس‌جمهوری بوده و به نظر می‌رسد در فقره جدید و انتصاب سقاب اصفهانی هم خرق عادت یا عدول از اصول به وقوع نپیوسته است. چنانکه رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت هم در این باره گفته است که «از مجموع بحث‌ها و جلسات برگزار شده، آقای سقاب اصفهانی و تیم ایشان با توجه به تجربه طولانی که در دولت شهید رئیسی داشتند و همچنین با توجه به جامعیت طرح و ایده‌ای که مطرح کردند، به نوعی مسلط‌ترین گروهی بودند که برنامه جامعی برای حل مشکلات ناشی از ناترازی ارائه کردند.» این توضیح حکایت از آن دارد که سقاب اصفهانی و تیم ایشان تنها گزینه محل توجه نبوده‌اند و از میان گزینه‌ها یا تیم‌های دیگری انتخاب شده است که ارائه طرح و برنامه داشته‌اند.
نکته دیگر که البته جدای از همان چهارچوب اصولی یاد شده و ایده وفاق نیست، اهتمام به این مهم است که ساحت مسائل کلان و ملی کشور را نباید با مسائل جناحی و گروهی پیوند داد. چاره‌اندیشی برای این قبیل امور و ازجمله ناترازی در حوزه انرژی، عزم و اراده‌ای ملی می‌طلبد؛ البته به پیوست برنامه‌ریزی درست، اتخاذ راهکارهای عقلانی و کم‌هزینه‌تر که قابلیت اجرایی هم داشته باشد.
به نظر می‌رسد مسعود پزشکیان با نگاه به همین مورد، تلاش دارد توانمندی همه مجموعه‌های سیاسی و اقتصادی کشور را وارد میدان کند و در حقیقت همه بخش‌ها را در مسئولیت ملی عبور از مشکلات کلان کشور سهیم کند. این سهیم شدن یا اجماع‌سازی قاعدتاً مسیر همراهی و همکاری ارکان تأثیرگذار و ذی‌نفوذ را هموارتر خواهد کرد.
مشخصه مهم چهارچوب انتصابات پزشکیان و همان که در ابتدای راه هم مورد استقبال و تحسین قرار گرفت؛ «عبور از اسم‌ها به رسم‌ها» بود. در این چهارچوب رسم‌ها یعنی برنامه‌ها و توانمندی‌ها بر اسم‌ها یعنی وابستگی‌های جناحی و خانوادگی اولویت دارند.
انتهای پیام
نظرات