«بیوتکنولوژی پنبه و جنبه های ایمنی زیستی آن» به قلم دکتر مسعود توحیدفر و دکتر مینا کاویانی از سوی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منتشر شد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، مهندسی ژنتیک و دستورزی گیاهان و تولید گیاهان مقاوم به آفات و امراض و بی نیاز از کاربرد سموم خطرناک تحولی را در کشاورزی ایجاد کرده که تنها با انقلاب سبز قابل مقایسه است.
در عرض کمتر از 10 سال سطح زیرکشت گیاهان تراریخته 50 برابر افزایش یافته و سطحی بالغ بر 134 میلیون هکتار از اراضی جهان را به خود اختصاص داده است. این مساحت پنج برابر کل مساحت انگلستان یا پنج درصد کل مساحت چین را تشکیل می دهد. در پزشکی نیز تولید فرآورده های حاصل از بیوتکنولوژی مانند انسولین با منشای انسانی، کیت های تشخیص و ژن درمانی امیدهای تازه ای را ایجاد کرده است.
در حال حاضر 14 محصول تراریخته در بازار مصرف عمومی قرار دارند. چهار محصول تراریخته سویا، پنبه، ذرت و کلزا بیشترین سطح زیر کشت را به خود اختصاص داده اند.
در دنیای امروز برای پیشبرد بیوتکنولوژی مدرن، بهره برداری از فواید قطعی و غیر قابل انکار و پیشگیری از آثار جانبی احتمالی این فنآوری مقرراتی وضع شده است که در مجموع تحت عنوان ایمنی زیستی شناخته می شود. امروزه بدون توجه به ایمنی زیستی توسعه بیوتکنولوژی مدرن، دسترسی به دانش فنی وحتی خرید بذر گیاهان تراریخته برای کشت تقریباً غیرممکن خواهد بود.
به گزارش مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، کتاب «بیوتکنولوژی پنبه و جنبه های ایمنی زیستی آن»، کتابی جامع به زبان فارسی درباره ایمنی زیستی و بیوتکنولوژی یک گیاه صنعتی است که درداخل کشور برای اولین بار تولید شده است و بنا به گفته مولفان می تواند مورد استفاده دانشجویان گروههای زیست شناسی، کشاورزی و پژشکی در مقاطع مختلف کارشناسی ارشد و دکتری قرار گیرد.
این کتاب شامل اصول بیوتکنولوژی، روشهای دستکاری ژن، روشهای انتقال ژن، کشت بافت پنبه، نشانگرهای مولکولی پنبه، مهندسی ژنتیک پنبه، روشهای آنالیز مولکولی، اصول ایمنی زیستی و روشهای ارزیابی احتمال خطر پنبه تراریخته است.
انتهای پیام
نظرات