زهرا لطیفیان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به این‌که والدین باید مسئولیت تربیت فرزندان خود را بپذیرند، اظهار کرد: پیامبر(ص) فرموده‌اند: «بچه‌ها آینه رفتار شما هستند» پس اگر فرزند شما در تحصیل و تربیت دچار مشکل می‌شود کسی‌را مقصر ندانید، از خودتان سلب مسئولیت نکرده و نگویید مقصر دیگران هستند.

وی ادامه داد: از آنجایی که کودکان از نظر گفتار و اعمال و حتی از نظر احساساتشان نسبت به اشیاء مختلف و خصوصاً طرز فکر و احساس نسبت به مدرسه، تحت تأثیر شما والدین قرار می گیرند، پدر و مادر نقش ارزنده‌ای در ترغیب و تشویق فرزندان خود نسبت به فراگیری دروس و پیشرفت تحصیلی بر عُهده دارند.

لطیفیان با اشاره به این‌که طبق آمار، کودکانی که به همراه والدین خود کتاب می‌خوانند، معمولاً هوش و قابلیت خواندن بیشتری دارند و بهتر و راحت‌تر زبان می‌آموزند، مهارت‌های ارتباطی را یاد می‌گیرند، مفاهیم کلامی را تشخیص داده و قابلیت صحبت کردنشان نیز بسیار بالاتر است، عنوان کرد: اما متأسفانه کمتر از ۴۵ درصد از والدین با کودکانشان کتاب می‌خوانند.

این روانشناس در پاسخ به این سؤال که پدر و مادر برای تغییر این آمار چه باید کنند، افزود: والدین باید مسئولیت تربیت فرزندان خود را بپذیرند، بعضی از خانواده‌ها اگر فرزندان‌شان بد تربیت شوند سعی می‌کنند جامعه یا مدرسه را مقصر جلوه دهند، دیگران را مقصر بد تربیتی فرزند خود ندانید چراکه شما در منزل بوده‌اید، شما با همسر تان بر خورد داشته اید، این شمایید که در برابر رفتار فرزندتان عکس‌العمل نشان داده‌اید.

وی افزود: کودکی که نود درصد از اوقات شبانه‌روزی خود را در کنار پدر و مادر سپری می‌کند، چه‌کسی می‌توانسته روی او تأثیرگذار باشد؟ مطمئن باشید اگر دیگران روی فرزند شما تأثیر گذاشته‌اند، زمینه و بستر آن را خود شما فراهم کرده‌اید.

لطیفیان با اشاره به این‌که اولین نشانه موفقیت بچه‌ها در مدرسه، مطالعه در خانه است، عنوان کرد: برای این‌که بچه‌ها در خانه مطالعه کنند، باید یک الگوی رفتاری داشته باشند، اگر والدین کتاب بخوانند احتمالاً فرزندان‌شان نیز اهل خواندن می‌شوند، اگر والدین اهل مطالعه نباشند، احتمالاً فرزندان‌شان نیز اهل مطالعه نخواهند شد.

این روانشناس افزود: به نظر این کودکان خواندن فعالیتی است که صرفاً به مدرسه مربوط می‌شود، لذا خیلی ساده است اگر می‌خواهید فرزندتان در مدرسه موفق باشد و به مطالعه عشق بورزد و اگر می‌خواهید فرزندتان را کتاب‌خوان بار بیاورید، خودتان باید مطالعه کنید.

وی ادامه داد: سعی کنید با اعتماد و احترام کامل، درس خواندن و برنامه‌ریزی درسی را به فرزند نوجوان خود بسپارید و به‌طور مرتب به فرزندان خود، استعدادهای ذاتی، توانایی برای مسئولیت‌پذیری، هوش و ذکاوت طبیعی و توانمندی‌های خاص و فوق‌العاده‌اش را گوشزد کرده و طوری با آن‌ها رفتار کنید که گویی هم اکنون مسئولیت‌پذیر، قابل احترام و ارزشمند هستند.

لطیفیان با اشاره به این‌که همیشه پاداش به معنای گرفتن پول یا امتیازات نیست، گاهی فقط گفتن این که «به تو افتخار می‌کنم» با توجه به تلاش‌های او در مورد کارش تقویت کننده است، تصریح کرد: با فرزندان خود در مورد علایق شغلی آن‌ها و این‌که مدرسه چه ارتباطی با شغل دارد صحبت کرده، درمورد علاقه‌مندی‌ها و چیزهایی که دوست دارد با فرزندتان بحث کنید.

این روانشناس با اشاره به این‌که لازم است والدین همیشه شنونده گلایه‌ها، ناراحتی‌ها، اعتراضات و نگرانی‌های فرزند نوجوان خود باشند، عنوان کرد: فرزندان خود را باتوجه به علم و دانش خود محدود نکنید، زیرا آن‌ها در عصر دیگری تولد یافته‌اند سعی کنید تا جایی که ممکن است حل مشکلات و مسایل ایجاد شده میان فرزندتان با مسئولین مدرسه، دبیران و یا دوستانش را به خودش واگذار کنید و شما کمک‌های کاملاً محرمانه و غیر مستقیم داشته باشید.

وی تأکید کرد: این واگذاری مسئولیت‌های شخصی به فرزندان هرچند در ابتدا کمکی دشوار به نظر می‌رسد، ولی به تدریج با حمایت غیرمستقیم شما باعث افزایش اعتماد به نفس اجتماعی فرزندتان خواهد شد.

این روانشناس بیان کرد: کودکان در مورد نشان دادن احساس خویش نسبت به مدرسه به والدین متکی هستند، پس وقتی پدری می‌گوید «من همیشه به مدرسه علاقه‌مند بودم و مدرسه در مسایل شغلی و زندگی خیلی به من کمک کرد»، به طور غیر مستقیم احساس مثبت و لذت بخشی نسبت به مدرسه در فرزند او ایجاد می‌شود.

لطیفیان با بیان این‌که لازم است والدین کمک کنند تا فرزندانشان از همان ابتدا عادت کنند تا برای انجام هر کاری، تمرکز حواس داشته باشند، عنوان کرد: توجه کافی به هر امری در حقیقت یک عادت برای تفکر است که نتایج درخشانی در داخل و خارج مدرسه برای فرزند شما به دارد و در پیشگیری از حوادث، بهبود مطالعه، روش صحیح نشستن در کلاس و انجام صحیح تکالیف نقش مؤثری دارد.

این روانشناس تأکید کرد: اگر استعدادهای ویژه‌ای مانند علاقه‌مندی و استعداد نسبت به آثار هنری یا ‌فنی و امور ورزشی در فرزندتان وجود دارد سعی کنید آن‌ها را تا جایی که به نمرات مدرسه و توانایی‌های تحصیلی آن‌ها ضرری نمی‌زند، تشویق کنید.

انتهای پیام