این استاد نقاشی دیواری در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص هنر نقاشی دیواری و نقاشی‌هایش، عنوان کرد: همه انسان‌ها در کودکی به نقاشی علاقه‌مند هستند و قطعا تجربه کشیدن نقاشی را داشته‌اند، برای بنده رفته رفته حرفه و هنر نقاشی جذاب‌تر می‌شد و هر روز بیش از پیش به سمت این هنر گرایش پیدا می‌کردم. به واسطه برادرم با هنر خطاطی و نقاشی آشنا شدم و زمانی که من در سن 15 سالگی بودم، برادرم به شهادت رسید.

وی افزود: بعد از مدتی با نقاشی‌های استاد هنرجو (بشیرمحدثی‌فر) آشنا شدم و در تابستان سال 68 پیش این استاد رفتم و به‌صورت جدی‌تر به نقاشی چهره شهدا پرداختم و در جشنواره‌های دانش‌آموزی شرکت می‌کردم، سپس مدت کوتاهی خدمت استاد فخاریان مقدم و استاد جاجویی رسیده و به تجربیاتم در طراحی و نقاشی افزوده شد، مدتی بعد با تعدادی از مطبوعات همکاری کردم و تعدادی از تصویرگری‌های بنده کار شد.

این نقاش دیواری بیان کرد: در دوران دانشجویی در تهران با نقاشی‌های بزرگ دیواری رو به رو و به این سبک از نقاشی بسیار علاقه‌مند شدم، نقاشی‌های دیواری به سبکی که ما کار می‌کنیم از اوایل دهه 70 درحاشیه میادین و خیابان‌های اصلی و بزرگ‌راه‌ها کار می‌شد، در آن دوران هر زمان که در بین کلاس‌های دانشگاه فرصت پیدا می‌کردم به کارگاه نقاشی بزرگ و فعالی در مصلی تهران می‌رفتم؛ زیرا در آن محل، افرادی به طراحی و نقاشی چهره شهدا و موضوعات فرهنگی می‌پرداختند و بنده به‌صورت داوطلبانه نیز در آن‌جا مشغول به کار می‌شدم.

منصوب اظهار کرد: در زمستان سال 75 درحالی‌که هنوز دانشجو بودم، تصمیم گرفتم به‌صورت حرفه‌ای در زمینه نقاشی دیواری شروع به کار کنم و در جهت رساندن پیام شهدا و زنده نگه‌داشتن نام آن‌ها شروع به نقاشی چهره شهدا بر روی دیوارهای شهر کردم. اولین اثر نقاشی دیواری بنده همراه با چند نفر از دوستانم بر روی دیوار بانک ملت در خیابان چهارطبقه مشهد کارشد و این سرآغازی شد برای کار در این زمینه و تا به امروز در این حوزه مشغول به کار هستم.

وی ادامه داد: از جمله آثار شاخصی که تاکنون کار کرده‌ام شهید برونسی، شهید کاوه، شهید چراغچی، شهید محمدحسین بصیر، شهدای دبیرستان حکمت، شهید چمران، شهید شوشتری و... هستند که در خیابان‌های خسروی، دانشگاه، بلوار وکیل‌آباد و دیگر خیابان‌های مشهد تاکنون کار شده‌اند.

این هنرمند نقاش دیواری گفت: نمایشگاه بنده دائمی است، تابلوهای من دیوارهای شهر است و صدها تابلوی کوچکی که از چهره شهدا کار کرده‌ام، به خانواده تک تک این شهیدان اهداء و هدیه داده شده است، یعنی تمام آثار بنده یا در سطح شهر است یا در خانه شهدا هستند که این خود افتخاری برای من است.

منصوب عنوان کرد: نقاشی دیواری به شهر روح می‌بخشد و شهر را که در آن اکثر بناها و ساختمان‌ها با آهن و سیمان پوشیده شده‌ و خاکستری رنگ هستند، با رنگ‌های متفاوت زیبا می‌کند، دیدن نقاشی دیواری بر روی دیوارهای شهر می‌تواند پیام‌های بسیاری را به اطلاع مردم برساند و بسیار تاثیرگذار است، به ویژه اگر این نقاشی‌ها از چهره شهدا و هنرمندان باشد، یاد و خاطره آن‌ها را برای همیشه زنده نگه‌می‌دارد.

وی خاطرنشان کرد: در عین حال که نقاشی دیواری زیباکننده شهر است؛ اما سختی‌های بسیاری نیز برای هنرمندان نقاشی دیواری وجود دارد و این هنرمندان با چالش‌هایی رو به رو هستند که از جمله این چالش‌ها می‌توان به کار کردن در گرمای تابستان در زیر آفتاب، سرمای زمستان، کار کردن در ارتفاع، داربست، جابه‌جایی تخته کارها، طراحی‌های سنگین و سخت در ابعاد بزرگ و... اشاره کرد.

این نقاش دیواری بیان کرد: زمانی که نیاز است تا یک نقاشی دیواری تکمیل شود، بسته به ابعاد و پرکار یا کم کار بودن آن متفاوت بوده؛ اما معمولا زمانی حدود یک ماه نیاز است. آینده نقاشی دیواری بستگی به حمایت مدیران فرهنگی و سفارش‌دهنده‌های این نوع نقاشی دارد.

منصوب تشریح کرد: در دانشگاه‌ها نقاشی دیواری به‌صورت جدی و حرفه‌ای، تربیت و آموزش داده نمی‌شود؛ یعنی به‌صورت تخصصی برای این حوزه از نقاشی هنرمندان آموزش نمی‌بینند، در نتیجه بین طراحی اولیه یک طرح و اجرای آن بر روی دیوار خلاهایی ایجاد می‌شود.

وی ابراز عقیده کرد: نقاشی دیواری به خودی خود هزینه‌بر است و هیچ‌گاه دست‌مزد واقعی یک هنرمند نقاشی دیواری داده نمی‌شود، به‌صورت کلی حمایت جدی از هنرمندان واقعی این سبک از نقاشی صورت نمی‌گیرد. به شکل رسمی نیز هیچ‌گونه آموزشی از نقاشی دیواری وجود ندارد و حتی دانشجویان رشته‌های نقاشی نیز به دیدگاه درست و توان اجرایی مناسبی نسبت به این سبک از نقاشی دست پیدا نمی‌کنند. برای ارتقاء این سبک از نقاشی لازم و ضروریست که از هنرمندان پیشکسوت این حوزه  برای آموزش استفاده کرد و هنرمند واقعی نقاشی دیواری تربیت کرد.

انتهای پیام