به گزارش ایسنا، این منابع آگاه به «اعتماد» گفتند که سابقه رواج «برندینگ» در بازار دارویی ایران را باید در داروهای یارانه‌ای و بیماری‌های خاص و صعب العلاج جست‌وجو کرد که ظرف سال‌های گذشته هم، برخی مدیران حوزه درمان، با ملتهب کردن فضای عمومی جامعه درباره کمبود یک برند خاص از داروی برخی بیماران صعب‌العلاج، چند بار در این زمینه جوسازی کرده بودند. نگرانی این منابع آگاه این است که این پدیده ناتوان‌کننده، حالا به بازار مصرف و تقاضای عمومی دارو و به پیشخوان داروخانه‌ها رسیده؛ در حالی که در واقعیت حجم عددی داروی موجود در انبار کارخانه‌های تولیدکننده دارو و مواد اولیه، در تناقض با موج ویران‌کننده «برندینگ دارو» است.

«برندینگ» چطور به داروخانه‌های سطح شهر رسید

از ابتدای سال ۹۶ و به دنبال بروز نشانه‌های قطعی از برهم خوردن تعادل در بازار ارز، خطر «برندینگ» در سطح تامین و دسترسی دارو محسوس بود اما آن زمان به دلیل سهم قابل‌توجه دارو از ارز یارانه‌ای و تداوم واردات داروهای خارجی، این خطر برای جامعه عمومی چندان مشهود نبود. از اردیبهشت ۱۳۹۷ و به دنبال خروج رییس‌جمهوری امریکا از معاهده بین‌المللی برجام، شرکت‌های دارویی خارجی همکار با ایران، با احساس ترس اخراج از بازار دارویی امریکا به دلیل ادامه همکاری با ایران، روابط تجاری خود را با ایران کاهش دادند تا این که آبان همان سال و با بازگشت تحریم‌های اقتصادی امریکا، تکلیف همکاران اروپایی صنعت داروی کشور یکسره شد و نیمه‌های سال ۹۸، پرونده مراودات تجاری برخی شرکت‌های دارویی خارجی با تجار ایرانی به‌طور کامل به صفحه آخر رسید. از زمستان ۹۷ هم، وزیر بهداشت با توجیه تقویت و حمایت از تولید داخلی، دستور به توقف واردات هرگونه داروی خارجی دارای مشابه ایرانی داده بود که به دنبال اجرای این دستور هم، کاهش حجم ذخایر داروهای وارداتی، مضاعف شد و در پی این اتفاقات، پدیده «برندینگ» از پشت پرده به سطح جامعه آمد.

منابع آگاه به «اعتماد» می‌گویند، مرور زمانی اخبار کمبود عددی دارو ظرف دو سال گذشته، شاهد این مدعاست که برخی داروهای کمیاب، از جمله داروهای برند بوده‌اند که مشابه غیر برند هم در بازار مصرف و دسترسی داشته‌اند یا حتی با فرمول یکسان و تحت یک لیسانس، در داخل کشور هم تولید می‌شده‌اند اما بیماران، به دلیل ناآگاهی از وجود این داروها و صرفا به دلیل وابستگی روانی به برند تجاری دارو، با شنیدن پاسخ منفی از مسئولان فنی داروخانه‌ها، دچار ترس کمبود دارو شده‌اند. این منابع آگاه تاکید می‌کنند که بخشی از بار رواج و تقویت این پدیده که حالا بازار مصرف داروی کشور را ملتهب از شایعه «کمبود دارو» کرده، بر دوش پزشکان معالج است که باید بیماران خود را به سمت مصرف داروهای مشابه هدایت می‌کردند اما به دلایل نامعلوم از انجام این کار خودداری کرده‌اند.

این منابع آگاه در مثال‌های مشابه از امکان جایگزینی یک داروی با فرمولاسیون مشابه با داروی کمیاب «پلاویکس» می‌گویند اما تاکید می‌کنند که جایگزینی فرمول، همیشه هم امکان‌پذیر نیست ولی اگر اطلاع‌رسانی در این باره توسط پزشکان معالج به درستی انجام می‌شد، با وجود شدت یافتن تحریم‌های اقتصادی، موج نگرانی از کمبود دارو هیچ‌گاه تا این حد گسترش پیدا نمی‌کرد.

حاشیه‌های واقعیت کمبود دارو

دست‌اندرکاران تامین دارو، تا اطلاع ثانوی از مصاحبه با رسانه‌ها منع شده‌اند. شنیده‌های «اعتماد» حکایت از آن دارد که بنا به خواسته مسئولان وزارت بهداشت، قرار شده تا زمان استخراج عددی کمبود اقلام دارویی و تعیین تکلیف ارز مورد نیاز صنعت و واردات دارو و مواد اولیه و لوازم جانبی دارو، غیر از مسئولان سازمان غذا و دارو، هیچ فرد حقیقی از بخش خصوصی، با رسانه‌ها صحبتی نداشته باشد چون فضای فعلی جامعه، به اندازه کافی از اخبار تورم و گرانی قیمت و کمبود و احتکار کالاهای اساسی اشباع است و نیازی به التهاب بیش از این ندارد.»

انتهای پیام