به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، دانشمندان «دانشگاه توکیو»(UTokyo)، نوعی «فرومون»(Pheromone) را کشف کردهاند که موشها را آرام میکند و میزان احتیاط آنها را کاهش میدهد. فرومون به ترکیبات بیولوژیکی آزاد شده در هوا گفته میشود که جوندگان برای تبادل اطلاعات از آنها استفاده میکنند.
هدف پژوهشگران این بود تا از فرومونهای طبیعی موشها استفاده کنند. آنها حداقل یکی از این ترکیبات را میشناختند که وقتی از بدن موشهای آرام آزاد میشود، کمک میکند تا موشهای اطراف آنها کمتر بترسند و آرامتر شوند.
پژوهشگران برای یافتن فرومونی که این اثر را ایجاد میکند، یک موش آرام را بیهوش کردند تا از تماس انسان نگران نشود. سپس، از آب برای جذب کردن دهها ترکیب آزاد شده از بدن موش استفاده کردند.
فرومونی که توسط یک موش آرام آزاد میشود و بر موشهای دیگر تأثیر میگذارد، «۲-متیلبوتیریک اسید»(2MB) است. هنگامی که این فرومون روی موشهای آزمایشگاهی آزمایش شد، آنها را آرامتر کرد.
آزمایش در شرایطی انجام شد که موشها معمولا با شنیدن صدای بوق همراه با شوک الکتریکی خفیف میترسیدند اما موشهایی که فرومون را بو کردند، رفتار نشاندهنده ترس نداشتند. همچنین، احتمال ورود موشها به محفظهای که میدانستند میتوانند فرومون را استشمام کنند، بیشتر از ورود به محفظهای بود که در آن فرومون وجود نداشت.
این فرومون روی موشهای وحشی که میتواند مشکلاتی را در شهرها ایجاد کنند نیز کارآمد بود. یک موش وحشی معمولی میخواهد از یک شیء جدید ناشناخته دوری کند؛ حتی اگر حاوی غذا باشد اما وقتی پژوهشگران سینیهای غذا را در مکانهای گوناگونی گذاشتند که یکی از آنها حاوی ۲-متیلبوتیریک اسید بود، موشها آن قدر شجاع بودند که غذای بیشتری را از آن سینی بخورند.
پژوهشگران براساس نتایج این آزمایش گفتند ۲-متیلبوتیریک اسید که در مقادیر اندک روی موشها کار میکند، میتواند برای کنترل آفتها استفاده شود. از این فرومون میتوان برای فریب دادن موشهای شهری و گیر انداختن آنها در تلههای غیر کشنده استفاده کرد. با کمک این روش میتوان موشها را آرام نگه داشت تا از منطقهای که باعث ایجاد مزاحمت شدهاند، بیرون برده شوند.
دکتر «یاسوشی کیوکاوا»(Yasushi Kiyokawa)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما در دو مکان متفاوت آزمایش کردیم تا ببینیم آیا موشهای وحشی به ۲-متیلبوتیریک اسید پاسخ میدهند یا خیر. آنها مانند موشهای آزمایشگاهی واکنش نشان دادند. ۲-متیلبوتیریک اسید، ترس آنها را نسبت به چیزهای جدید کاهش داد.
وی افزود: این کشف مهمی است زیرا وجود ترس از چیزهای جدید یا «نئوفوبیا»(Neophobia) در موشهای شهری، تولید تلههای موثر را بسیار دشوار میکند. من معتقدم که با مطالعه زندگی اجتماعی موشها ممکن است بتوانیم اطلاعات جدیدی را نیز در مورد تعاملات اجتماعی انسان کشف کنیم. یکی از انگیزههای ورای موضوع پژوهش ما این است که پدیده مشاهده شده را با جزئیاتی بیشتر از پیش بررسی کند و نشان دهد که موشها میتوانند بر وضعیت عاطفی اطرافیان خود تأثیر بگذارند.
انتهای پیام
نظرات