محمد محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به چالش‌های توسعه فناوری در کشور، افزود: آغاز به کار مراکز رشد و پارک‌های علم  و فناوری در امریکا بوده و به تدریج به سایر کشورهای دنیا تسری یافت و از حدود ۲۵ سال قبل به ایران وارد شد. این مراکز پرچمداران فناوری کشورها هستند؛ از این رو هر چه این مراکز قوی‌تر شوند، تاثیر بسزایی در افزایش سرعت توسعه فناوری دارند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر ساختار صنعت ما یک ساختار وابسته دارد و برای کم کردن این وابستگی لازم است زیر ساخت‌های لازم برای پیشرفت پارک‌های فناوری و مراکز رشد فراهم شود.

محمدی با بیان اینکه در پارک فناوری بوشهر حدود ۱۶۷ شرکت مستقر است، اظهار کرد: در کل استان بوشهر دانش‌بنیانی حدود ۴۶ شرکت احراز شده که از این تعداد ۳۶ شرکت در پارک فناوری بوشهر مستقر هستند.

مدیر مرکز رشد جامع پارک علم و فناوری بوشهر، با بیان اینکه در استان بوشهر یک پارک فناوری و ۶ مرکز رشد راه‌اندازی شده است، خاطر نشان کرد: مراکز رشد ایجاد شده متناسب با اقلیم هر شهری از استان بوشهر، دارای ماموریت‌های متنوعی هستند، به گونه‌ای که ۸۰ درصد فعالیت مرکز رشد مستقر در شهرستان دشتستان در حوزه کشاورزی است.

وی افزود: ۸۰ درصد فعالیت مرکز رشد جامع بوشهر در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی متمرکز است، ضمن آنکه در حوزه زیست فناوری فعالیت‌های علمی داریم.

محمدی اضافه کرد: از حدود ۱۲ سال قبل تحقیق و مطالعه در حوزه زیست فناوری که یکی از پتانسیل‌های بالقوه استان بوشهر و به‌ویژه شهرستان بوشهر است، آغاز شد و امروزه بزرگترین تولیدکننده جلبک اسپیرولینا را در کشور ایجاد کردیم و در حال حاضر درگیر چالش‌های صنایع بالادستی آن هستیم.

وی با تاکید بر اینکه تولید جلبک اسپیرولینا در گریدهای غذایی، انسانی و دام و آرایشی و بهداشتی است، اظهار کرد: جلبک یک ماده اولیه برای صنایعی چون آرایشی و بهداشتی و غذایی و مواد اولیه دام کاربرد دارد، ولی از سوی دیگر تاکنون صنعت جلبک آن طور که باید به کشور وارد نشده است. در صنعت آرایشی و بهداشتی اقداماتی شده، ولی در صنعت غذایی بسیار عقب هستیم.

به گفته این فعال حوزه فناوری، ارزش غذایی اسپیرولینا به اندازه‌ای است که در زنجیره غذایی فضانوردان وارد شده است؛ چرا که با حجم بسیار پایین می‌تواند انرژی زیادی را برای بدن تامین کند.

وی با بیان اینکه از این رو از جلبک اسپیرولینا به عنوان سوپرفود استفاده می‌شود، اظهار کرد: از آنجایی که در آینده، منابع غذایی به شدت کاهش می‌یابد؛ از این رو از این جلبک برای جبران این کمبود بهره برده می‌شود و استان بوشهر به‌عنوان بزرگترین تولیدکننده این جلبک محسوب می‌شود؛ چرا که این جلبک برای رشد نیاز به دما، شوری و نور خورشید دارد که هر ۳ این پارامترها دراین استان به وفور یافت می‌شود.

مدیر مرکز رشد جامع پارک بوشهر خاطر نشان کرد: از سوی دیگر در روستاهای این استان به دلیل استحصال بیش از حد آب‌های زیر زمینی، آب چاه‌ها بعضا شور شده‌اند؛ از این رو کشاورزان روستاها را ترک کردند و این جلبک می‌تواند این روستاها را احیاء کند و می‌توان از زمین‌های رها شده و آب شور چاه‌ها برای پرورش جلبک با گردش مالی بالا بهره برد.

وی با بیان اینکه قابلیت کشت این جلبک علاوه بر استان بوشهر در استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان نیز وجود دارد، گفت: نقاط خاصی در دنیا چنین پتانسیلی دارند و ما در حال پیگیری ایجاد ارتباط میان فناوران این حوزه با ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی ریاست‌جمهوری هستیم و قول‌های خوبی داده شده است.

محمدی تاکید کرد: اگر بتوان با مکانیسم‌هایی، تمرکز زدایی را از تهران جدا کنیم و هر منطقه متناسب با اکوسیستمی که دارد، فعالیت‌های فناورانه‌ای را آغاز کند، هم اشتغال‌زایی صورت می‌گیرد و هم ایجاد گردش مالی خواهد کرد، ضمن آنکه می‌توانیم اقتصاد مردمی را ایجاد کنیم.

انتهای پیام