به گزارش ایسنا، برای روایت این دیدار بی‌تکلف، به قول سینمایی‌ها می‌خواهم به یک هفته قبل فلاش‌بک بزنم که در مسیر زیارت آقا امام رضا (ع) پیامی مبنی بر حضور در این مراسم را دریافت کرده و بدون معطلی به‌جای نوشتن پاسخ، شماره مسئول مربوطه را گرفته و مشتاقانه لبیک گفتم؛ اما غافلگیری این حضور تا ساعت‌ها همراهم بود و دریافت این خبر فرح‌بخش در این سفر معنوی را به فال نیک گرفتم و در روزهای بعد تاریخ دیدار را رصد می‌کردم تا با هیچ‌کدام از برنامه‌های کاری و شخصی تداخل نداشته باشد و با فراغ‌بال خودم را به حسینیه برسانم تا اینکه حوالی روز شنبه ۱۸ فروردین پیام تکمیلی مرتبط با دریافت کارت ملاقات از ساعت ۱۳:۳۰ یکشنبه ۱۹ فروردین‌ماه را دریافت کرده و خاطرجمع شدم و مشتاق رسیدن روز موعد بودم.
در مسیر به خبر مهلت ثبت‌نام دانشجویان برای صور در برنامه دیدار ماه و تشویق چند دانشجو برای شرکت در این رویداد و عمر ۱۰ -۱۲ ساله‌ای که مشغول فعالیت رسانه‌ای هستم، فکر می‌کنم که چرا تاکنون هیچ‌وقت بختم را برای حضور در این دیدار امتحان نکردم و برای اولین‌بار است که برای مأموریت کاری عازم حسینیه شده‌ام نمی‌دانم شاید این رسم حسنه تازه باب شده است و در دوران دانشجویی ما سبک و سیاق حضور در محضر رهبری به شیوه‌ای دیگر بوده غرق در همین افکار که صدای آقای راننده که می‌گوید همین‌جاست رشته افکارم را پاره می‌کند؛ مثل بقیه در صف می‌ایستم تا نوبتم برسد و کارت ملاقات را دریافت کنم افرادی که مسئول این بخش هستند اعلام می‌کنند که کارت‌های ملی را در دسترس قرار دهید تا در وقت صرفه‌جویی شود و با تأخیر نرسید این جمله‌ها برای افرادی مثل من که ملاقات اولی هستند اضطراب‌آور است؛ اما گوش‌دادن به حرف‌های دانشجویان خوش‌اقبالی که چندمین بار است به بیت می‌آیند و خاطرات گذشته را مرور می‌کنند، راهکاری مؤثر برای از این تشویش‌هاست تا اینکه نوبتم می‌شود و کارت به دست فاتحانه با قدم‌های بلند وارد کوچه کشور دوست و انوشیروان می‌شوم و دوباره باید در صف بلندی منتظر بمانم که مربوط به گیت بازرسی فیزیکی و تحویل وسایل است.
*گعده‌های دانشجویی در فضای روحانی حسینیه
تکثر دانشجویان با لهجه‌ها و افکار مختلف نظرم را جلب می‌کند و بیشتر درباره نحوه گزینش برای حضور در دیدار رمضانی دانشجویان با رهبر انقلاب با یکدیگر حرف می‌زنند و درباره برنامه تشکل مربوطه‌شان گفت‌وگو می‌کنند؛ اما حس مشترک و غالب همه ما اشتیاق و هیجان پیش از دیدار است چشمم به جاجیم‌های ساده اما چشم‌نواز حسینیه افتاد که نمادی از سادگی وصف‌ناپذیر این محیط خوش انرژی داشت که سال‌هاست بخشی از مهمترین رویدادهای سیاسی کشور را میزبانی می‌کند و شخصیت‌های بزرگ علمی، سیاسی، خانواده شهدا، دانش‌آموزان، نماز اولی‌ها، کارگران، معلمان، پرستاران و... را به خود دیده و روایت‌های زیادی را از دلدادگی میهمانانش داشته است. سرم را چرخاندم و همه محیط را از سقف تا کف بررسی کردم همه چیز همانطور است که شنیده بودم هیچ خبری از گچ‌کاری و تزیینات عجیب‌وغریب و زرق‌وبرق‌های معمول نبود؛ درک فضای روحانی و روانی داخل حسینیه که به‌غایت ساده است بی‌اغراق جز ناب‌ترین تجربه‌هایی بود که تاکنون کسب کرده‌ام امتداد نگاهم به گروه‌های دانشجویی که گعده‌ای برای خود تشکیل داده‌اند و مشغول تبادل نظر درباره حس و حالشان هستند، گره می‌خورد.
*اشتیاق دانشجویان خارجی برای ملاقات با رهبر انقلاب
در سمت دیگر عده‌ای مشغول نوشتن شعار و ترسیم پرچم ایران و فلسطین در کف دست‌هایشان هستند و برخی هم سرگرم مطالعه و تکرار متن سرودی هستند که قرار است به‌محض ورود حضرت آقا همخوانی کنیم همین‌طور مشغول نظاره و مکاشفه هستم تا اینکه چشم به قابی می‌افتد که مزین به حدیثی از پیامبر اکرم (ص) که می‌فرماید: «العلم إمام العمل و العمل تابعه» است که متن آن به فراخور جلسات انتخاب شده و طبق روال بر فراز جایگاه سخنرانی مقام معظم رهبری نصب می‌شود، تصویری که پیش‌ازاین همیشه آن را از تلویزیون می‌دیدم و به حال حاضران در این جلسه غبطه می‌خورد؛ اما بالاخره قرعه به نامم افتاد و من هم این‌سوی این دوربین قرار گرفتم و قرار است تا ساعات دیگر که حالا دقایقش به‌سرعت در حال گذر است موفق به دیدار حضرت ماه شوم. حضور دانشجویان خارجی در این دیدار از دیگر موضوعاتی است که نظرم را جلب می‌کند و از زبان بدنشان می‌فهمم که اشتیاق آنها برای دیدار رهبر کمتر از ما نیست و مشغول جانمایی برای اشراف کامل نسبت به محتوای مراسم هستند.
*فریاد رجزخوانی حیدر، حیدر در هنگام ورود آقا
عکاس‌ها هم که مثل همیشه دنبال شکار سوژه ناب هستند در اینجا با وفور نعمت مواجه‌اند زیرا احساسات میهمانان بیست و هفتمین روز ماه رمضان حسینیه امام خمینی (ره) آنقدر ناب و دلی است که به سادگی نمی‌توان از کنار آنها گذشت در این دقایق با چند تا از همکاران و مسئولان هم خوش‌وبش کردم. تماشای کودکانی که سربازان جان‌برکف این نظام هستند و از همین سن مشق ولایت‌مداری می‌کنند و دانشجویان سال اولی که بااخلاص مثال‌زدنی چش به راه رهبر و شکرگزار حضور در این مراسم هستند از دیگر حواشی جذاب این جلسه بود تا اینکه از تکاپوها متوجه شدیم که لحظه موعود نزدیک است همه به گوشه‌ای خزیدند تا بهترین مکان را برای نشستن پیدا کنند تا امکان بهتری برای دیدن رهبری داشته باشند اینجا بود پرده‌های آبی کنار رفت و رخ نورانی ماه عیان شد و دانشجویان مشتاق هم با فریادهای بلند مشغول رجزخوانی حیدر، حیدر شدند؛ شعاری که باتوجه‌به فضای حاکم بر کشور و منطقه بسیار هوشمندانه بود و بدون تردید پژواک این نوا تا سرزمین‌های اشغالی رسید و سران این رژیم کودک کش به‌وضوح دریافتند که انتقام حتمی است و گریزی از آن نیست.
تبسم همیشگی و برقی که در چشمان رهبری وجود داشت بر هیبت حیدریشان افزوده بود و ایشان با دست تکان‌دادن به احساسات میهمانانشان پاسخ می‌دادند صفا و صمیمت در محیط حسینیه جاری بود و جلسه با قرائت آیاتی از سوره نصر توسط «یونس شاهمرادی» به‌صورت رسمی آغاز شد و قاری این آیات که بشارت پیروزی را می‌داد مورد تفقد رهبر قرار گرفت و این دیدار صمیمانه با خواندن سرودی توسط حاضران ادامه یافت. مجری برنامه با عرض ارادت به رهبر انقلاب و خیرمقدم به دانشجویان از نمایندگان تشکل‌های دانشجویی خواست زمان موردنظر برای ارائه مطالبشان را رعایت کنند تا مدیریت زمان جلسه با اختلال مواجه نشده و درگیر مشکل اصلی جلسات که ضیق وقت است نشوی و بتوانیم از بیانات رهبر انقلاب بهره‌مند شویم.
*سوت و دست دانشجویان در واکنش به سخنان یکی از نمایندگان تشکل‌های دانشجویی
جلسه با بیان سخنان و دیدگاه‌های حسین قنواتی، دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور، میرحسین سیدرحیم‌زاده، دبیر جنبش عدالت‌خواه دانشجویی، محمدمهدی احمدی، دبیرکل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان، حامد عبدالحسینی نماینده اتحادیه مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد، پوریا عصار به نمایندگی از بسیج دانشجویی و فاطمه سادات هوشمند میرحسینی، نماینده دفتر تحکیم وحدت پیگیری شده و آنها ضمن انتقاد به وضعیت معیشتی جامعه، فسادهای موجود در سازمان‌های دولتی، تبعیض‌های موجود در جامعه، روند افسارگسیخته قیمت ارز، آسیب‌شناسی کاهش مشارکت در انتخابات و رویکرد مقام معظم رهبری به مسئله عدالتخواهی از جمله مسائلی بود که در این جلسه مطرح شد و رهبری در اظهاراتشان به برخی از آنها اشاره کردند.
البته طرح برخی سخنان نظیر قهر انتخاباتی آقای تَکرار و همفکرانش و درخواست نماینده بسیج دانشجویی از رهبر انقلاب مبنی بر اذن معظم له برای اعزام به سرزمین‌های اشغالی برای دفاع از مردم غزه شور خاصی را به دانشجویان داد و صدای دست و شعارهای مرگ بر اسرائیل، الله‌اکبر و ای رهبر آزاده آماده‌ایم آماده درهم‌آمیخته شد؛ اما پوریا عصار بی‌وقفه به حرف‌هایش ادامه می‌داد تا فرصتش را از دست ندهد. همه این دانشجویان پس از ارائه نکاتشان به خدمت رهبری می‌رسیدند و پس از عرض ارادت چهره‌به‌چهره تن سخنرانی را در اختیار ایشان قرار می‌دادند تا در جریان مشروح مطالبات دانشجویان قرار گیرد البته در این میان حامد عبدالحسینی خوش‌اقبال‌تر از سایرین بود و انگشتر سبزرنگ رهبر انقلاب نصیبش شد.
همچنین در میانه جلسه، دانشجویی از حضار با صدای بلند درخواست ملاقات با رهبری و دست‌کشیدن بر سرش را داشت که با وساطت ایشان به وصال رهبر رسید و تقاضایی دیگر را مطرح کرد و بدین ترتیب یکی از شیرین‌ترین صحنه‌ها خلق شد و مقام معظم رهبری با خنده و شوخی خطاب به وی فرمودند «دیگه دبه نکن» و سپس قول دادند که درخواستش را برآورده می‌کنند و هر کدام از ما دلمان می‌خواست که جای او بودیم و این لحظه ناب را زندگی می‌کردیم.
نوبت به بخش پایانی بیست و پنجمین دوره دیدار رمضانی رهبر انقلاب با دانشجویان رسید و همه ما گوش جانمان را به شنیدن فرمایشات رهبری سپردیم و ایشان در ابتدا ضمن قدردانی از مجری، قاری و رهبر گروه سرود و خیرمقدم به میهمانان جلسه از طرح انتقادات تشکر و بیان کردند و در پاسخ به ابهام یکی از دانشجویان در خصوص تفاوت دیدگاه ایشان با سال ۸۰ درباره «عدالت»، فرمودند: تفاوت این است که اصرار بنده بر عدالت بیشتر شده است.
توجه دانشجویان به درس‌خواندن، تولید علم و جهت‌دادن به آن، تمرکز بر پیشرفت‌های صورت‌گرفته در کشور از سوی تشکل‌های دانشجویی در کنار طرح انتقادات، پرهیز از دعوا به دلیل اختلافات فکری و ارائه پیشنهادهای واقع‌بینانه از مهمترین فرازهای سخنان رهبر انقلاب خطاب به دانشجویان بود تا با اتکا به این موارد از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کنند.
*پاسخ رهبر انقلاب به دوستت دارم یکی از دانشجویان
راستی تا فراموش نکرده‌ام در دقایق پایانی جلسه یکی از دانشجویان ضمن ابراز احساسات با صدای بلند گفت: «آقا دوست دارم» و رهبری در پاسخ به این اظهار علاقه گفتند: خوش به حالتان که بنده را می‌بینید و دوست دارید، من شما را نمی‌بینم و دوستتان دارم پاسخی غافلگیرانه که قند در دلمان آب کرد و جمعیت دوباره با دست‌زدن شروع به ابراز احساسات کردند اما شنید که در ردیف پشتی خانمی از این حرف مغموم شد و قربان‌صدقه چشم‌هایی رفت که به دلیل تعلیم‌وتعلم فراوان و پرکاری ضعیف شده‌اند و بر رهبر انقلاب آرزوی سلامتی کرد و من در دلم آمین گفتم.
دیدار رمضانی رهبر انقلاب با دانشجویان در بیست و هفتمین افطار ماه مبارک رمضان با اقامه نماز جماعت و صرف افطاری پایان یافت و خاطره خوش آن در گنجینه ذهنمان به یادگار ماند به امید اینکه این فرصت دوباره روزی ما و همه مشتاقان شود.
انتهای پیام
نظرات