به گزارش ایسنا، ارتش رژیم صهیونیستی شنبه با صدور بیانیه‌ای مدعی شد که نیروهایش در ۲ لشکر ۳۶ و لشکر نیروهای زرهی ۱۸۸ موفق به کنترل کامل بر محور موراگ و محاصره شهر رفح از تمامی جبهه‌ها شد.
محور موراگ که به دلیل وجود شهرکی اشغالی در این منطقه پیش از عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از نوار غزه در سال ۲۰۰۵ به این نام خوانده می‌شود، یکی از گذرگاه‌های مهم در جنوب نوار غزه بوده و از دریا در غرب تا خیابان صلاح‌الدین در شرق ادامه داشته و به آخرین نقطه در مرزهای میان نوار غزه و اراضی اشغالی و به صورت دقیق در گذرگاه «صوفا»ی سابق (که رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۸ آن را مسدود کرد) می‌رسد.
تحمیل محور موراگ
به نظر می‌رسد رژیم اشغالگر صهیونیستی تمایل دارد این منطقه را با مساحتی بالغ بر ۱۲ کیلومتر به کنترل درآورد تا شهر رفح را که دروازه نوار غزه به خاک مصر محسوب می‌شود از سایر مناطق نوار غزه در مرکز و شمال آن جدا کند.
این محور از جمله طرح‌های جدید ارتش رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود چراکه در بازه زمانی اکتبر ۲۰۲۳ تا ژانویه ۲۰۲۵ یعنی دور اول جنگ و پیش از مخالفت کابینه نتانیاهو با آغاز مرحله دوم و سوم توافق آتش‌بس در غزه، حرفی از آن زده نشد.
درصورتی که رژیم صهیونیستی این محور را همانند محور نتزاریم که نوار غزه را به ۲ بخش تقسیم می‌کند یا طرح ژنرال‌ها که هدف از آن کوچاندن ساکنان شمال غزه و هدف قرار دادن افرادی است که از تخلیه این منطقه خودداری می‌کنند، تحمیل کند، کل مساحتی که این رژیم به اشغال درخواهد آورد و تحت عنوان منطقه حائل وارد آن خواهد شد، ۷۴ کیلومتر مربع از مجموع ۳۶۰ کیلومتر مربع مساحت نوار غزه خواهد بود.
از نظر میدانی نیز تا این لحظه برخورد یا درگیری نظامی شدیدی که پیش از این میان مقاومت فلسطین و ارتش اشغالگر وجود داشت، شکل نگرفته و به نظر می‌رسد تغییری در تاکتیک نظامی شاخه نظامی مقاومت در غزه ایجاد شده است.
به نظر می‌رسد گردان‌های القسام، شاخه نظامی حماس تا این لحظه با توجه به پیشروی تدریجی و آرام ارتش اشغالگر در نوار غزه و به طور دقیق در شرق آن، از درگیری خودداری می‌کنند و مقاومت هنوز به مذاکرات فرصتی برای رسیدن به توافق در دوره آتی می‌دهد. اما ارتش اشغالگر هنوز تا حد زیادی بر بمباران‌های هوایی و توپخانه‌ای در کنار تلاش برای ایجاد محور جدید متمرکز است اما فرصت ماندنش مشابه محور نتزاریم در گذشته است. این ارتش در مرحله اول توافق آتش‌بس از محور نتزاریم عقب‌نشینی کرد و پایگاه‌های نظامی خود را از این محور برچید.
اعمال فشارهای بیشتر
«رامی ابو زبیده» پژوهشگر مسایل نظامی در این رابطه اظهار کرد: تصمیم رژیم اشغالگر برای کنترل بر محور موراگ بعد از گذشت بیش از یک سال و نیم از جنگ مستمر، در چارچوب استراتژی گسترده‌تری با هدف تغییر شکل واقعیت امنیتی و سیاسی نوار غزه گرفته شد.
ابو زبیده در گفتگو با وب‌سایت «العربی الجدید» گفت: یکی از اهداف اسرائیل اعمال فشارهای بیشتر بر مقاومت فلسطین برای تضعیف آن و سوق دادن آن به امتیازدهی‌های بیشتر در مذاکرات تبادل اسرا است، این محور نقطه استراتژیک و حیاتی محسوب می‌شود که ۲ شهر رفح و خان‌یونس را به یکدیگر متصل می‌کند و به رژیم اشغالگر قدرت بیشتری برای کنترل رفت‌وآمدها و اعمال کنترل و تضعیف آمادگی‌های میدانی مقاومت را می‌دهد.
این پژوهشگر افزود: تصمیم برای کنترل بر محور موراگ از چارچوب تنش مستمر جدا نبوده و به انگیزه‌های داخلی اسرائیل مربوط است، رژیم اشغالگر سعی دارد واقعیت‌های جدیدی را تحمیل کرده و با جدا کردن جنوب نوار غزه از شمال و مرکز آن، نقشه جغرافیایی و جمعیتی جدیدی را برای نوار غزه ترسیم کند.
او تاکید کرد: ایجاد محور موراگ حامل نشانه‌های خطرناکی است که مهمترین آنها تلاش رژیم اشغالگر برای تقسیم نوار غزه به مناطقی جداگانه است که رفت‌وآمدهای فلسطینی‌ها را با مشکل مواجه کرده و پیوند جغرافیایی و اجتماعی آنها را ضعیف می‌کند، این اقدام در حالی انجام می‌شود که نفوذ مقاومت و قدرت مانور آن رو به تضعیف بوده و این سازوکارهای موثرتری را برای کنترل بر نوار غزه و تعامل با جغرافیای میدانی آن در اختیار رژیم اشغالگر قرار می‌دهد.
«ایاد القرا» نویسنده و تحلیلگر سیاسی نیز در گفتگو با العربی الجدید اظهار کرد: رژیم اشغالگر محور موراگ را یک برگ برنده میدانی می‌داند و مسئولان مختلف این رژیم در سخنان خود به این موضوع اشاره کردند از جمله «ایال زامر» رئیس ستاد ارتش و «یسرائیل کاتس» وزیر جنگ آن و حتی نتانیاهو که پیشروی میدانی اسرائیل را به مذاکرات متوقف شده مرتبط دانست.
القرا گفت: آنچه امروز در حال وقوع است، مشابه چیزی است که در گذشته در محور نتزاریم رخ داد و رژیم اشغالگر در مراحل قرارداد مجبور شد تقریبا به طور کامل از این محور عقب‌نشینی کند و بعدها نیز تنها به بخشی از آن در شرق آن بازگشت و در حال حاضر نیز با هدف تقویت کنترل خود و اعمال فشار میدانی فعالیت‌هایی دارد.
این تحلیلگر سیاسی افزود: رژیم اشغالگر در تلاش است تا واقعیت‌هایی را تحمیل کند تا در مذاکرات برگ برنده‌های بیشتری داشته باشد و تهدید می‌کند که از کنترل میدانی به عنوان ابزاری برای گرفتن امتیازهایی از مقاومت استفاده می‌کند.
او در ادامه گفت: مقاومت در این مرحله بر استراتژی پیچیده‌ای تکیه دارد، از زمان توافق آتش‌بس و توافق‌های بعد از آن مقاومت به عدم درگیری مستقیم با اشغالگران در مناطق مرزهای شرقی و نزدیک به مرزهای مصر پایبند بوده است و از حضور در فاصله حدود ۷۰۰ متری و یا بیشتر این مرزها خودداری می‌کند.
القرا ادامه داد: این رویکرد می‌تواند تلاشی از سوی مقاومت برای عقب راندن تدریجی بازوی رژیم اشغالگر از نوار غزه بوده و یا برعکس نشان‌دهنده تغییری استراتژیک در شیوه مدیریت درگیری باشد و شاید در این مرحله به دنبال نبردی فراگیر و بی‌پایان نیست.
او همچنین گفت: رژیم اشغالگر نیز فشار ترکیبی را در بیشتر از یک سطح اعمال می‌کند و در میدان نبرد با احتیاط اقدام می‌کند تا فاصله زمانی بیشتری را برای مذاکرات ایجاد کند و از ورود به درگیری مستقیم و فراگیر با مقاومت خودداری می‌کند.
انتهای پیام
نظرات