به گزارش ایسنا، رگولاتور انرژی چین روز جمعه اعلام کرد که برای اولین بار در تاریخ، ظرفیت انرژی بادی و خورشیدی چین از انرژی حرارتی مبتنی بر سوخت فسیلی، بیشتر شده است. ظرفیت ناوگان انرژی‌های تجدیدپذیر این کشور در پایان مارس، به ۱۴۸۲ گیگاوات رسید، اما قابلیت اطمینان برق آن چندان بالا نیست.

اما اگرچه انرژی‌های تجدیدپذیر اکنون بیش از نیمی از ظرفیت نصب شده برق چین را تشکیل می‌دهند، اما فقط ۲۲.۵ درصد از مصرف واقعی برق را در سه ماهه اول سال تامین کرده‌اند. محدودیت‌های شبکه، زیرساخت‌های انتقال قدیمی و سیستمی که هنوز زغال‌سنگ را ترجیح می‌دهد، پتانسیل همه آن پنل‌های خورشیدی و توربین‌های جدید و براق را از بین برده است.

چین شش سال زودتر از برنامه، به هدف انرژی‌های تجدیدپذیر خود در سال ۲۰۳۰ رسید. اما تعجیل در ساخت و ساز با هزینه همراه بود؛ به خصوص برای بخش ذخیره‌سازی انرژی که اکنون هزینه جاه‌طلبی بیش از حد و ضربه‌های ژئوپلیتیکی را می‌پردازد.

یارانه‌های هنگفت و ساخت و ساز بیش از حد و سوداگرانه، به رشد ۳ برابری ظرفیت باتری بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ منجر شد. سپس آمریکا تا ۱۲۵ درصد تعرفه بر تجهیزات انرژی چین اعمال کرد و یک بازار صادراتی کلیدی از بین رفت و باعث رکود در کل این بخش شد.

اکنون، چین خود را در حالی می‌بیند که گیگاوات‌ها انرژی پاک دارد که جایی استفاده نمی‌شوند. در مکان‌هایی مانند گانسو و مغولستان داخلی، مزارع بادی و خورشیدی در حال تولید برق هستند که شبکه نمی‌تواند آن را جذب کند. سیستم‌های ذخیره‌سازی که اغلب توسط سیاست‌ها اجباری شده‌اند، بیکار مانده‌اند و با کاهش سود و کند شدن توسعه، حتی غول‌های انرژی مانند CATL و «سان گرو» مجبور به تعدیل نیرو می‌شوند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، برنامه بلندمدت هنوز هم ۱۰۰ گیگاوات ذخیره‌سازی انرژی جدید تا سال ۲۰۳۰ را الزامی می‌کند، اما در کوتاه‌ مدت، سال ۲۰۲۵ مانند سال بازتنظیم سخت به نظر می‌رسد.

انتهای پیام