همچنان که دانشجویان، اساتید و مؤسسات با پیامدهای هوش مصنوعی روبرو هستند، سوالی کلیدی مطرح می‌شود؛ آیا ماشین‌ها واقعا می‌توانند ظرافت تفکر انسان را روی صفحه تکرار کنند.

هوش مصنوعی می‌تواند بهتر از دانشجو بنویسد؟

نتایج تحقیق جدید دانشگاه «ایست آنگلیا» در انگلستان، با همکاری دانشگاه «جیلین» در چین، به همین سوال پرداخت و صدها مقاله نوشته شده توسط دانشجویان را با مقالات تولید شده توسط هوش مصنوعی مقایسه کرد. آنان ۱۴۵ مقاله دانشجویی و به همین تعداد، مقاله ایجاد شده توسط هوش مصنوعی را بررسی کردند و هر کدام را برای یافتن نشانه‌هایی که خواننده را به مشارکت دعوت می‌کند، مدنظر قرار دادند.

دانشمندان امیدوارند که این نتایج در شناسایی موارد مشکوک به اساتید و گروه‌های برگزارکننده امتحانات در سراسر جهان کمک کند. ردیاب‌های نرم‌افزاری هنوز مثبت کاذب ایجاد می‌کنند، بنابراین قضاوت انسانی همچنان حیاتی است. افراد مسئول می‌توانند با توجه به عادات گفتمانی که اکثر دانشجویان استفاده می‌کنند، متوجه شوند که چه زمانی یک متن، آن جنبه شخصی را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی مولد چیست؟

هوش مصنوعی مولد، نوعی از هوش مصنوعی محسوب می‌شود که بر اساس داده‌هایی، محتوای جدید مانند متن، تصاویر، موسیقی یا حتی ویدیو را ایجاد می‌کند. در واقع به جای اینکه فقط اطلاعات موجود را تجزیه‌وتحلیل کند، با شناسایی الگوها و تقلید از نحوه ارتباط یا خلق انسان‌ها، محتوای تازه و اغلب منحصربه‌فرد تولید می‌کند.

افراد از هوش مصنوعی مولد برای انواع کارها مانند نوشتن مقاله، طراحی لوگو یا ایده‌پردازی استفاده می‌کنند. این فناوری، در حالی که به کودکان و بزرگسالان کمک می‌کند تا سرعت بیشتری داشته باشند، دانشگاه‌ها و صنایع را نیز متحول می‌کنند.

نگرانی این است که سایر ابزارهای نوشتاری هوش مصنوعی به‌طور بالقوه تقلب را تسهیل و ممکن است مهارت‌های اصلی سواد و تفکر انتقادی را تضعیف کنند. این امر به ویژه در زمانی که هنوز ابزارهایی برای تشخیص قابل اعتماد متون ایجاد شده توسط هوش مصنوعی نداریم اهمیت بسیار ویژه‌ای دارد.

نوشته‌های هوش مصنوعی جذابیت کمتری دارند

مقالات نوشته شده توسط دانشجویان، به‌طور مداوم مجموعه‌ای غنی از راهبردهای تعامل را نشان می‌دهند که آنها را تعاملی‌تر و متقاعدکننده‌تر می‌کند. نویسندگان انسانی، آثار خود را با لحظاتی که خواننده را مخاطب قرار می‌دهد، پر کرده‌اند و حس گفت‌وگو را ایجاد کرده‌اند. این تحقیق  با توجه به نقاط ضعف هوش مصنوعی، داده‌هایی را برای محافظت جدید ارائه می‌دهد و در عین حال فضا برای خواسته‌های صادقانه و خلاق دانشجویان را نیز حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی فاقد حس شخصی است

از سوی دیگر، مقاله‌های تولیدی هوش مصنوعی اگرچه از نظر زبانی روان، اما غیرشخصی‌تر بودند. مقاله‌های هوش مصنوعی از قراردادهای نگارش آکادمیک تقلید می‌کردند اما قادر به تزریق حس شخصی به متن یا نشان دادن یک موضع روشن نبودند. با این حال، نویسندگان، ابزارهای هوش مصنوعی را رد نمی‌کنند و آنها را به‌عنوان معلمان بالقوه در صورت استفاده آشکار می‌بینند.

محققان اظهار کردند: وقتی دانش‌آموزان به مدرسه یا دانشجویان به دانشگاه می‌آیند، فقط یاد نمی‌گیرند که چگونه بنویسند، بلکه یاد می‌گیرند که چگونه فکر کنند و این چیزی است که هیچ الگوریتمی نمی‌تواند آن را تکرار کند.

این تحقیق با نشان دادن نقاط ضعف هوش مصنوعی، داده‌هایی را برای شکل‌دهی به موارد حفاظتی جدید ارائه می‌دهد و در عین حال فضایی را برای موارد صادقانه و خلاق دانشجویان حفظ می‌کند.

نتایج این تحقیق در مجله Written Communication منتشر شده است.

انتهای پیام