زهرا شریف عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایسنا قرار داده است، نوشت: سنت الهی چنین است که همیشه در حماسه ها زنانی می‌درخشند که بار جلال و جمال الهی را هم‌زمان به دوش می‌کشند.

در پی تجاوز وحشیانه و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران، که در آن رسانه ملی نیز هدف حملات ناجوانمردانه دشمن قرار گرفت، حرکت و استقامت مؤمنانه و شجاعانه مجریان بانوی رسانه ملی که در حین حمله به وظیفه خطیر اطلاع‌رسانی خود ادامه دادند، رشحه‌ای از این اراده الهی است که در قامت نمادی درخشان از مقاومت و ایمان بانوان انقلابی متجلی شده است.

این بانوان کم‌نظیر، در شرایطی که دشمن غاصب و کودک‌کش با بمباران مراکز رسانه‌ای سعی در ایجاد رعب و وحشت و سکوت صدای حق داشت، مکر آنان را تبدیل به تهدیدی علیه خودشان کرده و همچون حضرت زینب(س) در واقعه عاشورا، با شهامت و وقار، رسالت تبیینی و رسانه‌ای خود را به بهترین شکل ایفا کردند و پیام مقاومت و شکست‌ناپذیری ملت ایران را به جهانیان مخابره کردند. 

ایشان به‌عنوان صدای ملت ایران ایستادند و نشان دادند رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران، سنگرهای دفاع از حق و حقیقت هستند و هیچ بمب و موشکی نمی‌تواند اراده آهنین ملت ایران را خدشه‌دار کند. آری زنان این سرزمین، وارثان واقعی روحیه زینبی هستند و از سفره معرفت و استقامت حضرت صدیقه طاهره(س) مرزوق اند.

ما این اقدام قهرمانانه را نمادی از استقامت ملت ایران در برابر ظلم و تجاوز می‌دانیم و اعلام می‌داریم که چنین روحیه‌های استوار و مقاوم، دشمن را به یأس و ناامیدی خواهد کشاند. ملت ایران همواره به یاد خواهد داشت که در تاریک‌ترین لحظات، زنان و مردانی هستند که چون کوه در برابر توفان‌های دشمن می‌ایستند و از ارزش‌های انقلاب و میهن دفاع می‌کنند.

این اقدام، نه‌تنها یک عملکرد حرفه‌ای، که یک حماسه ماندگار در تاریخ رسانه‌های مقاومت است. انشاءالله این تلاش‌ها مورد رضایت حضرت حجت(عج) بوده و زمینه‌ساز تحقق عدالت واقعی خواهد شد.

همچنین،‌ فریبا علاسوند دیگر عضو هیات علمی پژوهشکده زن و خانواده،‌ نوشت: زنان و مردان شجاع و مؤمن در ایران قوی نه پدیده‌ای نادر بلکه در هر عرصه و موقعیتی به وفور هستند.

بانو سحر امامی یکی از آن بسیار است که با قدرت و وقار مثال‌زدنی در یکی از خطیرترین لحظات ممکن برای هر انسان، به بهترین شکل، وجوه الهی و انسانی یک زن مسلمان عفیف را به نمایش گذاشت و در کمتر از یک دقیقه پیام‌های بسیاری را به جهان مخابره کرد؛ پیام‌های اقتدار، شجاعت، ایمان، حجاب و وقار که به خوبی به همه دنیا منتقل شد.

اگر سال‌ها درباره تربیت فاطمی و علوی و زن تراز انقلاب اسلامی می‌گفتیم و می‌نوشتیم چنین انعکاسی که یک رفتار خردمندانه و شجاعانه در برابر دوربین در حساس‌ترین لحظات به بار نشاند را نمی‌داشت. آفرین به انقلاب اسلامی که الگوی فاطمی و زینبی را این‌چنین آشکار کرد.

حجت‌السلام و المسلمین محمدرضا زیبایی‌نژاد رئیس پژوهشکده زن و خانواده طی یادداشتی نوشت: باز هم کم آوردم! بار نخست در آبان ۵۷ در حالی که ۱۵ ساله بودم کم آوردم. یکسال قبل در مهر ۵۶ دیده بودم که با بلند شدن باتوم نیروی شهربانی دویست، سیصد نفر تظاهرات کننده فرار می‌کردند. 

بار دیگر در سال ۶۰ و پس از آغاز موج ترورهای منافقین کم آوردم؛ آنگاه که مادر اصفهانی، فرزند منافقش را به نیروهای انتظامی معرفی کرد و در برابر ناله‌های فرزندش که تقاضای بخشش از مادر داشت گفت دست امام را بوسیده ای که تو را ببخشم؟

باز هم کم آوردم؛ در نیمه‌های دهه شصت که جنگ در شهرها آغاز شده بود. روز جمعه بود و من اطمینان داشتم که به دلیل شرایط بمباران، جمعیت کمی در نماز جمعه شرکت می‌کنند. غیرتم گل کرد، غسل شهادت کردم و به نماز جمعه در محوطه حرم حضرت معصومه(س) رفتم اما هم‌زمان با آژیر وضعیت قرمز با چشمان خود انبوه زنان را دیدم که با آرامش مثال‌زدنی به خطبه‌ها گوش می‌دادند.

بار دیگر آنگاه کم آوردم که مادر عزیزم حفظه‌الله پس از گذشت پنج ماه از شهادت فرزندش در روزهای آخر جنگ که دشمن به نزدیکی اهواز آمده بود به وداعم می‌آمد و من در چشمانش می‌خواندم که گویا این دیدار را دیدار آخر می‌داند. پدرم رحمه‌الله هم مدتی پیش از آن مرا توبیخ کرده بود که چرا جبهه نمی‌روی «جبهه برو تا برای ازدواجت هم فکری بکنیم».

بار دیگر آنگاه کم آوردم که کتاب «من زنده‌ام» اثر آزاده پر افتخار، معصومه آباد را خواندم که شرح زندگی‌اش در زندان‌های بعث را ارائه می‌داد. باز هم کم آوردم؛ آنگاه که مصاحبه زن شیعه لبنانی را خواندم و آنگاه که تصویر پزشک زن فلسطینی را دیدم که بالای پیکر ۹ فرزندش ایستاده بود. و هم‌اینک باز هم کم آورده‌ام؛ این‌بار با دیدن سحر امامی و گوینده رادیو آوا. انگشت سَحر چه سِحرآمیز شده بود که از تهدید فرصت می‌ساخت؛ این انگشت، انگشت سلیمانی بود.

گر انگشت سلیمانی نباشد

چه خاصیت دهد نقش نگینی؟

و حال اعتراف می‌کنم که زنان و دختران سرزمینم را نشناخته‌ام و بر این جهالت خجلم. این مذهب محمدی و سیره فاطمی و زینبی است که انسان‌ها را متحول می‌کند. این فرهنگ در تار و پود جامعه ما تنیده شده و لحظه لحظه، میوه‌های پاکش را ارزانی می‌کند. تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا

انتهای پیام