به گزارش ایسنا، میلاد گودرزی، مدیر اندیشکده حکمرانی مشارکتی در این نشست که با حضور جمعی از فعالان اجتماعی، رسانهای و فرهنگی در خانه اندیشهورزان برگزار شد، با بیان اینکه باید به «جنگ» نیز بهمثابه یک مسئله عمومی نگاه کرد، گفت: ما تاکنون در پی یافتن مدلهایی برای مشارکت مردم در حل مسائل عمومی بودهایم. امروز نیز میتوانیم جنگ را بهعنوان یک مسئله عمومی ویژه در نظر بگیریم و برای مواجهه با آن، بهدنبال مدلسازی مشارکت مردم و نخبگان باشیم.
محسن سلیمانی، پژوهشگر اندیشکده حکمرانی مشارکتی و دبیر این نشست، با اشاره به نمونههایی از همدلیهای مردمی، از تجربه پخش شربت در صف پمپبنزین توسط یک شهروند یاد کرد و گفت: از این صحنه فیلم گرفتم و در فضای مجازی منتشر کردم. این ویدئو با استقبال گستردهای مواجه شد و حتی از صداوسیما تا بیبیسی آن را پخش کردند. همین کار به ظاهر ساده، یک دومینوی خودجوش و حالخوبکن در جامعه شکل داد.
در ادامه نشست، محمدرضا جلاییپور، فعال سیاسی و اجتماعی، با تأکید بر تقویت «همبستگی ملی تکثرپذیر» اظهار کرد: هر چه همبستگی ایرانیان بیشتر دیده و بازنمایی شود، دستیابی اسرائیل به اهدافش از این جنگ ناممکنتر خواهد شد.
وی از راهاندازی کمپینی با عنوان به نام «ایران؛ همبستگی ملی، دفاع میهنی» خبر داد و گفت: «در این کمپین برخی چهرهها و گروههای مرجع اجتماعی با ارسال ویدئوهایی از خود به آن پیوستهاند. اگرچه محدودیتهایی در اینترنت و شبکههای اجتماعی وجود دارد، اما تلاش میکنیم با استفاده از پلتفرمهای داخلی و سامانههای ویاودی، این مسیر را ادامه دهیم.
نوجوانان و حق مواجهه با ترس
حسین حقپناه، سردبیر برنامه «اشاره» در شبکه امید نیز با اشاره به لزوم گفتوگوی صادقانه با نوجوانان در این شرایط گفت: در برنامهای که ویژه نوجوانان تولید میشود، فضایی فراهم کردهایم که نوجوانان بتوانند تماس بگیرند، احساسات و دغدغههایشان را بیان کنند و پاسخهایی از کارشناسان، بهویژه روانشناسان، دریافت کنند.
وی تأکید کرد: نوجوان حق دارد از ترسهایش صحبت کند. نباید بگوییم جنگ ترس ندارد؛ بلکه باید بگوییم ترس طبیعی است و میتوان با آن مواجه شد. در ادامه باید نوجوان را وارد عرصه کنشگری کنیم؛ شبیه به نوجوانانی که در غزه روایت زندگیشان را بلاگرگونه به اشتراک گذاشتند.
حقپناه افزود: باید نوجوان ما بداند تنها نیست و بازخوردهای جهانی از ملتهای دیگر را نیز ببیند. کامنتهای جوانان اروپایی و آمریکایی در حمایت از ایران و غزه نشان میدهد که بسیاری از ملتها با ما همراه هستند، حتی اگر دولتهایشان نباشند.
میدان جنگ، محلههای ماست
ابراهیم نورمحمدی، فعال اجتماعی، با انتقاد از انفعال رسانهای صرف در مواجهه با جنگ، گفت: رصد صرف اخبار جنگ باعث یأس و افسردگی میشود. فعالان اجتماعی باید به میدان بیایند و از طریق کنشگری محلی، آسیبهای اجتماعی را شناسایی و بدون واسطه با مردم ارتباط برقرار کنند.
وی با اشاره به لزوم ایجاد رسانههای محلی در هر محله گفت: خط مقدم جنگ امروز تهران است؛ جایی که مناطق مسکونی مورد حمله قرار گرفتهاند. هر محله باید رسانه خودش را داشته باشد؛ رسانهای که آگاهی، اطمینان و آرامش تولید کند. رسانه لزوماً مجازی نیست؛ بلکه میتواند در قالب یک حرکت میدانی در دل محله معنا پیدا کند.
بازآفرینی مناسک دهه ۶۰
مهدی بذرافشان، فعال فرهنگی و مربی سمپاد، با بازخوانی شیوههای بسیج مردمی در دهه ۶۰ گفت: امام خمینی(ره) به مردم اعتماد داشت و مسئولیت را به آنها سپرد. مردم نیز در جنگ، کمبودها و بحرانها، خودشان وارد میدان شدند. امروز هم باید همین نگاه احیا شود.
وی با اشاره به مناسک اجتماعی آن دوران افزود: در جنگ، عبارت «گفتن نگید» بین مردم رایج بود تا اطلاعات نظامی به دشمن نرسد. امروز هم میتوان با الگوگیری از آن فرهنگ، مناسکی مشابه طراحی کرد. حتی یک مادر میتواند قصهای برای فرزندش بگوید، آن را ضبط و منتشر کند؛ هرکس متناسب با نقش اجتماعیاش وظیفهای بر عهده بگیرد.
الگوبرداری از تجربه کرونا
سید حسن موسویفرد، دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی نیز با اشاره به موفقیت تجربه مشارکت مردمی در بحران کرونا اظهار کرد: ما باید از مدل کنش اجتماعی دوران کرونا استفاده کنیم. جامعه باید برای تداوم جنگ و حتی تخریب احتمالی زیرساختها آماده شود.
وی بر لزوم حمایت از ساختارهای قرضالحسنه و گسترش پلتفرمهای خدماتی تأکید کرد و گفت: این ساختارها از سقوط مردم به دام فقر جلوگیری میکنند و باید بیش از گذشته فعال شوند.
گفتوگو با نسل Z به زبان خودشان
مجتبی فرهنگ، مدیر اندیشکده حکمرانی فرهنگی، در پایان این نشست تأکید کرد: کار فرهنگی نباید در حصار مرکزگرایی اداری باقی بماند. باید به مردم میدان داد تا تولیدکننده محتوای فرهنگی باشند.
وی با اشاره به ویژگیهای نسل Z گفت: اگر ملیگرایی برای نسل Z ارزش محسوب میشود، باید از همین زاویه با آنها وارد گفتوگو شد. زبان این نسل با نسلهای قبل متفاوت است و باید متناسب با ارزشهای ذهنیشان ارتباط برقرار کرد.
انتهای پیام
نظرات