در این گزارش، به انگیزه برگزاری مراسم نوبل و معرفی برگزیده‌ها در روزهای اخیر، ایسنا مروری داشته است بر کاریکاتورهایی که طی این سال‌ها از برخی چهره‌های مشهور برنده نوبل ترسیم شده است.  

در ادامه این کاریکاتورها را همراه با توضیحاتی درباره نفر برگزیده مشاهده می‌کنید:

شولوخف

میخائیل آلکساندروویچ شولوخف (۲۴ مه ۱۹۰۵ ـ ۲۱ فوریه ۱۹۸۴) نویسنده روس اهل اتحاد جماهیر شوروی بود. شولوخف در سال ۱۹۴۱ برنده جایزه استالین و در سال ۱۹۶۰ برنده جایزه لنین در شوروی شد و در سال ۱۹۶۵ جایزه نوبل ادبیات به وی اهدا شد. آثار جمع‌آوری شده شولوخوف در هشت جلد بین سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰ منتشر شد.

بارگاس یوسا

خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا ( ۲۸ مارس ۱۹۳۶ – ۱۳ آوریل ۲۰۲۵)  داستان‌نویس، مقاله‌نویس، سیاستمدار و روزنامه‌نگار اهل پرو بود. یوسا در ۷ اکتبر ۲۰۱۰ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او حدود ۲۰ سال در بین نامزدهای این جایزه بود. این نخستین بار از سال ۱۹۸۲ بود که یک نویسنده از آمریکای لاتین توانست برنده جایزه نوبل ادبی شود.

آکادمی نوبل از یوسا به عنوان خالق آثاری نام برده که در آن وی به ترسیم پیکره‌های قدرت پرداخته و نگاه نافذی به مقاومت، طغیان و شکست فردی دارد. 

گابریل مارکز

گابریل خوزه گارسیا مارکِز (۶ مارس ۱۹۲۷ ـ ۱۷ آوریل ۲۰۱۴) رمان‌نویس، نویسنده، روزنامه‌نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای محبوبیت) مشهور بود و پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتن، در مکزیک زندگی می‌کرد. مارکز برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۲ بود. او را بیش از سایر آثارش به خاطر رمان «صد سال تنهایی» چاپ ۱۹۶۷ می‌شناسند که یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان در سبک رئالیسم جادویی است.

آندره ژید

پل گیوم آندره ژید (زاده ۲۲ نوامبر ۱۸۶۹ ـ درگذشته ۱۹ فوریه ۱۹۵۱) نویسندهٔ فرانسوی بود. آندره در سال ۱۹۴۷ و زمانی که هفتاد و هشت ساله بود، برندهٔ جایزه ادبی نوبل شد. وی نوشته است: بزرگترین الهه تقدیر پیوسته در گوشم زمزمه می‌کند که دیگر چیز زیادی از عمرت باقی نمانده‌ است.

کنراد لورنتس

کنراد لورنتس (زاده ۷ نوامبر ۱۹۰۳ ـ درگذشته ۲۷ فوریه ۱۹۸۹) یک از مشهورترین جانورشناسان جهان و دانشمند برنده نوبل فیزیولوژی و پزشکی اهل اتریش بود. در اواخر سال ۲۰۱۵، یکی از دانشگاه‌های معتبر اتریش دکترای افتخاری خود را که به وی اهدا کرده بود، به دلیل همکاری‌اش با نازی‌ها پس گرفت.

باب دیلن

«باب دیلن» خواننده، آهنگ‌ساز و ترانه‌سرای معروف آمریکایی به عنوان برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۶ معرفی شد. او این جایزه را به خاطر «خلق تعابیر جدید شاعرانه در سنت شعر آمریکایی» دریافت کرد.

با این همه او به تماس‌های مکرر مسئولان جوایز نوبل پاسخ نداد تا در نهایت مسئولان نوبل اعلام کنند که تلاش خود را برای پیدا کردن باب دیلن، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی که برنده نوبل ادبیات شده متوقف کرده‌اند. اعطای جایزه نوبل ادبیات به باب دیلن تعجب بسیاری را برانگیخت. اما از آن زمان باب دیلن هیچ واکنشی از خود نشان نداده است.

ماندلا 

نِلسون رولیهلاهلا ماندِلا (۱۸ ژوئیه ۱۹۱۸ ـ ۵ دسامبر ۲۰۱۳) سیاستمدار اهل آفریقای جنوبی بود که از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست این کشور و اولین رئیس‌جمهوری که از طریق انتخاباتی کاملاً دموکراتیک و فراگیر برگزیده شد، خدمت کرد.

او بیش از ۲۵۰ افتخار بین‌المللی دریافت کرد، از جمله جایزه صلح نوبل. در آفریقای جنوبی، مردم احترام زیادی برای او قائل‌اند و اغلب با نام قبیله‌ای‌اش، «مادیبا»، از او یاد می‌کنند و او را «پدر ملت» می‌نامند.

اینشتین

آلبرت اینشتین، نابغه‌ی بی‌بدیل دنیای علم، یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم بود که با نظریه نسبیت خود جهان علم را دگرگون کرد. او با نبوغی خارق‌العاده توانست مفاهیم پیچیده‌ای همچون زمان، فضا و انرژی را بازتعریف کند و افق‌های تازه‌ای در فیزیک بگشاید.

او برای «خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به‌ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک»، موفق به کسب جایزه نوبل در سال ۱۹۲۱ شد.

کامو

آلبر کامو ( ۷ نوامبر ۱۹۱۳ – ۴ ژانویهٔ ۱۹۶۰) نویسنده،  فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی  برنده جایزه نوبل ادبیات ۱۹۵۷ بود.

کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر پرداختن به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوان‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل و همچنین نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا بود که این عنوان را کسب کرد. همچنین کامو در بین برندگان نوبل ادبیات، کمترین طول عمر را دارد. او دو سال پس از بردن جایزهٔ نوبل در تصادف رانندگی درگذشت.

مکس پلانک

ماکس کارل ارنست لودویگ پلانک (زاده ۲۳ آوریل ۱۸۵۸ ـ درگذشته ۴ اکتبر ۱۹۴۷) یکی از مهم‌ترین فیزیک‌دانان آلمان در سده ۱۹ میلادی و اوایل سده ۲۰ بود. او را پدر نظریهٔ کوانتوم می‌نامند.

در سال ۱۹۱۸ آلبرت اینشتین، نیلز بور و ارنست رادرفورد، که همگی مستحق کسب جایزه نوبل بودند، با توافق پلانک را مستحق‌ترین شخص برای کسب این افتخار دانستند. بدین ترتیب پلانک به اخذ جایزهٔ نوبل نائل آمد و استاد دانشگاه برلین شد.

انتهای پیام