حسین طالبی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: همیشه باور داشتهام که هنر فقط ابزاری برای زیباییسازی دنیا نیست؛ هنر مسئولیت و تعهد دارد. هنر یعنی زبان ارتباط با انسانها، وقتی که واژهها دیگر کار نمیکنند. در دورههایی که بحرانها گریبانگیر جامعه میشود چه بحرانهای اقتصادی، چه اجتماعی یا حتی روانی هنر میتواند نقشی حیاتی داشته باشد، مانند جرقهای در تاریکی که مسیر را نشان میدهد.
وی ادامه داد: من هنر را موهبتی از جانب خدا میدانم. چیزی که به ما داده شده تا روحمان را صیقل دهیم، آنقدر که از جسم فراتر برویم و به حقیقت نزدیک شویم. هنرمند بودن یعنی واقعیت را به چالش بکشی، تا در دل آن حقیقت را پیدا کنی. از نگاه من اثر هنری چیزی نیست جز سایهای از کمال خداوندی.
نقش مهم هنر در برانگیختن حس امید
این گرافیست بیان کرد: در مواجهه با بحران، همیشه قبل از هر چیز باید ببینیم ریشه بحران چیست، مدیر آن کیست و چطور میتوان برای شرایط موجود برنامهریزی کرد؛ اما فراتر از این نگاه تحلیلی، نقش هنر در ایجاد نشاط اجتماعی، برانگیختن حس امید و ترویج عدالت اجتماعی بسیار مهم است. گاهی فقط یک تصویر، یک قطعه موسیقی یا یک نمایش میتواند کاری کند که کل یک جامعه دست از بیتفاوتی بردارد و شروع به حرکت کند.
طالبی افزود: به عنوان یک هنرمند، همیشه خود را در برابر جامعهام مسئول میدانم. اگر پیامی را در اثرم منتقل کردهام، اما آن پیام از طرف مخاطب دریافت نشده، مقصر را در خودم جستوجو میکنم نه در مخاطب. چون هنر اگر نتواند با انسان ارتباط بگیرد عملاً بیاثر است.
وی عنوان کرد: یکی از راههایی که همیشه به ذهنم رسیده، برگزاری نمایشگاههای هنری گسترده و عمومی است؛ جایی که رسانهها هم حضور داشته باشند و پیام هنر به شکل گسترده منتقل شود. مردم ما هوشمند و فهیم هستند و در بزنگاهها نشان دادهاند که میتوانند هوشمندانه، متحد و همدل عمل کنند. فقط باید بذر محبت، آگاهی و عدالت را کاشت تا بتوان از آن همبستگی و تابآوری برداشت کرد.
این گرافیست با بیان اینکه به هنر ماندگار ایمان دارد، ادامه داد: مهم نیست اثر هنری در چه قالبی خلق شده باشد؛ اگر با نیت روشن، با شناخت از انسان و جامعه و با تکیه بر ارزشهای اصیل تولید شود، حتماً اثر خودش را خواهد گذاشت. هنر میتواند در ذهن عمومی، مثل یک معجزه عمل کند البته اگر با عمق و صداقت همراه باشد.
ارتباط مستقیم هنر با قلب و روان انسان
وی گفت: در روزهایی که احساس بیقدرتی همهگیر میشود، هنر میتواند مردم را به کنشگری برگرداند. تجربه خودم این را بارها نشان داده است؛ چون هنر برخلاف خیلی از ابزارهای دیگر مستقیماً با قلب و روان انسان حرف میزند، نه دستور میدهد و نه قضاوت میکند. فقط نشان میدهد و گاهی همین «نشان دادن» برای شروع یک تغییر کافی است.
انتهای پیام
نظرات