به گزارش ایسنا، این در حالی است که روز دوشنبه، ۲.۵۸ میلیون دانش‌آموز اسرائیلی برای شروع سال تحصیلی جدید به کلاس‌های درس خود بازگشتند. از این تعداد، ۱۸۰۶۰۰ نفر کلاس اول را شروع می‌کنند، در حالی که ۱۴۹۰۰۰ نفر وارد کلاس دوازدهم، سال آخر مدرسه خود می‌شوند.
میدل ایست در گزارشی نوشت: تحلیل تصاویر ماهواره‌ای توسط مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل متحد در ماه آوریل نشان داد که ۹۷ درصد از مدارس «تا حدی آسیب به ساختمان‌های خود دیده‌اند» و ۴۳۲ ساختمان مدرسه، ۷۶.۶ درصد از کل ساختمان‌های مدارس در غزه، از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ «آسیب مستقیم» دیده‌اند.
به گفته وزارت آموزش فلسطین، تحصیل حدود ۷۰۰ هزار نفر به حالت تعلیق درآمده است و بیش از ۷۰ هزار نفر در دو سال گذشته از شرکت در امتحانات دوره متوسطه منع شده‌اند.
جنگی علیه آموزش جوانانی که شجاعانه تلاش می‌کنند تحصیلات خود را در بحبوحه ویرانی‌ها به پایان برسانند، این کار را در حالی انجام می‌دهند که با آسیب‌های روانی و مبارزه روزانه برای زنده نگه داشتن خود و خانواده‌هایشان دست و پنجه نرم می‌کنند.
یارا خالد، ۴۰ ساله، می‌گوید که قبل از نسل‌کشی اسرائیل در غزه، فرزندانش در مدرسه بین‌المللی آمریکایی در غزه درس می‌خواندند و از موفقیت‌های بالایی برخوردار بودند. او با وجود تلاش‌هایش برای جبران فقدان تحصیل در خانه، گفت: «تفکر آنها کاملاً تغییر کرده است.» خالد به میدل ایست آی گفت: «اکنون تمام فکر و ذکر آنها این است که چگونه آتش را روشن کنند، آیا نان داریم و آیا صبح روز بعد غذایی خواهند خورد یا خیر.» او گفت: «یک نسل کامل نابود شده است. جنگ علیه آموزش عمیق‌تر، بزرگ‌تر و تأثیرگذارتر از هرگونه تخریب ساختمان‌ها یا زیرساخت‌ها است. جنگ علیه آموزش، جنگی علیه موجودیت مردم فلسطین است.»
با وجود اینکه تقریباً تمام مدارس غزه به تلی از خاک تبدیل شده‌اند، تلاش‌های فلسطینی‌ها برای ارائه آموزش در کلاس‌های چادری موقت همچنان ادامه دارد. احمد ابو رزاق، معلم زبان انگلیسی، در ماه مه ۲۰۲۴، سازمان «ذهن‌های بزرگ غزه» را تأسیس کرد که شبکه‌ای از مدارس چادری را در سراسر این منطقه اداره می‌کند.
او به میدل ایست آی گفت: «در شهر غزه، کودکی را با کیف مدرسه دیدم که می‌دوید. فکر کردم کلاسش دیر شده است، اما وقتی او را دنبال کردم، متوجه شدم که به دنبال یک کمک در حال دویدن است. او برنج را از روی شن‌ها برمی‌داشت و سعی می‌کرد آن را در کیفش بگذارد. بنابراین گفتم دیگر بس است، باید کاری بکنم.»
شفای ذهن‌ها
به گفته رزاق، این موسسه خیریه شش مدرسه از ۵۰ مدرسه باقی‌مانده در سراسر غزه را اداره می‌کند و تنها سازمانی است که آموزش رایگان را برای حدود ۳۰۰۰ کودک فراهم می‌کند. او گفت: دانش‌آموزان گرسنه به مدرسه می‌آیند. اکثر آنها به فرار فکر می‌کنند. آنها از کارهای روزمره مانند ایستادن در صف برای گرفتن آب یا گرفتن یک کیسه آرد خسته شده‌اند. شما نمی‌توانید غذا، آب یا حتی امنیت پیدا کنید و باید فریادها و اشک‌های خود را پنهان کنید و سعی کنید لبخند بزنید و لبخند را به دانش‌آموزان هدیه دهید.
با وجود تشدید حملات اسرائیل به شهر غزه، سازمان «ذهن‌های بزرگ غزه» هنوز سه مدرسه چادری در این منطقه را اداره می‌کند.
رزاق گفت: وضعیت اکنون حتی سخت‌تر است زیرا نیروهای اسرائیلی به طور تصادفی به مردم تیراندازی می‌کنند. آنها هرگز بین مدرسه، بیمارستان یا هر ساختمان مسکونی تمایزی قائل نمی‌شوند.» او افزود که والدین در بحبوحه خشونت‌ها تمایلی به فرستادن فرزندان خود به مدرسه ندارند. تعداد دانش‌آموزان ما در حال کاهش است، اما ما همچنان به کار خود ادامه می‌دهیم زیرا نیاز وجود دارد. همانطور که بیمارستانی برای درمان مردم وجود دارد، باید مدرسه‌ای برای التیام ذهن دانش‌آموزان نیز وجود داشته باشد.
روز یکشنبه، این مدرسه دو دانش‌آموز خود، محمد و دالیا، را که هنگام بازی در خیابان کشته شدند، از دست داد. رزاق اظهار داشت: «در مراسم تشییع جنازه آنها، خانواده‌ها توضیح دادند که چقدر از حضور در مدرسه خوشحال بودند و این مدرسه برایشان منبع امید بوده است.»
این مدارس از زمان افتتاح، ۹ دانش‌آموز خود را از دست داده‌اند.
نو گوردون، رئیس کمیته آزادی آکادمیک انجمن مطالعات خاورمیانه بریتانیا، گفت که تخریب سیستم آموزشی غزه توسط اسرائیل عمدی است و پیامدهای گسترده‌ای خواهد داشت. او به میدل ایست آی گفت: «اسرائیل با نابودی زیرساخت‌های آموزشی و فکری غزه و جلوگیری از دسترسی کودکان به مدارس، به طور سیستماتیک توسعه نوار غزه را برای سال‌های آینده، حتی پس از فروکش کردن خشونت‌های نسل‌کشی، تضعیف و تخریب می‌کند.»
انتهای پیام
نظرات