به گزارش ایسنا، در شهر قهرمان‌پرور آمل فرزندی پاک‌سرشت و معصوم چشم به جهان گشود که بعدها نامش در زمره مدافعان آسمان ایران جاودانه شد. جابر کامرانی فرزند رضاقلی در خانواده‌ای مؤمن و باصفا رشد یافت و از همان کودکی درخشندگی ایمان، تلاش و هوش سرشارش نویدبخش آینده‌ای پرعظمت بود. از روزهای نوجوانی فوتبال و دروازه‌بانی برایش عشق بود تا جایی که بعدها سنگربان تیم فوتسال ارتش شد، اما عشق بزرگ‌تر او خدمت به مردم و سربازی راه حق بود. جابر نه‌تنها در میدان ورزش که در عرصه دیانت نیز می‌درخشید؛ حافظ پنج جزء قرآن کریم بود و آرزو داشت روزی حافظ کل قرآن شود. در محرم و صفر صدای گرم مداحی‌اش در دسته‌های عزاداری شهر و ییلاق لاسم طنین‌انداز می‌شد.

سال ۱۳۸۶ در برابر مزار شهدای گمنام نذر کرد تا در استخدام ارتش پذیرفته شود و راه آنان را ادامه دهد. خداوند دعایش را اجابت کرد و ارتش اسلام را سنگر خدمتش قرار داد. هوش و لیاقت مثال‌زدنی‌اش در دوره‌های آموزشی او را به یکی از نفرات ممتاز بدل ساخت و حتی پاداش سفر حج نصیبش شد. در مکه و مقابل خانه خدا تنها یک خواسته داشت: شهادت در راه حق.

جابر مردی مردم‌دار، با آبرو، تلاشگر و نیک‌نام بود. پدر و مادر سالخورده‌اش زیر سایه محبتش زندگی می‌کردند و او با صبر و اخلاص ستون خانه و دلگرمی خانواده بود. گاهی با صدای خوشش آواز می‌خواند، گاهی با ذکری شیرین آیه‌ای از قرآن را زمزمه می‌کرد.

سرانجام، در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، هنگام انجام وظیفه مقدسش در گروه پدافند هوایی فردو قم در حملات ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به آرزوی دیرینه‌اش رسید و بال‌های شهادت گشود. پیکر مطهرش با بدرقه باشکوه مردم شهیدپرور آمل در گلزار شهدا آرام گرفت تا مزارش مأمنی برای عاشقان راه ایثار باشد.

انتهای پیام