دغدغه و تردید در مورد انتخاب بین ماندن پشت کنکور یا ورود به دانشگاه برای بسیاری از داوطلبان کنکور، پس از اعلام نتایج و انتخاب رشته یکی از مسائلی است که نیاز به تصمیم گیری بسیار جدی و اصولی دارد. در نظر گرفتن اهداف و تواناییها از مهمترین نکاتی است که باید بررسی شود تا انتخابی منطقی بین ماندن و رفتن بگیرید. بررسی و تحلیل نتیجهای که در سال اول گرفتید، از دیگر نکاتی است که شما را در میان این دغدغه یاری میرساند. اما اکثر داوطلبان کنکور براساس تفکر و احساسات خود به دنبال این هستند که یک سال دیگر را در جهت مطالعه بیشتر وقف کنند.
اما آیا همه داوطلبانی که نتیجه مطلوب نگرفتند باید پشت کنکور بمانند؟ چه کسانی باید با هر نتیجهای که گرفتند وارد دانشگاه شوند و در نهایت کدام دسته از داوطلبان با ماندن پشت کنکور میتوانند حاصل تلاشهای خود را سال بعد دریافت کنند؟
مریم شکری، مشاور تحصیلی در مدارس گرگان در گفتو گو با ایسنا، ضمن اشاره به معیارهای مهم انتخاب رشته اظهار کرد: علاقه و استعداد، تواناییهای درسی، شناخت واقعبینانه از خود، آگاهی از شرایط دانشگاه و شهر محل تحصیل، تحلیل بازار کار، شرایط فردی و همچنین استفاده از تجربه مشاوران از جمله عواملی است که باید در تصمیمگیری نهایی برای انتخاب رشته دانشگاهی در نظر گرفته شود.
وی افزود: دانشآموزان نباید تنها بر اساس هیجان یا پرستیژ رشتهها تصمیم بگیرند، بلکه لازم است با تحقیق و شناخت دقیق، انتخابی متناسب با اهداف بلندمدت خود داشته باشند.
شکری به مسئله پشت کنکور ماندن برای سال دوم پرداخت و گفت: نشستن دوباره پشت کنکور برای همه توصیه نمیشود، چراکه علاوه بر فشار روانی و جسمی، هزینههای مالی و زمانی زیادی به همراه دارد و در بسیاری از موارد نتیجهای بهتر از سال نخست به دست نمیآید. تنها زمانی میتوان این مسیر را منطقی دانست که داوطلب هدف مشخصی داشته باشد و حاضر نباشد هیچ رشته جایگزینی را بپذیرد بنابراین اگر چشمانداز روشنی برای تغییر نتیجه وجود نداشته باشد، این انتخاب منطقی نخواهد بود.
وی در ادامه درباره نقش خانواده در انتخاب رشته توضیح داد: در تجربه کاری دیدهام دانشآموزانی تحت فشار والدین انتخاب رشته نادرستی کردهاند یا حتی مجبور شدهاند یک سال دیگر پشت کنکور بمانند.
این مشاور تحصیلی ادامه داد: خانوادهها باید حامی و همراه باشند، نه اینکه با اجبار و مقایسه فرزندان با دیگران مسیر تحصیلی آنها را تغییر دهند چراکه چنین رفتارهایی میتواند در آینده منجر به نارضایتی و پشیمانی شود.
شکری در پایان تأکید کرد: علاقه یک عامل اصلی و تعیینکننده است، زیرا اگر فرد رشتهای را بدون علاقه دنبال کند، حتی با بهترین شرایط شغلی هم نمیتواند در آن مسیر دوام بیاورد، با این حال، بازار کار نیز نادیده گرفتنی نیست و دانشآموزان باید در کنار علاقه به فرصتهای شغلی آینده هم توجه کنند. تصمیم درست در انتخاب رشته آن است که میان علاقه فردی و واقعیتهای بازار کار تعادل برقرار شود.
انتهای پیام
نظرات