به گزارش ایسنا این غارها شامل غارهای وینق، انگیل‌لر و وایقان (منطقه حفاظت‌شده ارسباران)، سال‌داش (منطقه حفاظت‌شده دیزمار)، سفیدآب (منطقه حفاظت‌شده الموت)، مهوید (منطقه حفاظت‌شده هلالی)، کتوکی (منطقه حفاظت‌شده پلنگ‌آباد)، سنگ‌سوراخ (منطقه حفاظت‌شده مظفری) و شکریازی سلماس می‌شود.

علیرضا نجیمی - سرپرست موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان محیط زیست - در این نشست اعلام کرد: بر اساس دستورالعمل حفاظت و بهره‌برداری از غارها، غارهای مذکور پس از ارزیابی اهمیت حفاظتی و بررسی شاخص‌هایی از جمله شرایط فیزیکی، اجتماعی، زمین‌شناسی، باستانی، منابع آبی، تنوع زیستی و گردشگری، ابتدا در نوزدهمین جلسه کمیته فنی کارگروه ملی غارشناسی ایران مورد بررسی اولیه قرار گرفتند و در چهلمین جلسه درجه‌بندی نهایی آن‌ها تصویب شد.

در استان آذربایجان شرقی، با ارائه گزارش غنی‌پور، غارهای وایقان و سال‌داش به دلیل دارا بودن ساخت‌های ارزشمند زمین‌شناسی و گونه‌های خاص زیستی، درجه ۲ و غارهای وینق و انگیل‌لر به سبب ساختارهای زمین‌شناسی منحصر به فرد، درجه ۱ نام گرفتند.

همچنین با توجه به قرارگیری حداقل دو غار (وینق و انگیل‌لر) در منطقه حفاظت‌شده ارسباران پیشنهاد شد از عنوان «مجموعه غارهای قلعه‌دره‌سی وینق» برای معرفی این ناحیه استفاده شود.

معاون محیط زیست طبیعی استان قزوین گفت: غار سفیدآب به دلیل وجود ساختارهای حساس، استلاگمیت‌ها و منابع آبی درجه ۲ تعیین شد.

بر اساس گزارش هدایتی - دبیر کارگروه غارشناسی خراسان جنوبی - غار سنگ‌سوراخ در این استان به دلیل ساخت‌های ارزشمند زمین‌شناسی و گونه‌های خاص زیستی و غار کتوکی به سبب گونه‌های خاص زیستی و تعارضات معدنی، هر دو درجه ۲ و غار مهوید به علت ویژگی‌های ساختاری و ظرفیت مناسب گردشگری، درجه ۳ نام گرفتند.

بنا بر گزارش جباری - مدیرکل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربی - در این استان  نیز غار شکریازی سلماس به دلیل مخاطرات ایمنی و حضور گونه‌های زیستی، درجه ۱ تعیین شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان حفاظت محیط‌زیست، هدف از این درجه‌بندی، مدیریت، حفاظت و بهره‌برداری پایدار غارهای کشور و ارتقای دانش غارشناسی در سطح ملی عنوان شده است.

انتهای پیام