به گزارش ایسنا، نشست خبری پویش «به ساز مدرسه، بساز مدرسه» در حالی امروز برگزار شد که حمیدرضا خانمحمدی، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، در این نشست با قدردانی از همراهی خیرین، مردم و دستگاههای مختلف در حمایت از آموزش و پرورش با اشاره به سابقه شکلگیری این حرکت ملی گفت: پویش از محل اعتبارات ۳.۴ همت در سال گذشته آغاز شد و با مشارکت خیرین، شرکتها و اقشار مختلف مردم به سرعت گسترش یافت. حضور پررنگ جامعه خیرین و نهادهای اجتماعی در این مسیر، نشان از ظرفیت عظیم مردمی در حمایت از آموزش و پرورش دارد.
وی با بیان اینکه هدف پویش به ساز مدرسه، بساز مدرسه صرفاً ساخت بنا نیست، بلکه توسعه همهجانبه مدارس در ابعاد مختلف است افزود: از ساخت و تجهیز فضا گرفته تا حمایت از فعالیتهای آموزشی، پرورشی، مهارتی و فرهنگی، این پویش میخواهد الگویی نو از مشارکت اجتماعی را به جامعه معرفی کند.
رئیس سازمان نوسازی مدارس با اشاره به بهرهگیری از فناوریهای نوین در اجرای این طرح ادامه داد: برای گسترش مشارکت عمومی، سامانهای در دست طراحی است که همه مردم، در هر نقطه از کشور، بتوانند با چند کلیک و بدون نیاز به مراجعه حضوری، نیازهای مدارس را مشاهده و کمک خود را بهصورت مستقیم اعلام کنند. این کمکها تنها مالی نیست و هر فرد میتواند در قالب تأمین تجهیزات، تعمیرات، کمک آموزشی، یا حتی اهدای یک نیمکت، تلویزیون یا کامپیوتر و ... در این حرکت سهیم باشد.
خان محمدی گفت: با همکاری شرکتهای دانشبنیان و مراکز علمی، در حال بررسی راهکارهایی هستیم تا مدارس از فناوریهای نوین آموزشی نیز بهرهمند شوند بهگونهای که یک کلاس درس در نقطهای از کشور بتواند با آزمایشگاه مرکزی یک دانشگاه یا کلاس دیگر در شهری دورتر ارتباط برقرار کند. این طرحها اکنون در مرحله آزمایشی قرار دارند و بهزودی در قالب بستههای آموزشی جدید ارائه میشوند.
وی با اشاره به استقبال مردم از این پویش، افزود: در یکی از بانکها، تنها طی یک هفته مبالغ قابل توجهی برای ساخت مدارس جمعآوری شد. این نشان میدهد که مردم و اولیای دانشآموزان آماده مشارکتاند و تنها باید مسیر و ابزار این مشارکت را برایشان هموار کنیم.
رییس سازمان نوسازی همچنین از اجرای طرحهای حمایتی نوین در مدارس خبر داد و ادامه داد: یکی از ایدههای خلاقانهای که در حال اجراست، طرح تأمین تغذیه دانشآموزان است. برای مثال، والدینی که برای فرزند خود تغذیه تهیه میکنند، میتوانند همزمان با همان تراکنش، هزینه تغذیه چند دانشآموز نیازمند در مناطق محروم را نیز پرداخت کنند. این حرکت کوچک، مصداق واقعی مدرسهسازی اجتماعی است.
به گزارش ایسنا، در ادامه این نشست احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکتهای مردمی وزارت آموزش و پرورش، با گرامیداشت فرارسیدن ایام ۱۳ آبان و یاد دانشآموزان شهید این روز، گفت: آموزش و پرورش یک امر اجتماعی و اصالتاً ملی است. بزرگترین و ارزشمندترین سرمایه کشور در این مجموعه تربیت میشود، نیروی انسانی پایهگذار توسعه، پیشرفت و تمدنساز در جمهوری اسلامی ایران است.
وی بابیان اینکه نظام آموزش و پرورش از دو بخش اصلی تشکیل شده است، افزود: بخش نخست، سختافزار آموزش و پرورش است که شامل فضاهای آموزشی، تجهیزات، امکانات، زیرساختها و حتی تأمین و معیشت معلمان میشود. تا زمانی که این بخش بهدرستی طراحی و تقویت نشود، نمیتوان از بخش دوم، یعنی حوزه نرمافزاری آموزش و پرورش، انتظار مطلوبی داشت.
رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی ادامه داد: بخش دوم آموزش و پرورش، همان برنامهریزی تربیتی و آموزشی نسل آینده است؛ بخشی که مستقیماً با رشد فکری، فرهنگی و اخلاقی دانشآموزان ارتباط دارد. برای موفقیت این حوزه، باید ابتدا زیرساختهای سختافزاری را آماده و پایدار کنیم.
محمودزاده ضمن قدردانی از رویکرد دولت سیزدهم و رئیسجمهور در توجه ویژه به حوزه آموزش و پرورش گفت: نگاه رئیسجمهور، در اولویت قرار دادن آموزش و پرورش بهعنوان محور توسعه کشور قابل تحسین است.
وی تأکید دارد که با مشارکت مردم، خیرین، دستگاههای دولتی و غیردولتی و بنگاههای اقتصادی، باید زیرساختهای آموزشی کشور را تقویت کنیم تا بخش تربیتی و فرهنگی نیز در مسیر رشد قرار گیرد.
محمودزاده با اشاره به رونق نهضت مدرسهسازی در کشور گفت: پویش ملی به ساز مدرسه، بساز مدرسه حرکتی ارزشمند است که با حمایت دولت و همراهی خیرین آغاز شده است. این پویش، بستری برای مشارکت عمومی مردم در ساخت و تجهیز مدارس است و هر فرد، فارغ از میزان توان مالی، میتواند در آن سهیم باشد.
وی افزود: در بسیاری از استانها شوراهای آموزش و پرورش بهصورت فعال وارد عمل شدهاند. اگر در گذشته این شوراها چهار تا شش جلسه در سال داشتند، امروز در برخی استانها تا ۱۷ جلسه تشکیل دادهاند. این امر نشان میدهد که نگاه به آموزش و پرورش در دولت جدید کاملاً جدی و هدفمند است.
محمودزاده عنوان کرد: با همت و همراهی همه دلسوزان تعلیم و تربیت، امید داریم که در سالهای نخست دولت چهاردهم، بخش سختافزاری آموزش و پرورش به ثبات و سامان کامل برسد و زمینه برای شکوفایی بخش نرمافزاری آن فراهم شود. این پویش گام مهمی در مسیر توسعه عدالت آموزشی و تربیت نسلی توانمند برای آینده کشور است.
به گزارش ایسنا، همچنین در این نشست حمیدرضا شاه حسینی رئیس مجمع خیرین مدرسه ساز با بیان اینکه خبرنگاران، سفیران مدرسه سازی هستند و رسالت بزرگی دارند، اظهار کرد: برای نخستینبار در تاریخ انقلاب، رئیسجمهور از محل منابع شخصی خود در امر مدرسهسازی مشارکت کرده است. این اقدام شایسته، الگوی عملی برای سایر مسئولان و مردم خواهد بود.
شاهحسینی ادامه داد: خیرین باید علاوه بر ساخت مدرسه، به امر مدرسهیاری نیز توجه داشته باشند؛ یعنی در نگهداری، تجهیز، و حمایت از فعالیتهای آموزشی مدارس سهیم باشند. مردم ایران ذاتاً دارای روحیهی مشارکت و نوعدوستیاند و پویش بهساز، بساز مدرسه فرصتی است تا هرکس به اندازه توان خود، در آبادانی آموزش وپرورش کشور سهیم شود.
رئیس مجمع خیرین مدرسهساز کشور ادامه داد: این پویش به همه افراد اجازه میدهد، حتی با کمکهای کوچک از هزار تومان تا هر مبلغ دلخواه یا با اهدای مصالح ساختمانی مانند آجر، سیمان یا ماسه، در ساخت یا بازسازی مدارس مشارکت کنند. مهم نیت خیر و حضور داوطلبانه مردم است.
رییس مجمع خیرین مدرسه ساز با اشاره به نقش فرهنگی این حرکت ملی گفت: مدرسهسازی فقط ساخت دیوار و سقف نیست؛ باید به معلمداری و معلمیاری نیز توجه کرد. معلمان ستون فقرات آموزش و تربیتاند و حمایت از آنان در واقع حمایت از آینده کشور است.
شاهحسینی ادامه داد: پویش بهساز، بساز مدرسه حرکتی بیسابقه در تاریخ مشارکتهای مردمی است. اگر آموزش و پرورش پویا داشته باشیم، ایران آباد و پیشرفتهای خواهیم داشت. از همه مردم دعوت میکنم تا هر مقدار که در توان دارند، در این حرکت ملی شرکت کنند و برای آینده فرزندان این سرزمین قدمی بردارند.
به گزارش ایسنا، در ادامه این نشست ابوالفضل هندویان سخنگوی مجمع خیرین مدرسهساز کشور، مدرسه را مادر کشور دانست و گفت: در پویش بهساز مدرسه، بساز مدرسه همه میتوانند در امر مدرسهسازی مشارکت کنند و این کار باید از خود ما آغاز شود. مادرِ دانش کسانی هستند که وقت میگذارند، قلم میزنند، قدم میزنند و در کنار دانشآموزان حتی در کوچکترین امور مدرسه مشارکت میکنند.
وی افزود: پدران، مادران، خواهران، برادران، کسبهی محل و شرکتها، هرکدام میتوانند به مدرسه کمک کنند. مدرسه در حقیقت آبروی کشور است؛ اگر مدرسه درست باشد، کشور درست است. مدرسهی آباد، زیرساخت آباد، رفتار درست مردم و جامعهی سالم را به دنبال دارد. حتی مشکلاتی مانند ترافیک، مصرف آب و ناهنجاریهای اجتماعی هم از مدرسه آغاز میشود.
ادامه دارد


نظرات