هدف سوادآموزی نه فقط زمانی که درصد کمی از افراد به مدرسه می‌روند، بلکه زمانی که تعداد نسبتا کمی از کسانی که در مدرسه تحصیل می‌کنند از کلاس اول یا دوم فراتر می‌روند، با شکست مواجه می‌شود. به‌عنوان مثال، در برخی از کشورهای در حال توسعه، فقط یک یا دو کودک از پنج کودکی که به مدرسه می‌روند تا کلاس پنجم تحصیل می‌کنند.

تمرکز ثبت‌نام در کلاس اول یا دوم، از ویژگی‌های سیستم‌های آموزشی توسعه نیافته است و از دلایل آن، مشکل ترک تحصیل و اینکه این محصلان نمی‌توانند الزامات ارتقا به کلاس بعدی را برآورده کنند.

متاسفانه، گسترش سریع آموزشی که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه در نیمه دوم قرن بیستم رخ داد، با رشد سریع جمعیت خنثی شد. هر ساله کودکان بیشتری به مدرسه می‌روند اما هنوز تعداد بیشتری از آموزش عقب ماندند.

با وجود تفاوت‌های فرهنگی و سیاسی فراوان میان ملت‌ها، اهداف و برنامه درسی حداقل در آموزش ابتدایی مشابه است. تقریبا همه ملت‌ها به‌طور رسمی به آموزش همگانی متعهد هستند که در نهایت شامل آموزش ابتدایی کامل برای همه می‌شود. بنابراین، ممکن است توافق فزاینده‌ای بین ملت‌ها در این مورد وجود داشته باشد که آمادگی برای شهروندی یکی از اهداف اصلی آموزش ابتدایی است. از نظر برنامه درسی، این هدف بر مهارت‌های خواندن و نوشتن، مهارت‌های ریاضی و مطالعات اجتماعی و علوم پایه تاکید دارد.

آموزش اجباری در انگلستان از پنج سالگی شروع می‌شود و تا ۱۶ سالگی ادامه دارد. حضور رسمی در مدرسه از پنج سالگی، زمانی که کودک وارد مدرسه ابتدایی یا بخش دو ساله می‌شود، آغاز می‌شود. پس از آن، دانش‌آموزان می‌توانند تا ۱۱ سالگی در مدرسه راهنمایی شرکت کنند.

دوره ابتدایی در کانادا، با توجه به منطقه، ممکن است هشت، هفت یا شش سال طول بکشد.

حضور اجباری آموزشی در استرالیا، از شش سالگی شروع می‌شود و در پنج ایالت تا ۱۵ سالگی و در تاسمانی تا ۱۶ سالگی ادامه دارد. به طور کلی، آموزش ابتدایی و متوسطه هر کدام شش سال طول می‌کشد.

سیستم آموزشی معاصر ژاپن شامل مهدکودک سه ساله، مدرسه ابتدایی شش ساله، دوره متوسطه اول سه ساله و دوره متوسطه دوم سه ساله است.

در هند، هر ایالت یک مدیر آموزش عمومی دارد که در کنار سایر وظایفش، مسوول آموزش پایه از طریق فعالیت‌های تولیدی و صنایع دستی محلی به همه کودکان بین شش تا ۱۴ سال است. در سیستم آموزشی هند، دانش‌آموز می‌تواند در سن شش سالگی یک مدرسه ابتدایی هشت ساله را شروع کند و به مدرسه راهنمایی سه ساله و کالج سه ساله برود که سازمان آموزش عالی را تشکیل می‌دهند.

سایت اجوکیشن گزارش کرد، مدارس ابتدایی در بیشتر کشورها ابتدا کودک را با محیط محلی آشنا می‌کنند و سپس به‌طور سیستماتیک وی را با محیط‌های بزرگتر در تماس قرار می‌دهند. نحوه انجام این کار، تاکید نسبی بر دانش واقعی، توجه نسبی به مفهوم فرهنگ و میزان مشارکت دانش‌آموز در طراحی تجربیات یادگیری ممکن است از کشوری به کشور دیگر یا حتی بین سیستم‌های آموزشی بسیار متفاوت باشد.

انتهای پیام