حسین ابراهیمی مقدم درگفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: پژوهش‌ها چندان ارتباطی را در جنسیت افراد و ارتباط آن با آلزایمرنشان نمی‌دهد، اما به نظر می‌رسد شیوع آلزایمر در ارتباط با مردها بیشتر است. آلزایمر بیشتر جنبه ژنتیکی دارد و به نظر در سن سالمندی این فرایند در کسانی که والدینشان مبتلا بودند، بیشتر است.

تشویق به مطالعه و پویا نگه‌ داشتن سلول‌های مغزی

وی افزود: اما در عین حال بررسی‌ها نشان می‌دهد کسانی که تحصیلات دانشگاهی دارند، افرادی که بیشتر مطالعه می‌کنند، از فکرشان بیشتر استفاده می‎‌کنند و یا حتی بازی‌های فکری بیشتری را انجام می‌دهند، احتمال ابتلا به آلزایمر خودشان را به تعویق می‌اندازند و کمتر دچار این مسائل می‌شوند. بنابراین پویایی و زنده‌ بودن سلول‌های مغزی می‌تواند باعث شود که از این مسئله به نحو مطلوبی جلوگیری کند.

این روان‌شناس با اشاره به اینکه ما با این فعالیت‌ها فقط می‌توانیم راه‌اندازی فعالیت‌های ژنتیکی را به تعویق بیاندازیم، ادامه داد: اگر فردی کاملاً به صورت ژنتیکی این آمادگی را داشته باشد و نقص مواد استرکولین و نوراپینفرین هم گزارش شده باشد، احتمالاً به رغم تحصیل‌کرده‌ بودن، باز هم دچار این بیماری می‌شود، اما میزان ابتلا ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و فرد می‌تواند واکنش‌های متفاوتی نسبت‌به این موضوع داشته باشد.

ابراهیمی‌مقدم اظهار کرد: افراد آلزایمری به‌تدریج حافظه‌شان را از دست می‌دهند، ولیکن اطلاعاتی که از قبل دارند را به یاد دارند و اطلاعات جدید را شاید در حافظه‌شان نگه ندارند. یک فرد آلزایمری شاید علی‌رغم اینکه چند دقیقه قبل ناهار خورده باشد، اما دوباره تقاضای ناهار کند. در موارد شدیدتر، فرد به گذشته‌های دور می‌رود؛ چرا که اطلاعات خیلی دور و اصیل در حافظه‌شان باقی می‌ماند. می‌توانند تکلم داشته باشند، اما ممکن است سال‌ها اطلاعاتی را نتوانند دریافت کنند.

وی با بیان اینکه با توجه به اینکه فردی که آلزایمر دارد، به‌تدریج حافظه و توانایی شناختی‌اش را از دست می‌دهد، افزود: این بیماری عمدتاً در سالمندان دیده می‌شود. این احتمال همیشه برای یک فرد آلزایمری وجود دارد که خاطرات و گذشته‌اش را فراموش کند و به یاد نیاورد.

ایجاد محیطی آرام و خالی از استرس

این روان‌درمانگر حوزه آلزایمر تصریح کرد: طبیعی است که محیطی توأم با آرامش برای او فراهم شود تا با کاهش فشار و استرس روند بیماری آلزایمر کند شود. در محیط‌هایی که استرس و اجبار بیشتر شود، باعث افزایش سرعت روبه‌جلو این بیماری می‌شود که این قضیه می‌تواند هم برای خود فرد و هم اطرافیانش مشکلات بیشتری را به‌وجود آورد.

آیا سرای سالمندان برای افراد آلزایمری مناسب است؟

ابراهیمی‌مقدم خاطرنشان کرد: به صورت قطعی، نمی‌شود در رابطه با نگهداری این بیماران در خانه سالمندان اظهار نظر کرد، اما خانه سالمندان در پاره‌ای از موارد، برای افرادی که توانایی نگهداری بیمار را ندارند و یا احتمال دارد منجر به بدتر شدن فرد و یا وخامت اوضاع شود، شاید توصیه شود، اما در مواردی که افراد خانواده توانایی نگهداری از فرد را دارند، معمولاً توصیه می‌کنیم که فرد آلزایمری را به سرای سالمندان نبرند؛ چراکه با توجه به اینکه فرد اگر به حال خود واگذار شود و در زمان حال زندگی نکند، فرایند از دست‌دادن حافظه کندتر خواهد بود.

وی ادامه داد: در سرای سالمندان، احتمال وجود کسانی که یادآور خاطرات باشند، کم می‌شود و شاید داستان فراموشی سریع‌تر جلو رود. در  خانواده می‌بینیم که این یادآوری خاطرات، هم‌دلی، صحبت‌کردن و... بیش‌تر اتفاق می‌افتد و به همین دلیل احتمال اینکه این فرایند کندتر شود، بیشتر خواهد بود. به همین دلایل اگر نگهداری و توانایی در خانه انجام شود، بهتر است.

این روان شناس با بیان اینکه در آلزایمر تحکیم حافظه صورت نمی‌گیرد، ادامه داد:  یعنی اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت به بلندمدت نمی‌رود. این افراد در یادگیری اصول کلی موفق‌اند، اما رویدادهایی که به‌تازگی اتفاق می‌افتد را به یاد نمی‌آوردند. برای انتقال اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت به بلندمدت، یکی از کارهایی که خانواده‌ها باید انجام دهند، یادآوری‌ کردن، گذاشتن نشانه برای موارد متفاوت، تلاش‌ کردن و استفاده از این موارد است که شاید باعث شود، فرد آلزایمری حداقل اطلاعات را به حافظه درازمدتش منتقل کند و در این صورت این حس خوب می‌تواند در تمام طول زندگیش تأثیر مثبتی داشته‌باشد.

آیا افراد جوان نیز آلزایمر می‌گیرند؟

وی افزود: بعضی افراد در سن جوانی هم مطرح می‌کنند که حافظه‌شان آن‌طور که باید و شاید کمک نمی‌کند و خودشان اسم اینکه آلزایمری شده‌اند را روی خودشان می‌گذارند، اما این درحالی است که حقیقت امر این‌گونه نیست و آلزایمر بیشتر به دلیل نقص مواد استرکولین و نوراپینفرین است که در مغز اتفاق می‌افتد و عمدتاً در سنین سالمندی افراد دچار آن می‌شوند.

ابراهیمی‌مقدم در رابطه با افراد آلزایمری کم‌سن‌وسال گفت: خیلی از افرادی که در سنین جوانی مطرح می‌کنند حافظه خوبی ندارند، زمانی که بررسی می‌کنیم، می‌بینیم انبوهی از اطلاعات فراوان دارند که باید پردازش کنند و مغز توانایی و زمان مناسب برای پردازش اطلاعات را ندارد و یا درآن زمان آن اطلاعات را خیلی مهم برنشمرده است که به حافظه درازمدت بفرستد و به همین خاطر به یاد نمی‌آورند. یا حتی آن واقعه به صورتی جنبه استرسی، تعارض و فشار را داشته است و به صورت ناخوداگاه است که مغز نمی‌خواهد آن را به یاد آورد. لذا این‌گونه افراد در مجموعه افراد آلزایمری قرار نمی‌گیرند، اما بعضی از افراد هستند که کمبود ویتامین "دی" دارند و هم نشانه‌هایی در آن‌ها وجود دارد که بازهم دربحث اختلالات دمانس و آلزایمز محسوب نمی‌شود.

انتهای پیام