به گزارش ایسنا، در یادداشت سپیده رشیدپورایی آمده است: چند ماهی است که کرونا ویروس ۲۰۱۹ در دنیا شیوع پیدا کرده و چند هفته ای می‌شود که مهمان کشورما شده است. مهمان ناخوانده‌ای که در بدو ورودش به کشور جان عده ای را گرفت، برخی را راهی بیمارستان و مراکز درمانی کرد و عده‌ای را در ترس و وحشت ناشی از ابتلا به آن باقی گذاشت.
کرونا ویروس بنا بر گفته پزشکان و متخصصان امر، ویروسی است که دستگاه تنفسی را درگیر می کند و علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفولانزا دارد. ویروسی که بیشتر برای افراد دارای بیماریهای خاص یا نقص سیستم ایمنی بدن خطرناک است و باقی افراد جامعه نیز باید با رعایت نکات بهداشتی از ابتلا به آن جلوگیری کنند تا این بیماری تبدیل به اپیدمی نشود.
باوجود توصیه های پیشگیرانه اما ترس و نگرانی از ابتلا به این ویروس کمتر شناخته شده که تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده است، در چند روز اخیر چنان جامعه را در برگرفته که در برخی افراد تبدیل به فوبیا ، وسواس فکری و جسمی شده است و حتی در برخی افراد منجر به اختلال در زندگی روزمره‌شان! به طوری که یا دائم درحال تماشا وانتشار فایل های صوتی و تصویری و متن در صفحات مجازی هستند یا به صورت دائم درحال ضدعفونی کردن دست و لباس و وسایل شخصی‌شان.
درحالی که منابع رسمی و پزشکان متخصص بارها و بارها مشخصات این ویروس را در فایل های صوتی و تصویری شرح داده‌اند تا از دامن زدن به شایعات جلوگیری کنند و اعلام کرده‌اند که این ویروس در حال حاضر درمانی ندارد و مردم مراقب افراد سودجو و فرصت طلب باشند، اما انگار این داستان تمامی ندارد وبرخی افراد با دامن زدن به شایعات بر ترس و نگرانی مردم سوار شده‌اند و اصطلاحا از آب گل آلود ماهی می‌گیرند تا جیب خود را پرکنند!
این افراد سودجو و فرصت طلب در این چند روز جولان دادند و هرچه که در توان داشتند به کار بستند تا از وسایل بهداشتی نظیر ماسک و و ژل ضدعفونی کننده دست و الکل که ابتدایی‌ترین اقلام برای رعایت نکات بهداشتی هستند گرفته تا سیر و لیمو ترش و زنجبیل و گوشت و را وارد بازی خودشان کنند و به بهانه کمیاب شدن و مفید بودن برای درمان کرونا جیب مردم را بزنند. البته این جیب زدن تنها مختص فضای حقیقی نبوده و دیده شده که حتی در فضای مجازی نیز برخی افراد شروع به تبلیغ محصولات درمان کرونا کرده‌اند و برخی دیگر نیز که فروشنده جنس خاصی بودند جنسشان را به بهانه مفید بودن در درمان کرونا چند برابر قیمت واقعی در آستین مردم کردند.
این گرانفروشی و احتکار و دلالی علاوه بر تجهیزات پزشکی که منجر به نایاب شدن برخی از این اقلام شده، دامن محصولات غذایی را نیز گرفت و ظرف مدت چند روز زنجبیل را به کیلویی ۱۲۰ هزارتومان و سیر و لیموترش را نیز به کیلویی۵۰ هزارتومان رساند؛ به طوری که با یک محاسبه ساده اگر فردی قصد آن را داشته باشد که از هر سه محصول مذکور نیم کیلو خریداری کند باید ۱۱۰ هزارتومان بپردازد؛ درحالی که هر فرد ماهانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان یارانه می‌گیرد؛ یعنی حتی دو ماه یارانه نیز برای خرید این اقلام کفاف نمی‌دهد!
اگرچه بنابر نظر برخی مسئولان و متولیان امر، مسبب افزایش ناگهای قیمت برخی محصولات، دلالان و واسطه گران هستند که بازار را در این برهه‌های خاص در دست خود می‌گیرند و از افزایش تقاضای کاذب نهایت استفاده را می‌برند؛ اما سوال اینجاست که اگر بازار توسط دلالان کنترل می‌شود، نقش دستگاه‌های نظارتی مربوطه دراین بخش کجاست؟
البته بازار داغ شایعه و دلالی به اینجا ختم نشد و تب کرونا به بازار گوشت و مرغ نیز سرایت کرده است؛ به طوریکه در چند روز اخیر چون در فضای مجازی گفته شده که طبع گوشت گوسفند گرم است و مردم از مواد غذایی دارای طبع گرم استفاده کنند، تقاضا برای این محصول بالا رفت و گوشت گوسفندی به کیلویی ۱۴۰ هزارتومان هم رسید؛ البته اگر پیدا شود!
در این بین اگرچه برخی از مغازه‌داران، هجوم مردم برای خرید و ذخیره کردن مواد غذایی را دلیل آشفتگی بازار می‌دانند ومعتقدند اگر مردم نگران تمام شدن محصولات غذایی نباشند قطعا این اتفاق رخ نمی‌دهد و دلالان نیز مجالی برای سوءاستفاده نخواهند داشت اما در حقیقت در اینجا باید پرسید که چراساسا باید مجالی برای ورود دلالان به این عرصه‌ها به ویژه زمانی که شرایط کشور خاصتر است باز باشد تا آنها برای پرکردن جیبشان بازار را سلیقه‌ای نرخ‌گذاری کنند؟ جایگاه نهادهای متولی در کوتاه کردن دست این افراد و بازگرداندن آرامش به مردم کجاست؟ آیا نباید در این برهه که آرامش مردم مخدوش شده آنها را دعوت به آرامش کرد و شرایط را به گونه ای ایجاد کرد که ترس و نگرانی آنها علاوه بر بیماری به بخش‌های دیگر سرایت نکند؟
در آخر باید گفت که کرونا دیگر یک ویروس نیست بلکه این روزها به دلیل حضور دلالان، سودجویان، واسطه گرها و گرانفروش ها به سرپوشی برای احتکار، دزدی وگرانفروشی و در نهایت بی‌اخلاقی تبدیل شده است. به یاد داشته باشیم که در روزهای سختی که برای عبور از آن نیازمند همدلی و مشارکت همه افراد جامعه هستیم، جیب مردم را زدن هنر نیست. زمین گرد است و روزی نتیجه رفتارهایمان را خواهیم دید.
انتهای پیام
نظرات