به نقل از ارث، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که عواقب روانی ناشی از همه‌گیری، خانواده‌ها، زندگی شغلی، روابط و نقش‌های جنسیتی را سال‌ها تحت تاثیر قرار خواهد داد.

گروهی متشکل از ۱۲ دانشمند برجسته، ۹۰ بررسی تحقیقاتی برای ارزیابی پیامدهای اجتماعی بالقوه بیماری کووید- ۱۹ را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دادند.

پروفسور مارتی هزلتون، محقق ارشد این بررسی اظهار کرد: پس از همه‌گیری، ازدواج‌ها به تعویق خواهد افتاد، میزان زادوولد کاهش می‌یابد و بارداری‌های برنامه‌ریزی‌شده در جهان، کاهش خواهد یافت. افراد مجرد کمتر تمایل به ازدواج دارند و زنانی که توانایی زندگی مستقل را دارند نیز بیشتر مجرد باقی خواهند ماند.

بنیامین سیتز، محقق دیگر این بررسی گفت: برخلاف بحران‌های گذشته، این همه‌گیری باعث نزدیک شدن افراد به یکدیگر نخواهد شد و باوجود برخی استثناها، مهربانی، همدلی یا دلسوزی را بین افراد و به‌خصوص در ایالات‌متحده افزایش نخواهد داد.

پروفسور هزلتون بیان کرد: زنان به علت شیوع بیماری همه‌گیر، وقت بیشتری را برای مراقبت و موارد آموزشی کودکان در خانه می‌گذارند و کمتر برای کار در جامعه حضور پیدا می‌کنند. این بدان معنی است که بسیاری از زنان به مردان به‌عنوان نان‌آور خانواده تکیه می‌کنند و جامعه به سمت هنجارهای جنسیتی محافظه‌کارانه اجتماعی بازمی‌گردد.

پروفسور هزلتون گفت: پیامدهای روان‌شناختی، اجتماعی بیماری کووید- ۱۹ بسیار طولانی خواهد بود و هرچه این بیماری ادامه داشته باشد، احتمالا این تغییرات ریشه‌دارتر خواهد شد.

محققان اظهار کردند: با کاهش میزان ازدواج و به تعویق انداختن زمان بارداری، جمعیت برخی از کشورها کاهش می‌یابد و در سطح غیر جایگزینی قرار خواهد گرفت. میزان زادوولد پایین نیز تاثیرات ناگهانی خود مانند کاهش رشد اقتصادی و تاثیر بر فرصت‌های شغلی را دارد.

بررسی‌ها نشان داده است که زنان قبل از این بیماری همه‌گیر، تحت‌فشارهای شغلی و خانوادگی بودند و در حال حاضر، مشاغل جدیدی مانند مراقبت و آموزش کودکان را نیز بر عهده‌دارند.

پروفسور هزلتون گفت: در علوم پزشکی و سایر علوم، محققان زن موارد تحقیقاتی بسیار کمتری نسبت به یک‌ساله پیش ارائه کرده‌اند و این در حالی است که مردان افزایش بهره‌وری را داشته‌اند.

محققان این بررسی، تغییر جهت به محافظه‌کاری اجتماعی در ماه‌ها و سال‌های آینده را پیش‌بینی می‌کنند. آنان از این همه‌گیری به‌عنوان "آزمایش اجتماعی جهانی" یاد می‌کنند به‌طوری‌که از رفتار ما با افرادی که به آنان علاقه داریم و به نظر سالم هستند، به‌عنوان نقطه‌ضعف استفاده کرده و ما را آلوده می‌کند.

هزلتون افزود: ویژگی‌های اجتماعی انسان که تعریفی از انسان بودن است، ما را به هدف اصلی برای بهره‌برداری ویروسی تبدیل خواهد کرد، خط‌مشی‌هایی که می‌خواهد، افراد را منزوی کرده و بین خانواده، زندگی شغلی، روابط و نقش‌های جنسیتی فاصله عمیق ایجاد کند.

ویروس‌ها و سایر عوامل عفونی، باید برای دست‌کاری بهتر میزبان، تکامل یابند تا بتوانند زنده بمانند و به گسترش خود ادامه دهند. محققان توضیح دادند که در این حالت سارس- کوو- دو ممکن است برای تغییر رفتار افراد، بافت عصبی انسان را تغییر دهد.

به نظر می‌رسد این ویروس در زمان اوج انتقال قبل از ظهور علائم، احساس بیماری را سرکوب کرده و حتی ممکن است انگیزه‌های اجتماعی ما را نیز افزایش دهد.

به گفته کارشناسان، باید درک واضح‌تری از چگونگی تقویت سارس- کوو- دو از طریق تاثیرات رفتاری و روانی در تلاش برای کاهش آسیب‌رساندن ویروس و کشنده بودن آن داشته باشیم.

نتایج این تحقیق در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشرشده است.

انتهای پیام