دکتر علیرضا آزاد در وبینار انجمن علمی الهیات دانشگاه امام صادق(ع) در خصوص مهارت‌های تجربی برنامه‌ریزی روزانه ویژه دانشجویان اظهار کرد: عمده نگرانی و ناکارآمدی افراد در حیطه برنامه‌ریزی روزانه است. آن‌ها مسئله کشف علاقه‌ها، استعدادها، تقویت اراده، هدفمندی و نظایر آنچه مقدمات عمل به برنامه است را تا حدودی دنبال می‌کنند و زمانی برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت را به آن‌ها می‌گوییم عمده آن را یاد می‌گرفتند اما مسئله و نگرانی اصلی از باب برنامه‌ریزی‌های روزانه آن‌ها است.
وی با بیان اینکه بسیاری مواقع مسائل پیچیده را حل می‌کنیم اما در حل مسائل ساده‌تر باز می‌مانیم، افزود: در کنار اصول علمی که در رشته‌های مربوط به برنامه‌ریزی‌های آموزشی، رشته‌های مدیریت و همچنین در کتاب‌های تخصصی این حوزه مشاهده می‌کنیم، توجه به رویکردهای مهارتی و تجربی هم نباید از نظر دور نگه داشته شود. بسیاری از افراد اصول این کار را می‌دانند اما در عمل با آن مهارت‌های تجربی آشنا نشدند و از این جهت دچار مشکلاتی در برنامه‌ریزی می‌شوند.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی تصریح کرد: باید استعدادیابی، بررسی علاقه‌ها، شیوه‌های انگیزشی، هدف‌گذاری، تقویت اراده، اصول برنامه‌ریزی روزانه، برنامه‌ریزی‌های کوتاه، میان و بلند مدت در کنار هم قرار گیرد تا در نهایت بگوییم فرد با برنامه‌ریزی درستی فعالیت می‌کند.
وی در خصوص مدل‌های برنامه‌ریزی روزانه عنوان کرد: دو مدل کلی در برنامه‌ریزی روزانه در نظر گرفته می‌شود که پیشنهاد می‌کنم افراد اگر در آغاز راه برنامه‌ریزی هستند و هنوز نتوانستند عادت‌ها و برنامه‌های خود را به درستی تشخیص دهند، هر دو مدل را تست کنند تا به مرور متوجه شوند که کدام یک راحت‌تر است و بهتر نتیجه می‌گیرند. یک روش ابتدایی، این است که فرد می‌گوید از این ساعت تا آن ساعت چنین فعالیتی را انجام می‌دهم و ساعت‌های روز خود را پُر می‌کند. من به افرادی که به تازگی قصد برنامه‌ریزی درست دارند، توصیه می‌کنم که به جای بازه زمانی یک ساعته، نیم ساعته برنامه‌ریزی کنند.
آزاد اضافه کرد: دومین روش این است که به جای اینکه تعیین کنید ساعت ۸ تا ۹ قرار است این کار را انجام دهم، با خود بگویید که من قرار است یک ساعت در روز چنین کاری انجام دهم. این روش باعث می‌شود که به نوعی انعطاف‌پذیری برنامه‌ریزی داشته باشیم. اما اگر ضعف اراده داریم این انعطاف به ضرر فرد تمام می‌شود. برای افرادی که اراده قوی دارند توصیه می‌کنیم روش دوم را در پیش گیرند و برای افرادی که اراده کمتری دارند، از روش اول با بازه‌های نیم ساعته برنامه‌ریزی داشته باشند.
وی بیان کرد: برنامه‌ریزی روزانه تنها برای رشد علمی و سیر مطالعاتی کافی نیست بلکه باید رشد همه بُعدی صورت گیرد. اگر فردی می‌خواهد برنامه‌ریزی خاصی در سیر مطالعاتی داشته باشد باید آن را تلفیق با برنامه روزانه خود کند اما قرار نیست در برنامه روزانه تنها هدفش رشد علمی باشد بلکه در برنامه‌ریزی روزانه همه بُعدی مد نظر است و باید استراحت و کار لازم را داشته باشید. عادت‌های خود را به درستی بشناسید و توجه کنید که قرار نیست تسلیم عادت‌ها شوید. قرار هم نیست با عادت‌های خود بجنگید بلکه با خود همراه شوید و در این همراهی خود را تغییر دهید.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی اظهار کرد: بعضی افراد عرصه برنامه‌ریزی را عرصه نبرد با خویشتن می‌کنند در حالی که اصلا قرار نیست چنین کاری انجام شود. افراد در برنامه‌ریزی تعامل با خود دارند و تصور نکنند که هر چه اراده کنند می‌توانند انجام یا باید انجام دهند. به عادت‌های خود احترام بگذارید و سعی کنید عادت‌های خود را در راستای اهداف و برنامه‌هایتان یک جهت کنید و تلاش کنید که عادت‌های نادرست و نامطلوب را به مرور تغییر دهید. به تدریج برنامه‌پذیری را عادت خود کنید و تلاش نکنید که خود را فریب دهید.
آزاد افزود: به مدت دو الی سه هفته تمام فعالیت‌هایی را که در روز انجام می‌دهید در یک دفتر با تمام جزئیات یادداشت و در پایان هفته محاسبه کنید. این مرحله قبل از برنامه‌ریزی است و شما با این اقدام زمان‌های پِرت خود را کشف می‌کنید و عادت‌های خود را می‌شناسید. زمانی که به مدت یک هفته جز به جز دقایق فعالیت‌ها را نوشتید، در پایان هفته محاسبه کنید و ببینید مجموعا چند ساعت در فضای مجازی بودید، تلویزیون تماشا کردید، مطالعه انجام دادید و آن‌ها را فهرست کنید و میانگین روزانه خود را دربیاورید. بلا استثنا هر فردی که چنین کاری را انجام دهد با نتایجی باورنکردنی مواجه خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات