به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، درمان مؤثر زخم، مستلزم انتخاب پانسمان مناسب در کنار سایر درمان‌ها است. پانسمان‌های سنتی مانند گاز و پنبه که در کشور ما نیز خیلی رایج هستند، بسیاری از ویژگی‌های یک پانسمان ایده‌آل را ندارند. آنها ذرات و باقیمانده فیبر و الیاف خود را در زخم به جای می‌گذارند. این پانسمان‌ها به بستر زخم چسبیده و آن را خشک و دهیدراته می‌کنند و نیاز به تعویض مکرر و مراقبت پرستاری ماهرانه دارند. این پانسمان‌ها نبایستی مستقیما روی سطح مرطوب زخم گذاشته شوند و استفاده از آنها محدود به شرایطی است که زخم خشک و تمیز بوده یا فقط به‌عنوان پانسمان ثانویه استفاده شوند.
در حال حاضر زخم پوش‌ها وارداتی هستند و با توجه به مشکلات ارزی کشور بیمارستان‌ها در این خصوص دچار مشکل هستند، از این رو، با توجه به ظرفیت‌ها و توان بالای جهاددانشگاهی در انجام پروژه‌های فناورانه، سبب شد تا در دوسال گذشته با اعتماد و حمایت مقام معظم رهبری و مساعدت مجلس و دولت، اجرای ۴۱ طرح فناورانه توسط این نهاد آغاز شود که یکی از این طرح تولید زخم پوش فومی است که این ماموریت به جهاددانشگاهی خراسان رضوی واگذار شده است.
از ویژگی‌های زخم پوش فومی نچسب بودن و عدم نفوذپذیری باکتری‌ها به محیط زخم است، در حال حاضر تولید زخم پوش فومی در جهاددانشگاهی خراسان رضوی در مرحله اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است.
مهندس علیرضا صادقی اول شهر، عضو هیات علمی گروه پژوهشی مواد نوین جهاددانشگاهی خراسان رضوی و مجری پروژه تولید زخم پوش فومی آخرین اجرای این پروژه فناورانه توسط جهاددانشگاهی را تشریح کرد و گفت: اساسا مدیریت صحیح زخم به ویژه در خصوص زخم‌های مزمن نظیر زخم بستر، زخم پای دیابتی، زخم‌های عروقی و نیز زخم‌های حاد ناشی از سوختگی‌ها در خصوص بیماران مختلف می‌تواند منجر به کوتاه شدن قابل توجه دوره درمان و کاهش هزینه‌های بیمار و نیز مرکز درمانی مربوطه گردد.
وی در خصوص تدوین دانش فنی و بومی سازی تولید زخم پوش‌های فومی در داخل کشور، افزود: با توجه به روند رو به افزایش میانگین سنی جامعه و نیز نرخ رو به رشد بیماری‌هایی نظیر دیابت در کشور که می‌تواند منجر به ایجاد زخم پای دیابتی در این بیماران شود، استفاده از زخم پوش‌های مدرن و جایگزین آنها به جای پانسمان‌های سنتی نظیر باند و گاز استریل، یک الزام جهت ارتقاء سطح سلامت و بهداشت جامعه است.
این عضو هیات علمی گروه پژوهشی مواد سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی دامه داد: از طرفی به دلیل عدم وجود دانش فنی و تکنولوژی تولید محصولات مربوطه در کشورمان عموما اکثر زخم پوش‌های مدرن که در حوزه‌های مختلف درمان زخم مورد استفاده قرار می‌گیرند وارداتی بوده و علاوه بر ارزبری به دلیل قیمت نسبتا بالا به ویژه در شرایط افزایش قیمت ارز در بازار داخلی و نیز بحث تحریم‌ها، تهیه آنها برای بیماران نیز عموما مشکل بوده و حتی در برخی موارد غیر ممکن است. لذا بومی‌سازی و تولید داخل این دست محصولات می‌تواند علاوه بر صرفه جویی قابل توجه ارزی منجر به تسهیل و تسریع در فرایند درمان بیماران شود.
وی بیان کرد: اساسا الزام تولید محصولات مورد استفاده در صنایع مختلف اعم از صنایع پزشکی و... ممکن است سه حالت داشته باشند، که این حالت‌ها عبارتند از وابسته به مواد اولیه باشد و مواد اولیه نقش کلیدی و حساسی را در تولید محصول بازی کنند، وابسته به تجهیز یا فرآیند باشد و مثلا نیاز به تجهیز خاص و اختصاصی برای تولیدشان وجود داشته باشد و ترکیبی از دو حالت قبل باشند.
این عضو هیات علمی گروه پژوهشی مواد سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی با تاکید بر اینکه طرح تولید زخم پوش فومی ترکیبی از دو حالت قبل است، تصریح کرد: از طرفی بخش عمده‌ای از مواد اولیه مورد استفاده وارداتی بوده و در داخل کشور تولید نمی‌شوند. مضافا این که مواد اولیه مورد نیاز در حوزه پلیمر و پتروشیمی بوده که کشورمان در این زمینه دارای عقب ماندگی‌های جدی است. با توجه به این موضوع و در نظر گرفتن مشکلات واردات کالا به دلیل تحریم به ویژه در حوزه محصولات شیمیایی، مشکل در تبادلات ارزی، محدودیت‌های مالی طرح‌ها و نوسانات شدید قیمت ارز و نیز مقیاس مورد نیاز مواد اولیه که به نسبت درخواست‌های وارداتی معمول بسیار محدودتر است، همگی می‌توانند جزو چالش‌های پیش رو در انجام چنین طرح‌هایی مطرح شوند.
مهندس صادقی اول شهر عنوان کرد: انجام طرح تعریف شده در مقیاس آزمایشگاهی و پایلوت با توجه به فرمولاسیون بومی تدوین شده تقریبا به اتمام رسیده است اما به منظور ارتقاء کیفیت و عملکرد محصول تولیدی نیاز به تامین دو ماده خاص از خارج از کشور است که خرید آنها از خارج از کشور در حال پیگیری است.
وی تصریح کرد: بی‌شک محصولات مورد استفاده در حوزه ترمیم زخم بسیار متنوع بوده و در برنامه توسعه‌ای می‌توان سبد کالای محصولات مذکور را به تدریج کامل نمود. از جمله می‌توان جهت اعمال پوشش‌های نچسب و آتروماتیک بر روی سطح در تماس با زخم این محصولات بررسی و تحقیق نمود و نیز امکان ساخت پری- پلیمرهای آب دوست مورد نیاز جهت تولید این زخم پوش‌ها در داخل کشور از جمله دیگر برنامه‌های توسعه‌ای قابل طرح و اجرا در آینده هستند. ساخت زخم پوش‌های کامپوزیتی ترکیبی و نیز جایگزین‌های پوستی حاوی سلول نیز از جمله سایر برنامه‌های توسعه‌ای قابل اشاره‌اند.
وی عنوان کرد: به نظر می‌رسد که اساسا شکل‌گیری حوزه‌های پژوهشی واحدهای مختلف جهاد دانشگاهی در کشور در دهه‌های قبل ناظر به انجام فعالیت‌های تحقیقاتی صرف بوده است و رویکردهای فعلی کشور و به تبع آن جهاددانشگاهی مبنی بر انجام تحقیقات محصول محور، بومی‌سازی و تجاری‌سازی محصولات مورد نیاز کشور، مستلزم باز بینی، باز آرایی و توسعه ساختارهای از قبل شکل گرفته در حوزه پژوهش است به نحوی که اجرای موفق طرح‌هایی از این دست در قالب تشکیل تیم‌های اجرایی مختلف و مکمل یکدیگر در حوزه تحقیقات، ساخت و اجرا و بازار تحقق خواهد یافت. شکل گیری یک واحد ستادی به منظور حمایت متمرکز از سازمان‌های درگیر در طرح‌های کلان و فناورانه در خصوص تامین تجهیزات و مواد اولیه مورد نیاز جهت انجام طرح‌ها از خارج از کشور نیز جزء موارد قابل تامل در آینده است.
انتهای پیام
نظرات