تاریخ ثبت شده زبان اشاره، نشان می‌دهد در جوامع غربی از قرن ۱۶ به عنوان یک زبان بصری یا روش‌های ارتباطی گسترش یافته‌است. نوشتن تاریخچه زبان اشاره از آغاز قرن ۱۷ در اسپانیا شروع شد و تا امروز بنا به گفته فدراسیون جهانی ناشنوایان بیش از ۳۰۰ نوع زبان اشاره متفاوت وجود دارد.

روز جهانی زبان اشاره هر سال در ۲۳ سپتامبر گرامی داشته می شود؛ روزی به منظور افزایش آگاهی از اهمیت زبان اشاره به عنوان وسیله ارتباطی و احقاق کامل حقوق افراد ناشنوا. این روز اولین بار در سال ۲۰۱۸ مطرح شد و از سویی دیگر فدراسیون جهانی ناشنوایان در سال ۱۹۵۱ در این روز تأسیس شد.

زبان اشاره نوعی سیستم ارتباطی است که با استفاده از حرکات و نشانه های بصری به وسیله افراد ناشنوا استفاده می شود. این زبان از یک سیستم حرکتی مرسوم، تقلید و اشارات دست و املای انگشتان به علاوه استفاده از حرکات دست برای بیان حروف الفبا تشکیل شده‌است.

زبان اشاره به طور کامل زبان طبیعی است و از نظر ساختاری متمایز از زبان گفتاری. یک زبان اشاره بین المللی وجود دارد که افراد ناشنوا در جلسات بین المللی و هنگام مسافرت از آن استفاده می کنند. 

به گفته سازمان ملل متحد، روز جهانی زبان های اشاره «هویت زبانی جامعه ناشنوایان را ارتقا می بخشد» و تاکید سازمان ملل در به رسمیت شناختن این زبان، نشان دهنده این است که زبان اشاره از نظر وضعیت با زبان های گفتاری برابر است و سازمان ملل در نظر دارد کشورها را ملزم کند تا یادگیری زبان اشاره را تسهیل کرده و هویت زبانی جامعه ناشنوایان را ارتقا دهند.

جوامع ناشنوا در سراسر جهان با موانع قابل توجهی در زمینه تحصیل، اشتغال و مراقبت های بهداشتی روبرو هستند. آنها نیاز به ترجمه کارآمد و مقرون به صرفه دارند تا بتوانند به خدماتی دسترسی داشته باشند که در دنیای شنوا امری بدیهی تلقی می شود.

تعجب آور است که مانع اصلی ارتباطی بین ناشنوایان صدا نیست بلکه زبان است. یک جامعه ناشنوا از زبان اشاره به عنوان زبان اول استفاده می کند و برخلاف تصور عموم، زبان اشاره ترجمه حرکتی زبان های گفتاری نیست. این زبان در واقع زبانی طبیعی کامل است که از نظر ساختاری با زبان های گفتاری تفاوت دارد.

تفاوت بین زبان اشاره و گفتاری بیشتر از تفاوت بین هر دو زبان گفتاری به دلیل تضاد در کانال های ارتباطی است. علاوه بر این، مانند زبان های گفتاری، زبان های اشاره از یک منطقه جغرافیایی به منطقه دیگر متفاوت است. در نتیجه، ترجمه بین زبان اشاره و زبان گفتاری حداقل به اندازه ترجمه بین زبان های گفتاری چالش برانگیز است.

تکنولوژی ترجمه خودکار بین زبان های اشاره و گفتاری مزایای قابل توجهی را نوید می دهد و می توان از آن برای رفع مشکل این قشر در مواقعی که ارتباطات فرامنطقه ای نیاز است، استفاده کرد.

ناتوانی در خوانش لب ها را می توان چالش بزرگ ناشنوایان و افراد کم شنوا در دوران پاندمی کرونا در نتیجه استفاده همه گیر از ماسک دانست. بسیاری از ناشنوایان با استفاده از این ابزار کلیدی (لب خوانی) برای درک جهان که از نظر آنها بی صدا است استفاده می کردند و حالا با وجود ماسک هایی که از ترس انتشار ویروس بر روی صورت افراد جای گرفته امکان این ارتباط برای ناشنوایان و افراد کم شنوا از بین رفته و آنها را در دنیای منزوی تر فرو برده است.

استفاده از ماسک های صورت شفاف و بهینه سازی خدمات مجازی و خدمات سلامت، توانبخشی و آموزش از راه دور می تواند برای افراد کم شنوا در این دوران همه گیری مفید باشد.

این مشکل زمانی مشخص می شود که افراد ناشنوا نیاز به مراجعه به مراکز درمانی داشته باشند، جایی که درک آنها برای پزشکان و پرسنل پرستاری دشوار و گاهی غیرممکن است. برای غلبه بر این مانع ارتباطی، دفتر سازمان بهداشت جهانی در بلاروس استفاده از رایانه لوحی را آزمایش کرد و مرکزی را جهت ارائه خدمات به این دسته از افراد مشخص کرد.

راهکار اسنپچت برای کمک به ناشنوایان

همچنین به مناسبت هفته بین المللی ناشنوایان، اپلیکیشن اسنپ چت (Snapchat) برچسب های سفارشی و سه لنز AR برای تشویق کاربران ایجاد کرده است.

ویژگی های جدید با ترکیب بازخورد و راهنمایی کارکنان ناشنوا و کم شنوا در این شرکت و با استفاده از هوش مصنوعی و فناوری بینایی رایانه ای توسعه یافته توسط استارتاپ مجارستانی SignAll که بر فناوری ناشنوایان تمرکز دارد، طراحی شده است. SignAll فناوری توسعه داده که می تواند برای ردیابی حرکات دست و ترجمه زبان اشاره به زبان گفتاری مورد استفاده قرار گیرد.

این شرکت در ماه آوریل برنامه کاربردی تلفن همراه Ace ASL را برای iOS و اوایل این ماه برای اندروید راه اندازی کرد. ویژگی های جدید اسنپ توسط مهندس نرم افزاری که ناشنوا است، انجام شده است.

او انگیزه این کار را مشکل پسرش در یادگیری زبان اشاره اعلام کرد و معتقد است که این فناوری برای این است که به خانواده هایی مانند او کمک شود تا با هم ارتباط برقرار کرده و رشد کنند.

لنزهای AR به کاربران اسنپ چت کمک می کند تا نام خود را به همراه کلمات رایج مانند "دوست داشتن"، "بغل کردن" و "لبخند" استفاده کنند. آنها می توانند تجربیات خو را در گفتگو با سایر کاربران ثبت کرده و به اشتراک بگذارند و همچنین گروه جدیدی از برچسب های Bitmoji وجود دارد که برخی از اصطلاحات را نشان می دهد.

منبع: WHO، springer، theverge

انتهای پیام