دکتر احمد قره‌خانی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در روزهای آغاز مدرسه اغلب شاهد هستیم کودکان و دانش‌آموزانی از ورود به مدرسه خودداری می‌کنند و با ناله و گریه خواستار بازگشت به خانه هستند که این کودکان به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ یکی کودکانی که از مدرسه هراس دارند و دیگری کودکانی که از مدرسه گریزانند.

وی تصریح کرد: اصطلاح مدرسه‌هراسی و مدرسه‌گریزی بعد از اجباری شدن نظام آموزش و پرورش از قرن نوزدهم به وجود آمده است که این اختلالات با جدایی کودکان از فضای خانه و وابستگی شدید به محیط خانه با وجود آمدن تعارض و کشمکش روحی در کودکان آغاز می‌شود.

قره‌خانی اضافه کرد: اکثراً به نظر می‌رسد عامل اصلی این هراس‌ها، مدرسه باشد اما تحقیقات نشان داده است که مدرسه هراسی و گریزی از خانواده ناشی می‌شود و مدرسه تنها ۲۰ درصد در آنها مؤثر است.

وی یادآور شد: هراس از مدرسه در تمامی سطوح هوشی و در تمام سنین دیده می‌شود و این اختلالات در کودکان زیر ۱۰ سال بیشتر شیوع دارد، در پسران مدرسه‌گریزی و در دختران مدرسه‌هراسی بیشتر قابل رؤیت است.

این روانشناس خاطرنشان کرد: حدود دو درصد از دانش‌آموزان هراس از مدرسه و سه درصد مبتلا به مدرسه‌گریزی هستند؛ در واقع ۶۰ درصد کودکانی که اختلالات اضطرابی دارند، متأسفانه دچار مدرسه‌هراسی هستند.

وی افزود: کودکان مدرسه‌هراس در محیط خانه ترسو و غیرفعال اما در خانه فعال و نترس هستند و در دوران کودکی تجربه جدایی از والدین به ویژه مادر را نداشته‌اند و از حمایت‌های شدید مادر برخوردارند، این کودکان اکثراً دارای خانواده‌های بسیار صمیمی و گرم هستند و غالباً مادر در رأس خانواده قرار دارد.

قره‌خانی یادآور شد: علل مدرسه‌هراسی ریشه در ترک خانه توسط کودک دارد و برخی از کودکان این واقعیت را نمی‌توانند تحمل کنند و اینکه حمایت مادر را در محیط مدرسه نداشته باشند.

وی ادامه داد: تخیلات کودک نیز در اختلال مدرسه‌هراسی مؤثر است و کودک تصور می‌کند اگر در کنار مادر نباشد ممکن است حادثه ناگوار برای او اتفاق بیفتد. گاهی مادران از اینکه بگذارند کودک تنها به مدرسه برود، وحشت دارند و دائم نگران این موضوع هستند که نکند اتفاق ناگواری در مدرسه برای فرزندشان رخ دهد که ناشی از ابتلا به اضطراب در بین مادران است.

این روانشناس در پایان مطرح کرد: کشمکش‌های درون خانواده نیز عامل مهمی برای مدرسه‌هراسی است؛ از قبیل اختلافات بین والدین و سطح توقعات بیش از توان کودک توسط والدین که سبب ایجاد فشار روحی می‌شود.

انتهای پیام