ورزش درمانی به‌عنوان خط اول درمان برای بهبود درد مفاصل و از دست دادن عملکرد ناشی از آرتروز، اختلال اسکلتی عضلانی که بیش از ۵۹۵ میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، پیشنهاد می‌شود، البته یوگا و تمرینات قدرتی هر دو به‌عنوان روش‌های موثر برای کنترل آرتروز زانو شناخته شده‌اند، اما آیا یکی بهتر از دیگری است؟

ننایج تحقیقی که یوگا و تمرینات قدرتی را به‌صورت پایاپای برای آرتروز زانو مقایسه کرد، نشان داد که علیرغم مکانیسم‌های متمایز آنها برای تسکین درد و بهبود عملکرد فیزیکی، هیچ کدام بر دیگری برتری ندارند.

براساس نتایج این تحقیق، کنترل درد در بیماران مبتلا به آرتروز زانو طی ۱۲ هفته بهبود یافت و یوگا به اندازه تمرینات قدرتی معمولی مفید بود.

محققان پیشنهاد کردند که ادغام یوگا در اعمال بالینی، چه به‌عنوان یک رویکرد جایگزین یا مکمل، می‌تواند مزایای چشمگیری را برای افراد مبتلا به آرتروز زانو مانند بهبود قابل‌توجهی در درد زانو، کیفیت زندگی و افسردگی ارائه دهد.

شواهد نشان می‌دهد که انجام تمرینات مبتنی بر قدرت می‌تواند درد ناشی از فشار مکانیکی را با افزایش قدرت عضلانی اطراف زانو و بهبود عملکرد مفصل تسکین دهد. از سوی دیگر، یوگا بر روش‌های تنفس، وضعیت‌های بدنی و ذهن آگاهی برای کاهش استرس، افزایش انعطاف‌پذیری و کمک به کنترل درد تمرکز دارد.

دستورالعمل‌های بالینی اغلب یوگا را برای کنترل ناراحتی ناشی از آرتروز زانو توصیه می‌کنند. با این حال، فقدان شواهد با کیفیت بالا برای حمایت از این توصیه‌ها وجود دارد، زیرا بسیاری از تحقیقاتی که اثربخشی یوگا را بررسی می‌کنند، نمونه‌های کوچکی را شامل می‌شوند، خطر بالای سوگیری را نشان می‌دهند و از معیارهای تشخیصی استاندارد استفاده نمی‌کنند.

برای درک بهتر اثربخشی یوگا در کنترل آرتروز زانو در مقایسه با برنامه تمرینی تقویتی مبتنی بر شواهد، محققان ۱۱۷ بیمار را از جنوب تاسمانیا، استرالیا انتخاب کردند. همه افراد انتخابی، سطوح درد زانو را عدد ۴۰ یا بالاتر در مقیاس ۱۰۰ میلی‌متری آنالوگ بصری (VAS) گزارش کردند؛ این مقیاس ابزاری است که برای اندازه‌گیری تجربیات ذهنی مانند درد در جایی که مقدار بالاتر با درد بیشتر مطابقت دارد، استفاده می‌شود.

برای درک بهتر اثربخشی یوگا در کنترل آرتروز زانو در مقایسه با یک برنامه تمرینی تقویتی مبتنی بر شواهد، محققان ۱۱۷ بیمار را از جنوب تاسمانیا، استرالیا انتخاب کردند. همه افراد انتخابی، سطوح درد زانو را عدد ۴۰ یا بالاتر در مقیاس ۱۰۰ میلی‌متری آنالوگ بصری (VAS) گزارش کردند؛ این مقیاس ابزاری است که برای اندازه‌گیری تجربیات ذهنی مانند درد در جایی که مقدار بالاتر با درد بیشتر مطابقت دارد، استفاده می‌شود.

در مجموع ۵۸ شرکت‌کننده به‌طور تصادفی در برنامه یوگا و ۵۹ نفر در تمرینات قدرتی قرار گرفتند که بیش از ۷۰ درصد زن در هر گروه بودند. مداخله ۲۴ هفته‌ای برای هر دو گروه شامل دو جلسه تحت نظارت و یک جلسه در هفته در منزل به‌مدت ۱۲ هفته بود که که با سه جلسه بدون نظارت در منزل در هفته برای هفته‌های ۱۳ تا ۲۴ دنبال شد.

نتیجه اولیه این پژوهش مقایسه تغییرات زانو درد از طریق تفاوت در نمره آنالوگ بصری در طول ۱۲ هفته بود. محققان دریافتند که هر دو گروه نمرات درد کمتری را گزارش کردند، اما تفاوت معنی‌داری در کاهش درد زانو بین گروه‌های یوگا و قدرتی وجود نداشت، زیرا میانگین تفاوت در نمرات درد حداقل (۱.۱ میلی‌متر) بود.

برای اینکه یکی از گزینه‌های ورزشی از نظر بالینی قابل دوام‌تر از دیگری در نظر گرفته شود، تفاوت درد زانو آنالوگ بصری بین گروه‌ها باید کمتر از ۱۵ میلی‌متر باشد و یوگا معیارهایی را دارد که مشابه تمرینات قدرتی در نظر گرفته می‌شود.

یافته‌های این تحقیق یوگا را به‌عنوان یک گزینه ورزشی موثر برای کسانی که به‌دنبال راه‌های غیر دارویی برای مقابله با آرتروز زانو هستند، معرفی می‌کند.

نتایج این تحقیق در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.

انتهای پیام