علی نصیری رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران در گفت‌وگو با ایسنا، در توضیح بیشتر این طرح با اشاره به تأکید نهادهای بالادستی در حوزه مدیریت بحران و پدافند غیرعامل، از تدوین برنامه‌ای جامع برای مقاوم‌سازی ساختمان‌ها و شریان‌های حیاتی شهر تهران خبر داد.
وی با بیان اینکه این موضوع از وظایف ذاتی سازمان مدیریت بحران محسوب می‌شود، گفت: در کنار طرح‌های ارزیابی ایمنی که هم‌اکنون در شهر در حال انجام است، تلاش داریم تا ایمنی ساختمان‌ها و زیرساخت‌های حیاتی شهر تهران را ارتقاء دهیم. با این حال، شهر نیازمند برنامه‌ای مستقل برای مقاوم‌سازی این بخش‌ها بود.
نصیری ادامه داد: این برنامه را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد؛ یکی مربوط به ساختمان‌ها و دیگری مربوط به زیرساخت‌ها و شریان‌های حیاتی.
به گفته وی، ساختمان‌ها نیز از لحاظ اهمیت به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند؛ گروه اول ساختمان‌هایی هستند که در قانون دارای اولویت تشخیص داده شده‌اند، از جمله ساختمان‌های مهم و بلندمرتبه که ساختمان‌های مهم طبق تعریف آیین‌نامه ۲۸۰۰ شامل مراکزی می‌شوند که در شرایط بحرانی به مردم خدمات ارائه می‌دهند؛ نظیر مراکز امدادی، بیمارستان‌ها، ساختمان‌های حکومتی مانند شهرداری‌ها و استانداری‌ها و همچنین مراکزی است که اسناد ملی و ذخایر مهم کشوری در آن‌ها نگهداری می‌شود، مانند مرکز اسناد و بانک مرکزی.
وی افزود: از دیگر ساختمان‌های دارای اهمیت، بناهایی هستند که جمعیتی بیش از ۳۰۰ نفر در آن‌ها زندگی یا فعالیت می‌کنند. این ساختمان‌ها در دسته‌بندی‌های «با اهمیت زیاد» و «بسیار زیاد» طبقه‌بندی می‌شوند. در کنار این‌ها، برخی ساختمان‌های عمومی نیز وجود دارند که دارای اهمیت متوسط یا کم‌تری هستند.
نصیری همچنین در خصوص نوع مالکیت ساختمان‌ها توضیح داد: از این نظر، ساختمان‌ها به دو گروه کلی عمومی و خصوصی تقسیم می‌شوند. ساختمان‌های عمومی شامل املاک دولتی هستند که مانند شهرداری‌ها، صدا و سیما و دیگر نهادهای مشابه از بودجه عمومی تغذیه می‌کنند.
رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران خاطرنشان کرد: در این طرح، علاوه بر ساختمان‌های عمومی و خصوصی، شریان‌های حیاتی نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند. این شریان‌ها در شش دسته تقسیم‌بندی شده‌اند که شامل تأسیسات مخابراتی، سامانه‌های آبرسانی، برق‌رسانی، گازرسانی، حمل و نقل و تأسیسات سوخت‌رسانی می‌شوند.
نصیری: برنامه ۱۰ ساله برای مقاوم‌سازی ساختمان‌های مهم و شریان‌های حیاتی شهر تهران
رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با اشاره به ویژگی‌های ساختمان‌های مهم، اظهار کرد: این ساختمان‌ها شامل بناهایی هستند که در امداد و نجات، درمان مصدومان، تأمین امنیت، مدیریت بحران، حفظ میراث فرهنگی و تأمین اسکان اضطراری نقش کلیدی دارند. همچنین برخی از این ساختمان‌ها از منظر ملی دارای اهمیت هستند.
وی افزود: برنامه‌ای جامع در قالب ۸ جلد تدوین شده است که اساتیدی از دانشگاه تربیت مدرس، از جمله تنظیم‌کنندگان آیین‌نامه ۲۸۰۰، آن را طراحی کرده‌اند. این برنامه افق ۱۰ ساله دارد و به صورت مرحله‌ای اجرا خواهد شد.
به گفته نصیری، برای اجرای این برنامه، اعتباری معادل ۲.۱۳۱ میلیارد دلار پیش‌بینی شده است. این برنامه در چهار مرحله طراحی شده که شامل دو سال ابتدایی برای آماده‌سازی دفاتر اجرایی، تأمین بودجه و اجرای پروژه‌های پیشتاز است و سپس در سه فاز اجرایی شامل یک دوره چهار ساله و دو دوره سه ساله ادامه می‌یابد.
وی تصریح کرد: در این برنامه مشخص شده است که هر سال چه میزان از مقاوم‌سازی شریان‌های حیاتی و ساختمان‌های دارای اهمیت باید انجام شود. ساختمان‌های عمومی شامل مراکز دولتی، ساختمان‌های حاکمیتی، میراث فرهنگی و ثروت‌های ملی، مدارس، دانشگاه‌ها، خوابگاه‌های دولتی و ساختمان‌های فرماندهی بحران در این برنامه گنجانده شده‌اند.
نصیری با اشاره به نقش مردم در مقاوم‌سازی ساختمان‌های خصوصی گفت: در بخش خصوصی نیز باید تسهیل‌گری شود. این ساختمان‌ها شامل مراکز درمانی غیردولتی، مجتمع‌های تجاری بزرگ، دانشگاه‌ها و مدارس غیردولتی، ساختمان‌های مسکونی پرجمعیت، مراکز صنعتی و تولیدی حساس و همچنین فضاهای مذهبی، فرهنگی و ورزشی هستند.
وی تأکید کرد: هدف این برنامه ایمن‌سازی کل ساختمان‌های تهران نیست، بلکه تمرکز بر مقاوم‌سازی ساختمان‌هایی است که اهمیت زیادی دارند و در اولویت بالاتری قرار گرفته‌اند.
رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران در پایان خاطرنشان کرد: مبلغ حدود ۲ میلیارد دلار برای اجرای این طرح در مدت ۱۰ سال، عددی نیست که به تنهایی توان پرداخت آن را وجود داشته باشد و دولت باید پای کار بیاید. این برنامه با جزئیات و بر اساس روش‌های علمی و مدرن تدوین شده و در کشورهای دیگر از جمله استانبول نیز اجرا شده و موفقیت‌آمیز بوده است. ساختمان‌هایی که در استانبول بر اساس این برنامه مقاوم‌سازی شده بودند، در جریان زلزله ترکیه نه تخریب شدیدی داشتند و نه تلفاتی داشتند.
انتهای پیام
نظرات