مریم اسدی در گفتوگو با ایسنا خشم را یک احساس طبیعی خواند که همه انسانها در طول زندگی خود آن را تجربه میکنند و افزود: مشکل اصلی خودِ احساس خشم نیست، بلکه نحوه واکنش ما به عامل به وجود آورنده آن است.
وی تصریح کرد: اگر خشم به درستی مدیریت نشود، میتواند منجر به مشکلات جدی در روابط شخصی و حرفهای، سلامت روان و حتی بروز رفتارهای خشونتآمیز شود.
این مددکار اجتماعی بر اهمیت خودآگاهی به منظور مدیریت خشم تاکید کرد و گفت: اولین قدم برای مدیریت خشم، شناخت محرکها و الگوهای شخصی است و از این رو توصیه میشود هر فردی یک دفترچه یادداشت داشته باشد و در آن موقعیتهایی که باعث خشم او شدهاند را با جزئیات ثبت کند. با این کار، الگوهای مشترک و محرکهای اصلی شناسایی میشوند و فرد میتواند برای مقابله با آنها برنامهریزی کند.
او با اشاره به این که خشم اغلب یک واکنش ثانویه به احساسات عمیقتر است، اظهار کرد: بسیاری از اوقات، خشم یک نقاب است که زیر آن احساساتی مانند ترس، ناامیدی، غم و اندوه پنهان شدهاند. ما باید یاد بگیریم که این احساسات واقعی را شناسایی کنیم و به جای سرکوب یا ابراز خشم، آن را با افکار مثبت و سازنده جایگزین کنیم.
اسدی به اهمیت شناخت و مدیریت خشمهای پنهان اشاره کرد و افزود: متاسفانه بسیاری از افراد از وجود خشمهای ناخودآگاه در وجود خود بیاطلاع هستند. این خشمها که معمولاً ناشی از سرکوب احساسات، تجربههای تلخ گذشته و یا الگوهای ارتباطی نادرست است، به مرور زمان میتواند به شکلهای مختلفی از جمله اضطراب، افسردگی، مشکلات جسمی مانند سردرد و مشکلات گوارشی، و همچنین رفتارهای پرخاشگرانه منفعل بروز کند.
وی ادامه داد: فردی که خشم خود را سرکوب میکند، ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی از خود نشان دهد که باعث رنجش و دوری اطرافیان شود. انتقادهای مداوم، بهانهگیریهای پیدرپی، سکوتهای طولانی و یا رفتارهای تلافیجویانه، همگی میتوانند نشانههایی از خشم پنهان باشند که در نهایت به تخریب روابط عاطفی و اجتماعی منجر میشوند.
این مددکار اجتماعی به ارائه راهکارهایی برای شناسایی و مدیریت خشم پنهان پرداخت و گفت: اولین قدم، آگاهی از وجود این احساس در خود است. افراد باید سعی کنند به احساسات خود توجه کنند و الگوهای رفتاری خود را مورد بررسی قرار دهند. مراجعه به روانشناس و شرکت در جلسات مشاوره نیز میتواند در این زمینه بسیار کمککننده باشد.
وی همچنین به اهمیت تنفس عمیق، ترک موقعیت، تغییر زاویه دید و استفاده از شوخطبعی برای مدیریت خشم اشاره کرد و افزود: این تکنیکها مانند یک جعبه کمکهای اولیه برای مواقع بحرانی هستند و با تمرین مداوم، میتوانیم در لحظات خشم از این جعبه استفاده کنیم.
اسدی، یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر، تمرین تکنیکهای آرامسازی مانند مدیتیشن، یوگا و همچنین فعالیتهای بدنی منظم را در کاهش خشم و بهبود سلامت روان مؤثر دانست و تاکید کرد: شناخت و مدیریت خشم پنهان، یک فرآیند زمانبر و نیازمند صبر و پشتکار است. اما با تلاش و پیگیری مستمر، میتوان این قاتل خاموش را مهار و زندگی سالمتر و شادتری را تجربه کرد.
انتهای پیام
نظرات