علی سوزنچی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه علت ماندگاری فرهنگی ایرانی و جشن‌های ملی به دلیل انعطاف‌پذیری مردم ایران، تعامل فرهنگی با سایر نقاط دنیا و هویت ملی است، اظهار کرد: با مطالعه این رویدادهای تاریخی و فرهنگی به شناخت بیشتری از پیشینه سرگذشت ایران می‌رسیم که این باعث می‌شود با هویت ملی خود آشنا شویم. اگر میزان خودآگاهی ما افزایش یابد قادر هستیم همانگونه که هزاران سال در برابر هجوم‌های سیاسی و فرهنگی دیگر کشورها مقاومت کردیم، امروزه هم متحد و یکپارچه از آداب و رسوم این خاک دفاع کنیم.

وی اضافه کرد: «جشن شهریورگان» از جشن‌های دوازده‌گانه ایران باستان بوده است که با آتش ارتباط دارد. در تقویم اوستایی روز چهارم ماه را با عنوان شهریور می‌شناختند و در چهارمین روز از شهریورماه «جشن شهریورگان» به صورت ویژه در ایران باستان برگزار می‌شده است. شهریور یکی از امشاسپندان هفت‌گانه (۷ فرشته مقرب) به معنای نامیرا و جاودانه بوده است.

سوزنچی در خصوص نحوه برپایی این جشن گفت: در این روز مردم در کنار یکدیگر جمع می‌شدند و با هدف مبارزه با دیو بدکاری و ستم از ایزد مهربانی که مدافع ضعیفان بوده است، یاری می‌جستند. از جمله آداب این مراسم روشن کردن آتش در نقاط مختلف از جمله پشت بام خانه بوده است و در کنار آن با تهیه خوراکی و پذیرایی آن‌ها مردم این عید باشکوه را جشن می‌گرفتند. البته که در این راه مردم افراد قشر ضعیف‌تر را از یاد نمی‌بردند و تلاش داشتند که با دادن غذا و دیگر ملزومات زندگی به تهی‌دستان کمک کنند.

این پژوهشگر تاریخ ادامه داد: امروزه بعضی از ساکنان کرمان به صورت محدودتر سعی می‌کنند در پاسداشت این میراث فرهنگی که از نیاکان خود به جا مانده است جشن شهریورگان را برگزار می‌کنند. در بین زرتشتیان بیشتر آن‌ها چهارم شهریور را گرامی می‌دارند و اعتقاد دارند که کوروش کبیر در این روز متولد شده است و به همین جهت روز شهریورگان «روز پدر» نیز نامیده می‌شود.

سوزنچی با اشاره به اهمیت و تقدس آتش تصریح کرد: آتش به عنوان منبعی برای گرما و روشنایی نزد ایرانیان اهمیت زیادی داشته است و با تولید آتش بسیاری از مشکلات بشر از جمله سرما و تاریکی برای بشر حل شده است به همین دلیل آتش را امری مقدس می‌دانستند و نماد استحکام و صمیمیت در بین خانواده‌های ایرانی تلقی می‌شده است.

وی افزود: البته که کاربرد آتش تنها به امور خانه محدود نمی‌شده بلکه در صنایع کشاورزی و ساخت ابزار آلات جنگی نقش مهمی را ایفا می‌کرده است. به طورکلی می‌توان گفت تمام جنبه‌های زیست انسان در آن زمان کاملا به وجود آتش وابسته بوده است.

این پژوهشگر تاریخ گفت: با توجه به زمان برداشت محصولات کشاورزی در شهریورماه می‌توان جشن شهریورگان را نیز از جنبه زراعت نیز بررسی کرد؛ هرچند که برداشت اصلی توسط کشاورزان در «جشن مهرگان» که در مهرماه برگزار می‌شده رخ می‌داده است، اما به طورکلی با تغییرات آب و هوایی مردم در چند نوبت در کنار جمع‌آوری محصولات برای فصل سرما و نوبت بعدی زراعت نیز آماده می‌شدند.

انتهای پیام