تمامی این راهکارها در حال انجام است اما همچنان افرادی زیادی گرسنه هستند، به همین دلیل محققان دانشگاه «پورتسموث» انگلستان، تصمیم گرفتند یک سوال ساده بپرسند: «آیا یادآوری‌هایی مانند «صرفه‌جویی کنید» یا «استفاده مجدد»، واقعا چیزی را تغییر می‌دهد؟». پاسخ آنان به موارد بسیار متفاوتی اشاره کرد؛ به جای اینکه پیام‌های کوتاه، افراد را تحت تاثیر قرار دهد، عادات بلندمدت آنان، بیشترین اهمیت را دارد.

محققان دریافتند، افرادی که از گذشته به صرفه‌جویی بها داده‌اند، غذای کمتری نیز هدر می‌دهند و این نتایج نشان می‌دهد که تغییر رفتار پایدار به ریشه‌های عمیق‌تری نیاز دارد.

نشانه‌های صرفه‌جویی، انتخاب‌های غذایی را شکل می‌دهند

نتایج نشان داد، افرادی که از قبل دیدگاه صرفه‌جویی را مدنظر گرفته بودند، صرف‌نظر از یادآوری‌ها، اسراف کمتری نیز داشتند. در مقابل، افرادی که گرایش‌های صرفه‌جویی ضعیف‌تری داشتند، به راحتی تحت تاثیر قرار می‌گرفتند.

این نتایج نشان داد که فقط انگیزه‌ها کافی نیستند و ممکن است برخی افراد را به سمت اسراف بیشتر سوق دهند و برای تاثیر واقعی، عادات پایدار و طرز فکرهای ریشه‌دار بسیار مهم‌تر از پیام‌های لحظه‌ای هستند.

نتایج این تحقیق قابل توجه بود؛ افرادی که عادات صرفه‌جویی قوی داشتند، صرف نظر از انگیزه‌ها، غذای کمتری هدر می‌دادند. این عادات بیش از هر کلمه یا تصویری تاثیرگذار بودند. برخی از این موارد، افراد کم‌صرفه را به سمت هدر دادن بیشتر سوق می‌داد اما شرکت‌کنندگانی که از قبل با صرفه‌جویی زندگی می‌کردند، در برابر این کشش مقاومت می‌کردند. طرز تفکر روزمره آنان مانند سپر عمل می‌کرد. این نتایج نشان می‌دهد که ارزش‌های قوی می‌توانند بر تاثیرات بیرونی غلبه کنند.

استیون یورفا، محقق ارشد این تحقیق و دانشجوی دکتری در دانشگاه «پورتسموث» گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که تلنگرهای سریع و نشانه‌های اولیه برای تغییر رفتار هدر دادن مواد غذایی کافی نیستند.

ضایعات مواد غذایی، بحران جهانی را دامن می‌زند

ضایعات مواد غذایی، چیزی بیش از یک مشکل و بحران است. یک سوم از کل مواد غذایی تولید شده هرگز خورده نمی‌شود، حتی در حالی که میلیاردها نفر با گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در سال ۲۰۲۳، بیش از ۲.۳ میلیارد نفر با ناامنی غذایی مواجه بودند و این تعداد با افزایش جمعیت می‌تواند صعودی شود.

تا سال ۲۰۵۰، نزدیک به ۱۰ میلیارد نفر به غذا نیاز خواهند داشت، با این حال در سیستم فعلی ما اسراف بیش از اندازه نهفته است. کاهش ضایعات، فقط به معنای صرفه‌جویی در هزینه یا تمیز کردن بشقاب‌ها نیست، بلکه به معنای بقا است. هر وعده غذایی ذخیره شده به معنای هدر رفتن کمتر منابع، فشار کمتر بر محیط زیست و رسیدن غذای بیشتر به افرادی است که واقعا به آن نیاز دارند.

خرید هوشمندانه، ضایعات را کاهش می‌دهد

یافته‌ها نشان می‌دهد که پوسترها، شعارها یا تذکر کافی نیستند و آنچه موثر است، نهادینه کردن صرفه‌جویی در زندگی روزمره است. افرادی که وعده‌های غذایی را برنامه‌ریزی می‌کنند، از مواد اولیه دوباره استفاده می‌کنند و از خریدهای غیرضروری اجتناب می‌کنند و بدون اینکه به آن فکر کنند، غذای بیشتری را صرفه‌جویی می‌کنند.

محققان به برنامه‌های آموزشی و اجتماعی به‌عنوان مسیرهای بهتر اشاره کردند؛ آموزش آشپزی با غذاهای مانده به جوانان، نشان دادن نحوه بودجه‌بندی به خانواده‌ها و معرفی خرید صرفه‌جویی به عنوان «خرید هوشمندانه» می‌تواند کمک کند. مدارس می‌توانند درس‌هایی در مورد برنامه‌ریزی غذایی ارائه دهند، در حالی که ابتکارات محلی می‌توانند کارگاه‌هایی را برگزار کنند که صرفه‌جویی را با پایداری و رفاه جامعه مرتبط می‌کنند.

صرفه‌جویی چیزی بیش از تاکتیک بودجه‌بندی و تفکری است که مردم را تشویق می‌کند تا ضایعات را مغایر با ارزش‌های خود بدانند. اگر خواهان تغییر پایدار هستیم، باید صرفه‌جویی را به‌عنوان یک هنجار اجتماعی ترویج دهیم، نه اینکه فقط به توصیه‌های یکباره تکیه کنیم.

صرفه‌جویی، غذای آینده را تضمین می‌کند

کاهش ضایعات مواد غذایی به چیزی بیش از تذکرهای لحظه‌ای یا شعارهای جذاب نیاز دارد. تغییر پایدار به عادت‌هایی بستگی دارد که انتخاب‌های روزانه را شکل می‌دهند. وقتی مردم روال‌هایی مانند برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی، استفاده مجدد از غذاهای مانده و خرید آگاهانه را مدنظر داشته باشند، ضایعات به‌طور طبیعی کاهش می‌یابد. جوامعی که به تدبیر بیش از فراوانی بها می‌دهند، محیط‌هایی ایجاد می‌کنند که این عادات در آنان رشد می‌کنند.

با تغییر تمرکز از کمپین‌های لحظه‌ای به هنجارهای فرهنگی بلندمدت، جوامع می‌توانند در برابر تاثیرات اسراف‌ مقاومت کنند و مصرف آگاهانه را تشویق کنند. این تغییر نه فقط در مورد صرفه‌جویی در هزینه، بلکه در مورد حفاظت از منابع و تضمین امنیت غذایی برای میلیاردها نفر نیز است. پیشرفت واقعی از تبدیل صرفه‌جویی به عمل مشترک و روزمره در طول نسل‌ها حاصل می‌شود.

سودآوری با کاهش ضایعات مواد غذایی در رستوران‌ها

بر اساس گزارش رستورورک، ضایعات موادغذایی، چالش بزرگ برای صنعت رستوران است که هم بر محیط زیست و هم بر سودآوری کسب وکار تاثیر می‌گذارد. ضایعات مواد غذایی در هر مرحله از عملیات رستوران رخ می‌دهد، از مواد اولیه استفاده نشده که در انبار خراب می‌شوند تا غذاهای خورده نشده در بشقاب مشتری. این موارد نه فقط به افزایش هزینه‌ها منجر می‌شود، بلکه به مسائل زیست‌محیطی، ازجمله انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش منابع نیز کمک می‌کند.

کاهش ضایعات مواد غذایی نه فقط ممکن است، بلکه سودآور نیز خواهد بود. با اجرای مدیریت هوشمندانه‌تر موجودی، کنترل وعده‌های غذایی و شیوه‌های پایدار، رستوران‌ها می‌توانند هزینه‌ها را کاهش دهند، کارایی را بهبود بخشند و مشتریانی را جذب کنند که به محیط زیست اهمیت می‌دهند.

هر رستورانی قصد دارد هزینه‌های پنهان افت سود را کاهش دهد و ضایعات مواد غذایی یکی از بزرگترین عوامل است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. با اجرای استراتژی‌های موثر مدیریت ضایعات مواد غذایی، رستوران‌ها می‌توانند ضایعات را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهند، هزینه‌ها را پایین آورند و بهره‌وری عملیاتی را بهبود بخشند. به حداقل رساندن ضایعات نه فقط به سلامت مالی بهتر منجر می‌شود، بلکه تلاش‌های پایداری را نیز افزایش می‌دهد که با مشتریان مدرن و آگاه به محیط زیست طنین‌انداز می‌شود.

برداشتن گام‌های پیشگیرانه به سمت مدیریت هوشمند موجودی، کنترل وعده‌های غذایی و شیوه‌های سازگار با محیط زیست، سودآوری رستوران‌ها و ایجاد سیاره‌ای سبزتر تضمین می‌کند. کاهش ضایعات مواد غذایی فقط اقدام صرفه‌جویی در هزینه نیست بلکه سرمایه‌گذاری بلندمدت در موفقیت و پایداری کسب‌وکار است.

نتایج این تحقیق در مجله «کیفیت و ترجیحات غذایی» (Food Quality and Preference) منتشر شده است.

انتهای پیام