به گزارش اکونومیک نیوز، به دلیل انتقال این بیماری از طریق افراد ناقل بدون علامت از روشهای فاصلهگذاری اجتماعی در بسیاری از کشورها استفادهشده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده که از هر پنج فرد آلوده به این بیماری یک نفر بیماری شدید را تجربه میکند و احتمال مرگ نیز در سالخوردگان و افراد با شرایط خاص بهداشتی از قبیل افراد مبتلا به بیماریهای مزمن وجود دارد.
درواقع، اقدامات بهداشتی برای به حداقل رساندن آلودگی و صاف کردن منحنی ابتلا به این بیماری، بیشترین تاثیر منفی را بر اقتصاد جهانی وارد کرده است.
زنجیره تامین
محدودیت در نیروی کار علت اصلی ضعف در تولید است. تولید، نیاز به حضور فیزیکی کارگران در کارخانهها دارد و در حال حاضر، از زمان قرنطینه شدن کارگران، شاهد عواقب منفی آن هستیم.
در بخش عرضه کالا به مشتری نسبت به بسیاری از شرکتهای خدماتی تاثیر منفی کمتری مشاهده میشود، زیرا بسیاری از طرحهای کار از خانه، محدود کردن جلسات حضوری و مهلت قانونی برای سفر تجاری این تاثیر منفی را کمتر کرده است.
همانطور که این اقدامات موثر و مختلکننده اقتصاد بودند اما ممکن است با کند شدن شیوع ویروس، تجارت بهبود یابد. در حال حاضر، بر پیشبینی آینده تجارت، انعطافپذیری و اثربخشی توزیع نقدینگی از طریق موسسات مختلف مالی و دولتها برای مهار این طوفان مهم است.
در این همهگیری شرکتهای کوچکتر بیشتر در معرض خطر هستند، درحالیکه ممکن است تصور شود مشکلاتی برای تامین ذخیره وجود ندارد اما خطر تاثیر تقاضا در بلندمدت بر این مورد حیاتی است. فشار بر درآمد مشاغل کوچکتر یا حتی از بین رفتن آنها بهطور کامل میتواند منجر به کاهش مصرف شود، یا حداقل مدل مصرف را تغییر دهد. اگرچه تاثیر این کاهش فقط در درازمدت و بلندمدت احساس میشود، اما مصرف ( عامل اصلی اقتصاد ) قطعا در کوتاهمدت نیز تاثیر خواهد دید.
حملونقل و گردشگری
حملونقل و گردشگری، نهتنها به دلیل محدودیتهای موجود، بلکه ترس ناشی از ابتلا به کووید-19در بین مسافران نیز بهشدت تحت تاثیر قرارگرفته است چون ابتلا بیشتر منجر به خانهنشینی و قرنطینگی شدیدتری خواهد شد. در همین حال، بخش خدمات مشتری که مربوط به هتلها، رستورانها و فعالیتهای اوقات فراغت است بهطور قابلتوجهی تحت تاثیر قرار گرفتند.
آشفتگی عاطفی بر روند کوتاهمدت بازار تاثیرگذار خواهد بود، زیرا تاثیرات قابلمشاهده این بیماری همهگیر در زندگی روزمره ما وجود دارد. از لغو سفرها و همچنین وقایع فرهنگی و هنری گرفته تا تعطیلی رستورانها، مغازهها و مدارس همگی مواردی هستند که بهشدت بر احساسات خرید تحمیل میشوند و تاثیر آنها را بههیچوجه نمیتوان دستکم گرفت. بنابراین باوجود پیشرفت چشمگیر در سطح بینالمللی، ما معتقدیم، اعلام ثبات توسط WHO در 11 مارس زودرس است و در این مقطع زمانی، تصور هر چیزی در کوتاهمدت غیر از نوسانات پایدار در بازار دشوار است.
مصرف
با فرض اینکه همهگیری در چند ماه آینده به یک نقطه ثبات برسد، هنوز این سوال مطرح است که چگونه میزان مصرف در میانمدت و بلندمدت تغییر خواهد یافت. این نهتنها به مسایل پیچیده پیرامون، شدت و مدت بحران بلکه به رفتار افراد نیز بستگی دارد. به این نکته باید توجه کرد که سیاست نیز تحت شرایط وقایع جاری است. بهعنوانمثال، روابط ایالاتمتحده و چین در این اوضاع شکنندهتر از قبل خواهد بود.
رشد اقتصادی
باوجود، بهبود فعالیت با کاهش محدودیتها، اقدامات پیشگیرانه، پتانسیل بالایی برای بازگشت اقتصادی دارد. برخلاف این پیشزمینه و امید به اجتناب از تصمیمگیریهای عجولانه ناخواسته، صبوری در شناسایی فرصتهایی ایجاد شده برای آینده، مهم هستند. اما مهمتر از همه اعتقاد راسخ در سرمایهگذاریهای فعلی است. این اولویتها برای سرمایهگذاران با استفاده از دنیای پرتلاطم ایجادشده با کووید-19 فراهم خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات