به گزارش ایسنا، انتشارات پنگوئن در سال جدید آنتولوژی شعرِ جدیدی با عنوانِ «هیچ جا خانه نمی‌شود» عرضه کرده که در این آنتولوژی شعرهایی از شاعران مطرح کشورهای مختلف جهان که به چنین مضمونی پرداخته‌اند، آورده شده است.
حسن‌زاده در معرفی این مجموعه می‌گوید: "در این شعرها «خانه» گاه فقط خاطره‌ای‌ست از دوران کودکی و جوانی، گاه کلبه‌ای ساحلی یا طبقه چندم آپارتمانی در شهر که می‌توان از هیاهوی جهان به آن پناه برد و تنها یا در کنار خانواده، فراغت یافت. از محمود درویش فلسطینی گرفته تا بیلی کالینزِ آمریکایی، هر شاعری نمادی برای خانه دارد: از میز آشپزخانه تا صندلی راحتی یا پلکانی که به اتاق زیر شیروانی یا زیرزمینی پر از یادگارهای قدیمی منتهی می‌شود.
شعرهای این کتاب همدلی و همراهیِ طیف وسیعی از خوانندگان اعم از جوان و سالمند و گروه‌های مختلف اجتماعی را برمی‌انگیزد و احساساتی را در ما بیدار می‌کند که چه بسا از فرط روزمرگی از آن غافل بوده‌ایم."
شعری از این آنتولوژی که به شاعر اهل هند وینیتا آگرِوال تعلق دارد، توسط مترجم این مجموعه در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است:
«خانه‌ها»
از وینیتا آگرِوال Vinita Agrawal ترجمه: فریده حسن‌زاده
خانه‌ها را نه دری‌ست نه دیواری
نه اتاقی، نه اثاثیه‌ای، نه آستانه‌ای
نه جایی برای ورود
نه جایی برای خروج
زیرا خانه‌ها را مصالح ساختمانی نمی‌سازند
خانه‌ها در چشم‌ها بنا می‌شوند
در قلب‌های برهنه و گرسنه
در آسمان‌ها، در قطره‌های شبنم، در گلسنگ‌ها، در خزه‌ها
گاه بر لبانِ تشنه‌ی نیمه‌باز،
گاه در سیاهیِ مردمکانِ چشمانِ تو
خانه‌ها تراکمِ لطیفِ ذراتِ هوایند
جان گرفته از بردمیدنِ نفس‌های تو بر من
ساخته‌شده برای دویدنِ پاهای کوچکِ زاده‌نشده
و برای آفتاب گرفتنِ لبخنده‌ها بر رواق‌های وسیع
خانه‌ی من، در کفِ دستانِ توست
غرق چشمه‌های تقدیرِ تو
که در چشمانت چون آبی زلال می‌گردانی
یا چون خشتی در دستت، دلتایی از آنِ خودِ من
در عرشِ خدا ، میانِ هفت کرسی آسمان.
Poets from around the world celebrate the universal appeal of the comforts of home in this unique anthology.
Whether inhabited or remembered, whether solitary or teeming with family, whether a refuge from the world or a connection to a community, home is essential to the self. The poems in this anthology invite us into urban apartments and cozy cottages, stately mansions and hermits’ huts. We watch a medieval housewife explain how she has spent her day; we join with Robert Herrick as he gives thanks for his “humble roof . . . weatherproof”; we peep in on Amy Lowell in the bath and John Donne in his bed, and join Joy Harjo at the kitchen table.
Home can mean many things: from Horace’s rural farm to Billy Collins’s favorite armchair, from Milton’s “blissful bower” in Paradise to Imtiaz Dharker’s “Living Space” in the slums of Mumbai. Mary Oliver imagines her dream house, Emily Dickinson dwells in possibility—"a fairer House than Prose," and a wide range of displaced poets long for their home countries: Ovid, Joachim du Bellay, Kapka Kassabova, Mahmoud Darwish, and even Jules Supervielle feeling “Homesick for the Earth.” Wherever you happen to dwell or whatever your idea of domestic bliss, you are sure to find visions that resonate in No Place Like Home.
Everyman's Library pursues the highest production standards, printing on acid-free cream-colored paper, with full-cloth cases with two-color foil stamping, decorative endpapers, silk ribbon markers, European-style half-round spines, and a full-color illustrated jacket.
انتهای پیام
نظرات