به گزارش ایسنا، نمیخواهیم عبادت مقدس و معنوی را به صورت محض با ورزش و یوگا و آمار و ارقام ریاضی و فکتهای فیزیکی مقایسه کنیم چراکه نماز و اثرات مثبت بیکران معنویاش به حدیست که تاثیرات ظاهریاش ذرهای در مقابل این دریای بیکران معنوی نخواهد بود لیکن میتوان به جهت اقناع علمی به این بحث نیز ورود کرد.
طبق پژوهشهای انجام شده توسط پروفسور لای، معلوم شده است که DNA سلولهای مغزی در اثر مواجهه با بارهای الکتریکی و امواج مغناطیسی خارجی، دچار اختلالات و آسیبهای جدی میشوند. با توجه به اینکه انسان، علی الخصوص مغزِ او، در طی روز، به دفعات با میادین و امواج مغناطیسی خارجی که از منابع مختلفی همچون وسایل برقی و الکتریکی و نیروگاه ها و وسایل ارتباطی و مخابراتی و … و همینطور هم میدان مغناطیسی زمین مواجه می شود که به شدت برای سلامتی او مضر است، خواندن نماز به صورت روزانه و مرتب با رعایت آداب و ارکان خاص آن، روشی مناسب برای مقابله و دفع این امواج است، زیرا هنگامی که شخص، برای نماز برخاسته و رو به قبله می ایستد، در موقعیتی قرار میگیرد که به هنگام سجده، میدان مغناطیسی زمین و میدان مغناطیسیِ بدن، بر روی هم منطبق میشوند و طی آن، همانندِ عملکردِ یک رسانای الکتریکی، مواد الکتریسیته و بارهای منفی الکتریکی، از طریق سر به زمین منتقل میشود.
وال استریت ژورنال به تاریخ بیستم ماه می 2020 در مقالهای با عنوان «علم نماز» اینچنین نوشت:
جیلیان ریچاردسون هنگام پیاده روی روال جدیدی دارد. او ماسکی میزند و از در بیرون میرود. سپس با صدای بلند شروع به صحبت میکند.
او میگوید: "پروردگار عزیز". به من کمک کنید در مواقع استرس زا ثابت قدم و سپاسگزار باشم. به من نشان دهید که چگونه می توانم بیشترین خدمت را به دیگران داشته باشم.»
به نظر عابران، خانم ریچاردسون در حال صحبت با تلفن است. اما او در واقع دارد دعا میکند – کاری که از زمان همهگیری کرونا بسیار بیشتر انجام داده است.
این تهیهکننده 26 ساله در نیویورک میگوید: «در حال حاضر ابهام زیادی وجود دارد و قدرت من بسیار کم است. «وقتی دعای، بهویژه با صدای بلند میخوانم، در درون خودم از تنش و بیاعتمادی به یک احساس امیدوارکنندهتر و قابل اعتمادتر تغییر احساس میکنم.»
بسیاری از مردم این روزها به دنبال قدرتی بالاتر برای آرامش هستند. بر اساس تحلیلی از نتایج جستجوی ۹۵ کشور توسط یک اقتصاددان در دانشگاه کپنهاگ، تعداد جستجوهای گوگل برای دعا از ماه مارس 2020 به شدت افزایش یافته است. نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو در ماه مارس همچنین نشان میدهد که بیش از نیمی از آمریکاییها برای پایان دادن به شیوع ویروس کرونا دعا کردهاند.
نمودار فوق افزایش شدید جستجوی دعا و نماز در گوگل را در میانه بیماری کرونا از یکم فوریه تا یکم آوریل را نشان میدهد
کنت پارگامنت، استاد بازنشسته در دپارتمان روانشناسی در دانشگاه ایالتی بولینگ گرین در اوهایو، که به مطالعه نحوه استفاده مردم از دین برای مقابله با استرسها و آسیبهای روانی زندگی میپردازد، میگوید: «ممکن است هنوز هم برخی از آتئیستها در چالههای روباه باشند اما روند کلی این است که انگیزه مذهبی در زمان بحران اوج میگیرد.
البته دانشمندان راهی برای اندازهگیری وجود یک نیروی برتر ندارند اما نمود نیروی برتر قابل پایش است. دیوید اچ. روزمارین، استادیار روانشناسی در دانشکده پزشکی هاروارد و مدیر بخش معنویت و روان میگوید تحقیقاتی با وجود کمبود بودجه در بیمارستان مک لین، بلمونت، ماساچوست در مورد فواید دعا برای سلامتی انجام دادهاند.
دکتر روزمارین می گوید که مطالعه دعا نیز سخت است. برای اندازهگیری تأثیر آن، محققان باید افرادی را بیابند که آماده دعا هستند، اما قبلاً آن را انجام نمیدهند، که کار آسانی نیست. اسکن مغز دشوار است، زیرا مردم اغلب با صدای بلند دعا میکنند و معمولاً هنگام دعا ثابت نمیمانند، مانند زمانی که مدیتیشن میکنند. و دعا فقط برای کسانی که پذیرای آن هستند فواید سلامت روانی دارد.
دکتر روزمارین، که دعا را در برنامههای درمانی برخی از بیماران مبتلا به اضطراب، افسردگی یا سایر شرایط سلامت روانی گنجانده است، میگوید: «من هرگز به بیماری که نمیخواهد دعا کند توصیه نمیکنم که دعا کند. او به افرادی که در مورد دعا کنجکاو هستند می گوید که یک گفتگوی صمیمانه با شخصی را تصور کنند که مدتی است با او صحبت نکرده اند. "اگر فکر می کنید، "بله، احتمالاً باید تلفن را بردارم اما مطمئن نیستم چه بگویم"، ممکن است کمک کند."
دکتر روزمارین میگوید که تحقیقاتی که در مورد دعا انجام شده است نشان میدهد، میتواند سیستم عصبی شما را آرام کند، پاسخ مبارزه یا فرار شما را خاموش کند. باعث میشود کمتر نسبت به احساسات منفی واکنش نشان دهید و کمتر عصبانی شوید.
حتی مطالعهای در سال 2005 در مجله پزشکی رفتاری که در آن اشکال مدیتیشن سکولار و مراقبه معنوی مقایسه شد، نشان داد که مراقبه معنوی آرامبخشتر است. در مدیتیشن سکولار، شما بر چیزی مانند نفس خود یا یک کلمه غیر معنوی تمرکز میکنید. در مراقبه معنوی، شما بر یک کلمه یا متن معنوی تمرکز میکنید. شرکتکنندگان به گروههایی تقسیم شدند، به برخی از آنها آموزش داده شد که چگونه با استفاده از کلمات تأیید کننده خود ("من عشق هستم") مراقبه کنند و دیگران چگونه با کلماتی که قدرت برتر را توصیف میکنند ("خدا عشق است") مراقبه کنند. سپس به مدت 4 هفته به مدت 20 دقیقه در روز مراقبه کردند.
محققان دریافتند که گروهی که نماز یا مراقبه معنوی انجام میدادند، کاهش بیشتری در اضطراب و استرس و خلق و خوی مثبت نشان دادند. همچنین زمانی که از آنها خواسته شد دست خود را در حمام آب یخ بگذارند تقریبا دو برابر بیشتر درد را تحمل کردند.
برخی از دانشمندانی که در زمینه نماز و دعا مطالعه میکنند معتقدند افرادی که نماز میخوانند از احساس حمایت عاطفی بهرهمند میشوند. تصور کنید ساعت به ساعت یک کوله پشتی حمل میکنید. شروع به احساس سنگینی غیرممکن خواهد کرد. اما اگر بتوانید آن را به شخص دیگری بسپارید تا مدتی آن را نگه دارد، وقتی دوباره آن را بردارید احساس سبکی خواهد داشت. ایمی واکهولتز، دانشیار و مدیر روانشناسی سلامت بالینی در دانشگاه کلرادو دنور و محقق ارشد این مطالعه میگوید: «این کاری است که نماز و دعا میتواند انجام دهد. "نماز به شما اجازه میدهد تا کمی بار ذهنی خود را پایین بیاورید و استراحت کنید."
کوین لاد، روانشناس و مدیر آزمایشگاه روانشناسی اجتماعی دین در ایندیانا، میگوید که دعا همچنین میتواند حس ارتباط را تقویت کند - با یک قدرت بالاتر، محیط شما و افراد دیگر، از جمله "نسلهای افرادی که قبل از شما دعا کردهاند.
مردم به دلایل زیادی نماز و دعا میخوانند، از جمله برای راهنمایی، شکرگزاری، آرامش یا محافظت. اما کارشناسان میگویند که همه دعاها برابر نیستند. مطالعهای در سال 2004 درباره روشهای مقابله مذهبی در مجله روانشناسی سلامت نشان داد افرادی که در زندگی خود به خدا نزدیک میشوند، نتایج سلامت روانی و جسمی بهتری دارند و افرادی که از دست خدا عصبانی هستند و احساس مجازات میکنند، یا رها شده اند- یا کسانی که مسئولیت را رها میکنند، نتایج بدتری داشتهاند. دکتر پارگامنت، محقق ارشد این مطالعه، میگوید: این شبیه به رابطهای عاشقانه با یک شریک زندگیست که بهترینها را برای شما به ارمغان میآورد.
بر اساس مطالعات متعدد در دانشگاه ایالتی فلوریدا در تالاهاسی، دعا همچنین میتواند به ازدواج شما کمک کند. محققان در آنجا دریافتهاند که وقتی مردم برای سلامتی همسرشان دعا میکنند، زمانی که احساسات منفی در ازدواج به وجود میآید، هر دو طرف - کسی که دعا میکند و کسی که برایش دعا میشود - رضایت بیشتری از رابطه را گزارش میکنند. فرانک فینچام، محقق برجسته کالج علوم انسانی در دانشگاه ایالتی فلوریدا که این مطالعات را انجام داد، میگوید: «دعا به زوجها فرصتی برای آرامش میدهد.
انتهای پیام/
نظرات