شال اندازی از جمله آیین‌هایی است که در ایام عید نوروز در بسیاری از مناطق ایران برگزار می‌شود. خانه‌های روستایی در گذشته دارای یک روزنه در سقف بود، تنور در داخل خانه روشن می‌شد و برای خروج دود، این روزنه در سقف ایجاد می‌شد که بانجه نام داشت.

رسم شال اندازی از بانجه انجام می شد به نحوی که شال ها را از این روزنه به پایین می انداختند و عیدی می گرفتند، بانجه در تمام خانه‌های روستایی این مناطق وجود داشت.
اتاقی که بانجه را داشت، سرتنور نامیده می‌شد، چون که تنوری داخل این اتاق تعبیه شده بود که برای پخت نان و غذا و گرمای کرسی زمستان به کار می‌رفت و خانواده ها بیشتر وقت خود را در این اتاق به سر می بردند و در واقع اتاق نشیمن آنان بود، پس اگر شال برای عیدی آویزان می شد، به سرعت افراد خانواده متوجه می‌شدند و عیدی را آماده می‌کردند.

انتهای پیام