این دانشآموخته تئاتر در گفتگو با ایسنا توضیحاتی درباره این سازمان و مزایای عضویت در آن ارایه و تاکید کرد: فرصتها و موقعیتهای همکاریهای بینالمللی به حدی زیاد است که باور نکردنی است.
او همچنین ابراز امیدواری کرد که ایران به صورت سازمانی، عضویتی رسمی در این انجمن داشته باشد و گفت: پیش از این هیچ نامی از ایران در این سازمان نبود و خوشحالم این افتخار نصیبم شد که در این زمینه سهم کوچکی داشته باشم.
خطیبزاده که دانشآموخته تئاتر از دانشکده هنرهای زیباست، در آغاز با ارایه پیشینهای کوتاه درباره این سازمان یادآوری کرد: انجمن I.D.E.A (انجمن بینالمللی تئاتر/درام و آموزش) سال ۱۹۹۲ در کشور پرتغال تأسیس شد. در حالی که سازمانهای بینالمللی دیگری مانند «آی تی آی»، یونیما (اتحادیه جهانی نمایشگران عروسکی) و «استیج» (مرکز بینالمللی حمایت از تئاتر کودک و نوجوان) در زمینه آموزش فعالیتهایی داشتند، تأسیس این اتحادیه به منظور برجسته کردن اهمیت آموزش در حوزه هنرهای نمایشی صورت گرفت.
او با اشاره به شعار این سازمان با این مضمون که «ما نماینده تئاتر/درام و آموزش در سطح جهانی هستیم» افزود: با توجه به این شعار، این مرکز تلاش میکند تا در سراسر جهان با برگزاری همایشها، انتشارات، پروژهها، تحقیقات، برنامههای Young IDEA بخش جوانان، کنگرهها و کنفرانسها و همکاریهای بینالمللی، بستری جهانی برای تبادل نظر، ترویج و حمایت از تئاتر/درام و آموزش در مدارس، جوامع و تمامی عرصههای فعالیت فراهم کند.
خطیبزاده اضافه کرد: در حال حاضر ۹۰ کشور عضو این سازمان هستند. از آنجایی که من علاقه بسیار زیادی به تحقیق و آموزش دارم و سابقه حضور در کنفرانسها، نگارش مقاله و سخنرانی در سازمانهای بینالمللی و کشورهای مختلف را دارم و به مدت ۱۲ سال در امر تدریس فعال بودهام و این مرکز را میشناختم، تصمیم گرفتم برای عضویت در آن اقدام کنم.
او با ارایه توضیحاتی درباره روند عضویت خود در این سازمان ادامه داد: بعد از فعالیتهای اخیرم در زمینه آموزشی، تصمیم داشتم تا عضو یک سازمان بینالمللی شوم و بتوانم فعالیتهای آموزشی خود را گسترش دهم. بنابراین با شناختی که از قبل از این سازمان داشتم، اقدام به عضویت کردم. مدارک خود را به طور کامل به زبان انگلیسی برای کمیته اصلی ارسال کردم، شامل: رزومه کامل (رزومه بینالمللی آموزشی و پژوهشی)، فرم رسمی ثبتنام، مدرک زبان آیلتس، ویدیویی از تدریس، پاسپورت و ... و یک ماه بعد در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۲۴، آفیسرهای سازمان از کشورهای مختلف در جلسهای در زوم برگزار کردند و به عضویت رسمی من رأی دادند.
این مدرس تئاتر درباره عملکرد این سازمان نیز توضیح داد: باید بگویم که این سازمان برای پیشبرد آموزش تئاتر در دنیا، در طول سال کنفرانسهایی در کشورهای مختلف برگزار میکند، چه حضوری و چه آنلاین که میتوانیم با ارسال پروپوزال در آنها شرکت کنیم. همچنین، هر فصل و ماه خبرنامه رسمی منتشر میشود که اعضا میتوانند مقالات، گزارشها و اخبار فعالیتهای خود را به اشتراک بگذارند. ما(اعضا) همچنین میتوانیم برگزارکننده فستیوالهای تئاتر در سطح بینالمللی باشیم یا ورکشاپ/کنفرانسهایی برای تمامی اعضا به صورت آنلاین/آفلاین برگزار کنیم. اگر ایدهای آموزشی داشته باشیم، میتوانیم آن را با سازمان به اشتراک بگذاریم و پس از بررسی، اجرایی کنیم و ...
او در پاسخ به اینکه عضویت در این مرکز چه مزایایی برای تئاتر کشور دارد؟ گفت: من همیشه میگویم که بودن در یک جامعه جهانی، خود، اعتبار محسوب میشود. سایر کشورها ما را به رسمیت میشناسند و میتوانیم بهطور حرفهای از فعالیتهای خود بگوییم. میتوانیم پتانسیلها و ظرفیتهای ملی و میهنی خود را به کشورهای دنیا نشان دهیم و حرفی برای گفتن داشته باشیم. وقتی در طول سال جشنواره، کنفرانس، کارگاه و رویدادهای پژوهشی و آموزشی وجود دارد، چرا ما سهمی نداشته باشیم؟
خطیبزاده اضافه کرد: باید به نکتهای اشاره کنم؛ ماه گذشته، فراخوان ارسال مقاله و گزارش فعالیتها برایم ارسال شد. با توجه به اینکه تاکنون ایران هیچ سهمی در این سازمان نداشت، تلاش کردم تا بالاخره نامی از ایران آورده شود. بنابراین دو گزارش به زبان انگلیسی نوشتم؛ یکی درباره یک پرفورمنس بینارشتهای که خروجی آموزشی پرفورمنس من و شاگردانم در موسسه هنر هفتم تهران بود و با همکاری گروه تئاتر نارنجی سجاد آقابابایی در فضای باز کاخ سعدآباد اجرا شد و دیگری فعالیتهای آموزشی موسسه هنرهای نمایشی سودای هنر لاهیجان با مدیریت استاد فاطمه علیپرست بود. خوشبختانه در ماه مارس ۲۰۲۵، این دو فعالیت در خبرنامه رسمی سازمان در صفحات ۲۱-۲۲-۲۳ به چاپ رسید.
وی ادامه داد: جالب است که گزارشهای ماه مارس به کشورهای ایران، استرالیا، چک و ایسلند اختصاص پیدا کرد و این افتخار بزرگی برای من بود که در یادآوری نام ایران سهم کوچکی داشتهام. در نهایت باید بگویم که عضویت رسمی و سازمانی ایران در این ارگان میتواند تأثیر مثبت و مؤثری در دیپلماسی فرهنگی و هنری کشورمان داشته باشد.
خطیبزاده در پاسخ به اینکه آیا این عضویت میتواند به همکاریهای مشترک یا ارتقای امکانات آموزشی منجر شود؟ نیز گفت: صددرصد! باور کنید که فرصتها و موقعیتهای همکاریهای بینالمللی به حدی زیاد است که باور نکردنی است. هماکنون من فقط یک عضو انفرادی هستم، اما امیدوارم در آینده ایران بتواند به صورت سازمانی مانند یونیما، اسیتژ و ... عضویت رسمی داشته باشد. در زمینه آموزش هنرهای نمایشی، هر برنامهای که داشته باشید، مطمئناً میتواند بستری برای همکاریهای دوجانبه و چندجانبه باشد؛ از اعزام مدرس بگیرید تا دعوت از اساتید درجه یک. از برگزاری کارگاههای آموزشی و کنفرانسهای راهگشا گرفته تا برگزاری فستیوالها و رویدادهای قابل توجه. از دریافت بودجههای بینالمللی گرفته تا ارتقای آموزش هنرهای نمایشی در ایران. فقط باید همت کرد و اقدام نمود، با وجود تمام موانع و مشکلات. من به سهم خودم سعی کردم این امر را پوشش دهم و امیدوارم برای بحث سازمانی حمایتهای لازم صورت بگیرد. ما باید اقدامات جدید و بدیعی برای پیشبرد آموزش تئاتر در کشورمان و در دنیا انجام دهیم. به قول جووانی پاپینی Giovanni Papini نویسنده و شاعر ایتالیایی: «اگه چیزی رو میخوای که هیچ وقت نداشتی، باید کاری کنی که هیچ وقت نکردی».
انتهای پیام
نظرات