حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن مهاجرنیا، رئیس اندیشکده مطالعات انقلاب اسلامی طلوع مهر در سیزدهمین جلسه از سیزدهمین دوره سلسله کُرسی‌های آزاداندیشی با موضوع «وفاق ملی؛ پیشران گام دوم انقلاب اسلامی» که امروز ۲۳ فروردین‌ در دانشگاه طلوع مهر قم به صورت حضوری و مجازی برگزار شد، اظهار کرد: وفاق نه به‌عنوان هدفی مستقل، بلکه وسیله‌ای برای نیل به اهدافی مهم‌تر از جمله حفظ نظام، استقلال و نهایتاً قدرت ملی است،  وفاق ملی یک روش زیستن و همزیستی است و وقتی ارزشمند و مقدس می‌شود که در خدمت اهداف مقدس قرار گیرد.

استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: پس از حفظ نظام و استقلال، سومین هدف مهم وفاق، دستیابی به قدرت ملی است. قدرتی که از نگاه اسلامی نه تنها مذموم نیست، بلکه از مهم‌ترین اهداف پیامبران و ابزار تحقق هدایت الهی است.

وی افزود: قدرت ملی زمانی حاصل می‌شود که نیروهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی هم‌افزا عمل کنند و ظرفیت‌های خود را به نفع منافع ملی در اختیار بگذارند.

وفاق ملی فراتر از یک آرمان اخلاقی صرف است

مهاجرنیا با تأکید بر اینکه وفاق ملی فراتر از یک آرمان اخلاقی صرف و راهبردی کلیدی برای دستیابی به قدرت ملی و صیانت از منافع نظام اسلامی است، تصریح کرد: بدون وحدت واقعی و انسجام درونی، مسیر تحقق اقتدار ملی و مقابله با تهدیدات خارجی دشوار خواهد بود.

استاد حوزه و دانشگاه در بخشی از سخنان خود، به تفاوت دو مفهوم قدرت و قوت در قرآن اشاره کرد و گفت: قدرت در برابر عجز است و عقلانیت را نشان می‌دهد، در حالی که قوت در برابر ضعف است و بیشتر جنبه فیزیکی دارد. حضرت نوح(ع) با وجود سال‌ها تبلیغ، به‌دلیل نداشتن قدرت سیاسی، موفق به جذب گسترده نشد، اما پیامبر اسلام(ص) با قدرت‌سازی، توانست اسلام را جهانی کند.

مهاجرنیا با اشاره به برخی جریانات پس از انقلاب که قدرت را در تضاد با هدایت دانسته بودند، افزود: قدرت دینی، درون خود اخلاق و معنویت دارد؛ بشارت و انذار با هم معنا می‌یابد. هدایت بدون قدرت، و قدرت بدون هدایت، هر دو ناقص‌اند. آیه «وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا اسْتَطَعْتُمْ مِن قُوَّة» به‌عنوان یکی از محکم‌ترین دلایل قرآنی بر وجوب کسب قدرت مورد تأکید قرار گرفت، «همانطور که اقامه نماز واجب است، کسب قدرت هم واجب است.»

وی ادامه داد: قدرت در اینجا فقط نظامی نیست؛ هر عامل اقتدارآفرین مثل توان علمی، اقتصادی، فناورانه، رسانه‌ای و حتی هسته‌ای را شامل می‌شود. و گاهی وفاق و انسجام داخلی از سلاح هسته‌ای هم واجب‌تر می‌شود.

استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: مؤمن مقتدر، مؤمنی است که می‌تواند تکلیف را انجام دهد. اگر انسان خود را به ضعف بیندازد، مسئول آن خواهد بود. ضعف، مقدمه گناه است؛ چون از انجام مسئولیت فرار می‌کند.

نزاع و تفرقه، اقتدار را از جامعه می‌گیرد

مهاجرنیا با اشاره به آیه «ولا تنازعوا فتفشلوا وتذهب ریحکم» یادآور شد: نزاع و تفرقه، اقتدار را از جامعه می‌گیرد؛ «ریح» در این آیه کنایه از پرچم اقتدار و نماد ایستادگی ملی است. اگر تفرقه پیش بیاید، آن پرچم به زمین خواهد افتاد. امروز جامعه ما به وفاق نیاز حیاتی دارد، هرگونه تفرقه، خیانت به امنیت و اقتدار ملی است؛ همه جناح‌ها باید کنار هم بایستند.

وی با بیان اینکه وفاق ملی نیاز به بستر دارد، گفت: دولت و ملت باید ابزار و زمینه‌های همدلی را فراهم کنند، اتحاد با دستور حاصل نمی‌شود، بلکه باید در دل‌ها نهادینه شود، وقتی دولت رفتاری متواضعانه و هماهنگ با شرایط مردم نشان می‌دهد، باید از آن تقدیر کرد؛ این تقدیر، خود عامل وفاق است.

مهاجرنیا افزود: مانورهای نظامی مشترک با چین و روسیه و نمایش قایق‌های تندرو در خلیج فارس عامل اقتدار هستند و این اقدامات نتیجه وفاق در ساختار دفاعی کشور است، دشمنان دیدند که ایران ضعیف نیست و آماده دفاع مقتدرانه است.

وی با اشاره به اینکه قدرت ملی، هدف سوم و استراتژیک وفاق ملی است، یادآور شد: وفاقی که تنها در کلام باقی بماند، سودی نخواهد داشت، اما اگر در دل‌ها، سیاست‌ها و رفتارها متجلی شود، بزرگ‌ترین ابزار اقتدار، امنیت و استمرار انقلاب اسلامی خواهد بود.

انتهای پیام