محققان موسسه «کارولینسکای» (Karolinska) سوئد اظهار کردند: کودکانی که قبل از ۳۴ هفته بارداری متولد می‌شوند، در سنین ۹ تا ۱۰ سالگی نقص‌های مداومی در توانایی‌های شناختی نشان می‌دهند. این اختلالات مستقل از وضعیت اجتماعی-اقتصادی، استعداد ژنتیکی و عوامل خطرزای قبل از تولد یا مختص کودک به‌نظر می‌رسند. نتایج نمرات پایین‌تری در واژگان، حافظه کاری، حافظه رویدادی و یادآوری نشان داد و کودکانی که در اواخر دوره نارسی (۳۴ تا ۳۶ هفته) یا اوایل دوره (۳۷ تا ۳۸ هفته) متولد شده بودند، عملکرد قابل مقایسه‌ای با کودکانی داشتند که در دوره کامل بارداری متولد شدند.

سالانه زایمان زودرس، حدود ۱۳ میلیون نوزاد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و همچنان یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر و عوارض بیماری دوران کودکی است. اگرچه پیشرفت در مراقبت‌های دوران بارداری باعث افزایش بقا شده است، اما نقص‌های شناختی در این کودکان همچنان نگرانی‌های عمده‌ای در حوزه سلامت عمومی ایجاد می‌کند.

فرآیندهای حیاتی رشد مغز که بین هفته‌های ۲۴ تا ۴۰ بارداری رخ می‌دهند، ممکن است با زایمان زودرس مختل شوند. نتایج تحقیقات قبلی، بیشتر بر نوزادان بسیار نارس یا خیلی زودرس متمرکز بوده‌اند و اغلب نوزادانی را که با زایمان زودرس متوسط یا اواخر دوره نارسی متولد شده‌اند، نادیده گرفته‌اند در صورتی که این نوزادان بخش بزرگی از زایمان‌های زودرس را تشکیل می‌دهند.

عملکرد شناختی در کودکان نارس به‌طور معمول از همسالان کامل خود عقب می‌ماند، با این حال بیشتر محققان فقط ضریب هوشی کلی و نه حوزه‌های شناختی خاص را اندازه‌گیری کرده‌اند. پژوهش‌های موجود همچنین فاقد تجزیه‌وتحلیل جامعی بوده‌اند که خطرات ژنتیکی و محیطی را در نظر بگیرد.

در تحقیقی، محققان یک تحقیق آینده‌نگر، چند مرکزی و طولی مقطعی انجام دادند تا بررسی کنند که آیا زایمان‌های زودرس و زودهنگام با نمرات شناختی پایین‌تر در کودکان ۹ تا ۱۰ ساله در مقایسه با همسالان کامل مرتبط هستند یا خیر، این بررسی با در نظر گرفتن ژنتیک، خطرات دوران بارداری و عوامل مختص کودک انجام شد.

گروهی متشکل از ۵۹۴۶ کودک ۹ تا ۱۰ ساله از تحقیق رشد شناختی و مغزی نوجوانان که در ۲۱ مرکز جمع‌آوری داده‌ها در آمریکا انجام شده بود، انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان تحت مجموعه‌ای از ارزیابی‌های شناختی ازجمله «جعبه ابزار موسسه ملی سلامت»، «آزمون مرد کوچک» و «آزمون یادگیری کلامی-شنیداری ری» قرار گرفتند. محققان نمرات چند ژنی را برای عملکرد شناختی با استفاده از داده‌های همبستگی سراسر ژنوم محاسبه کردند و آن را برای دامنه وسیعی از متغیرهای وابسته به زایمان، مختص کودک و اجتماعی-اقتصادی تنظیم کردند.

کودکان کمابیش نارس (۳۲ تا ۳۳ هفته بارداری) در مقایسه با کودکان که با بارداری با مدت کامل به دنیا آمده‌ بودند، نمرات شناختی ترکیبی پایین‌تری داشتند. این کودکان همچنین در واژگان، حافظه کاری، حافظه رویدادی و یادآوری تاخیری بلندمدت و کوتاه‌مدت، عملکرد بدتری داشتند و همه نتایج، نقص‌های قابل اندازه‌گیری در واژگان و حافظه را نشان می‌دهند که قابل مقایسه با فقدان چندین ماه از پیشرفت یادگیری معمول در آن سن است.

کودکانی که قبل از ۳۲ هفتگی متولد شده بودند، نقص‌های مشابهی را نشان دادند، در حالی که کودکانی که در ۳۴ هفتگی یا بعد از آن متولد شده بودند، پیامدهای شناختی غیرقابل تشخیصی نسبت به همسالان کامل خود داشتند.

محققان این پژوهش نتیجه گرفتند که اختلالات شناختی مرتبط با زایمان زودرس تا اواخر دوران کودکی ادامه می‌یابد و با وضعیت اجتماعی-اقتصادی، پیشینه ژنتیکی یا سایر عوامل خطر شناخته شده قابل توضیح نیست. یافته‌ها نشان می‌دهد که کودکانی که قبل از ۳۴ هفتگی متولد شده‌اند، ممکن است نیاز به نظارت و حمایت مداوم برای رسیدگی به چالش‌های رشدی داشته باشند که تا سال‌های مدرسه ادامه می‌یابد.

سایت مدیکال گزارش کرد، غربالگری و مداخله زودهنگام به‌عنوان اقدام بالقوه مفید در بهبود پیامدهای شناختی بلندمدت توصیف می‌شوند. نقص‌های شناختی در این سن اغلب با پیشرفت تحصیلی پایین‌تر و کاهش کیفیت زندگی مرتبط هستند و نیاز به منابع هدفمند برای کودکانی که زودرس متولد می‌شوند را تاکید می‌کنند.

نتایج این تحقیق در مقاله‌ای با عنوان «سن بارداری و رشد شناختی در دوران کودکی» در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.

انتهای پیام