به گزارش ایسنا، در ضرورت و اهمیت برپایی شب نیشابور گفته شده است: «نیشابور، ناموَرتر از آن است که نیاز به معرفی داشته باشد و کافی است این جملۀ شفیعی‌ کدکنی را به یاد آوریم که «این نیشابور، در نگاه من فشرده‌ای است از ایران بزرگ. شهری در میان ابرهای اسطوره و نیز در روشنای تاریخ، با صبحدمی که شهره آفاق است.»
نیشابور در قرن‌های سوم تا ششم هجری قمری، قلب تپنده‌ای بود که دانش و بینش را در رگ‌های فرهنگ‌ مردمان جاری می‌ساخت. این شهر، جهانی‌ترین چهرۀ فرهنگ و تمدّن ایرانی را به تبار بشر هدیه کرده است: حکیم عمر خیّام.

اکنون هنگام آن فرا رسیده است تا غبارِ ایام را از چهرۀ نیشابور کنار بزنیم و اما «برای بازسازی این نیشابور، باید جان کَند... با شعارهای روزنامه‌نویسان و فرمایشات خطیبان حرفه‌ای، هیچ کاری نمی‌توان انجام داد. باید جان کَند و هر پاره‌ای ازین موجودیت را، با هر وسیله‌ای که امکان‌پذیر است، به‌دست آورد و بررسی کرد و شناخت، درست مانند قدحی بلورین از میراث نیاکان تو که بر سنگ شکسته است و هر پاره‌ای از آن، در گوشه‌ای افتاده و تو می‌خواهی اجزای پراکندۀ آن قدح شکسته را، با کیمیای عشق، به هم جوش دهی و آن را از نو بیافرینی. تا این قدح کامل شود، به تمام ذرات گمشده آن نیاز داری.»

نشست شب نیشابور در ساعت پنج بعدازظهر شنبه بیستم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، با سخنرانی حسن باصفا، سعید رضادوست، علی‌اصغر سیدآبادی، جواد محقق نیشابوری، علی دهباشی و تارنوازی امید سمقانی در سالن استاد محمدرضا شفیعی‌ کدکنی در گذر فرهنگ و هنر این شهر برگزار می‌شود.

این نشست، کوششی است برای کنار هم نهادن قطعاتی از چیستیِ نیشابور.  

محل برپایی این نشست، نیشابور، بلوار فضل، خیابان موعود، گذر فرهنگ و هنر، سالن استاد محمدرضا شفیعی‌ کدکنی است.

انتهای پیام