به گزارش ایسنا، آیین بزرگداشت عباس سلیمی نمین -روزنامه‌نگار پیشکسوت، فعال مطبوعاتی و پژوهشگر تاریخ معاصر - چهارشنبه (هفتم خردادماه) با حضور جمعی از اهالی رسانه به میزبانی خانه روزنامه‌نگاران شهر برگزار شد.
در این مراسم، مسعود رضایی، حسین صفار هرندی، رضا پورحسین و مسعود ده‌نمکی از تجربیات کاری و خاطرات خود سخن گفتند.
در آغاز نشست، مسعود رضایی- نویسنده، پژوهشگر تاریخ و از همکاران نزدیک عباس سلیمی نمین - از ورودش به کیهان هوایی در سال ۶۶، روزهایی که به گفته وی داشتن کیهان هوایی مایه‌ی مباهات بوده است و از دقت کم‌نظیر سلیمی نمین گفت: «آقای سلیمی نمین تأکید بر صحت اخبار و گفته‌ها دارد. ما در هفته‌نامه‌ی کیهان هوایی از همکاری ایشان بهره می‌بردیم و تلاش ایشان باعث محبوبیت کیهان هوایی میان ایرانیان خارج از کشور شده بود؛ چنان که داشتن کیهان هوایی در داخل کشور مایه‌ی فخر بود. ایشان تأکید خاصی هم بر صحیح نوشتن متون و مطابقت آن با دستور زبان فارسی دارد و ویراستاری دقیقی روی آن انجام می‌دهد».
رضایی همکار خود را مبدع چیزی خواند که امروزه از آن با عنوان «کرسی‌های آزاداندیشی» یاد می‌شود و گفت: «نکته‌ی دیگر آزاداندیشی ایشان است. کرسی‌های آزاداندیشی اولین بار در کیهان هوایی با اسم برخورد اندیشه‌ها مطرح شد و بخش زیادی از آن مربوط به نامه‌های اعتراضی ایرانیان خارج از کشور بود که ما این نامه‌ها را بدون کم‌وکاست منتشر می‌کردیم».
وی در پایان افزود: «ایشان در بحث تربیت کادر نیز سخت‌گیری خاصی داشتند تا نیروی قدرتمندی تربیت شود. سلیمی هیچ‌گاه به‌دلیل قرابت جناحی، از اصول حرفه‌ای خبرنگاری کوتاه نیامد. معیار او صلاحیت و شایستگی بود، نه نزدیکی سیاسی».
حسین صفار هرندی هم سلیمی نمین را قطاری استوار و همیشه در حرکت خواند و افزود: «آقای سلیمی از ۵۰ سال پیش تا الان در زندگی با جریانی روبه‌رو شده است که تحمل مسیر ایشان را نداشته‌اند، لذا دست به اخراج ایشان زدند و یا کاری کردند که خودش برود. آقای سلیمی آدم مستقیمی است و در راه رستگاری حرکت می‌کند. وی یک خط اصولی غیرقابل تغییر دارد اما شاید روی فروع آن تجدید نظر کرده باشد.»
او پس از مرور خاطرات نشریه‌ی زائر به نقش سلیمی در این نشریه تأکید کرد: «در تمام دوران همکاری بنده ایشان را بر یک خط استوار و اصولی دیدم. سلیمی‌نمین از معدود انسان‌هایی است که شایسته‌ی عنوان آدمی به معنای راستین کلمه است. رک، مستقیم و نقادی نکته‌سنج است که روش رسانه‌ای‌اش باید تدریس شود. ایشان همیشه پشتیبان امام و انقلاب بوده است و با استدلال درست از این اصول دفاع می‌کند. بنده ایشان را با غیرت‌ورزی به اصول انقلاب اسلامی شناختم. سلیمی نمین سره و ناسره را از هم جدا می‌کند.»
او چنین ادامه داد که سلیمی‌نمین رسانه را نه ابزاری در دست یک جناح، بلکه مسئولیتی برای اعتلای فرهنگ کل جامعه می‌داند.
صفار هرندی در آخر اشاره‌ای به روزهای تلخ سلیمی نمین در غم از دست دادن فرزند ارشدش و التیامی که از تماس رهبری و همدلی ایشان در وی ایجاد شده، داشت.
در ادامه، رضا پورحسین- عضو هیئت علمی دانشگاه تهران - و از مدیران سابق حوزه‌ی رسانه از منش و اخلاق کاری سلیمی نمین گفت.
پورحسین با اشاره به آرا و منش شهید مطهری در نقد، اخلاق عباس سلیمی نمین در کار حرفه‌ای را سکه‌ی بی‌رواج این روزها می‌خواند و گفت: «آقای سلیمی نمین آماده است. سلیمی نمین خودش، اندیشه و قلمش را در معرض داوری قرار می‌دهد و این ویژگی بارز ایشان است. وی هم‌چنین گوش شنوایی برای شنیدن حرف مخالف دارد که این ویژگی امروزه در جامعه‌ی ما رایج نیست. نقد برای کسی است که بدون سوگیری و با شنیدن حرف دیگری را نقل کند و در نقد امانت‌دار باشد. سلیمی به دیگری هم حق اندیشه و حرف زدن می‌دهد و احترام می‌گذارد. او حتی در اوج هیجان بحث، هرگز از مدار اخلاق خارج نمی‌شود و مخالفش را با انصاف نقد می‌کند.»
مسعود ده‌نمکی- کارگردان - هم در تجلیل و بزرگداشت سلیمی نمین سخن گفت.
ده‌نمکی گرچه صحبت را با ملاحت طبعش آغاز کرد اما دل پردردی از وضعیت فرهنگی کشور داشت و گفت: «سنت قدردانی و بزرگداشت افرادی مانند آقای سلیمی نمین باید در کشور جا بیفتد و نسل جدید ما در رسانه باید بدانند که مدیون چنین افرادی هستند. ما نباید بگذایم بسیاری از آدم‌هایی که پرورش یافته‌اند و صاحب تجربه شده‌اند گوشه‌نشین شوند. به گوشه و حاشیه نشاندن امثال آقای سلیمی نمین‌ها لطمات بسیاری دارد. این‌ها عدالت، اخلاق، قانون و انصاف را در نقد رعایت می‌کردند.»
وی در ادامه از خاطراتش با کیهان هوایی در روزهای پس از جنگ گفت و اشتیاق بسیار مردم به این نشریه در روزهای نماز جمعه در دانشگاه تهران را بازگو کرد.
در نهایت، عباس سلیمی نمین، به عنوان سخنران نهایی در سخنانی اظهار کرد: «از دوستان و خانواده‌ی عزیز خودم و به‌طور ویژه از همسرم که در دوران روزنامه‌نگاری فشارهای زیادی را تحمل کرد، تشکر می‌کنم. خوشحالم که مکانی برای روزنامه‌نگاران شهر تهران اختصاص پیدا کرده است. اما ای کاش نهادهای رسمی امکانات بیشتری را صرف حمایت از روزنامه‌نگاران و اهالی فرهنگ می‌کردند و مکان‌ها و بودجه‌های بیشتری را به آموزش روزنامه‌نگاری و مسائل رفاهی این قشر اختصاص می‌دادند. امیدوارم عزیزان این مهم را در دستور کار قرار دهند.»
او در ادامه درباره‌ی وضعیت فرهنگی کشور گفت: «ما امروز باید از میزان تولیدات فرهنگی و رسانه‌ای نگران باشیم. هیچ سازگاری میان تحول فکری امام خمینی(ره) با چیزی که امروز در رسانه می‌بینیم وجود ندارد که این موضوع باید پیگیری شود. شبهه‌آفرینی آن چه امروز تولید می‌شود، در خارج از کشور بسیار زیاد است. لذا خواهش بنده این است که اختصاص امکانات به بخش فرهنگی کشور را جدی‌تر پیگیری کنیم. شایسته نیست که به همه‌ی کسری‌های جامعه بپردازیم اما کسری‌ها در زمینه‌ی فکر جامعه را جدی نگیریم.»
سلیمی نمین ادامه داد: «کم‌توجهی به حوزه‌ی اندیشه که امروز شاهد آن هستیم در خور و در شأن ملت بزرگ ایران نیست. خداوند توفیق بدهاد از شأن ملت ایران دفاع کنیم.»
در پایان، با حضور اهالی رسانه و مهمانان از یک عمر فعالیت و کوشش عباس سلیمی نمین در امر رسانه و پژوهش تقدیر به عمل آمد. به پاس زحمات وی و خانواده‌شان لوح و هدایایی به رسم یادبود تقدیم وی و همسر ایشان شد.
انتهای پیام
نظرات